Rzeczpospolita Obojga Narodów

Majątek Skarszewy jest własnością Michała Jerzego Potockiego. W skład majątku wchodzą:

Dworek szlachecki



Folwark



Dworek dla gości



Niecały dzień drogi do polskiego morza


Do całego tego kompeksu bedą dobudowywane budynki i cały majątek będzie jeszcze rozbudowywany. Oto plan na ten Kompleks.:



Serdecznie zapraszam

W majątku od kilku dni spore poruszenie, wszystko to spowodowane zbliżającym się ślubem.
Michał zaraz po przybyciu, zjedzeniu posiłku godnego szlachcicowi, napiciu się kufelka miodu polskiego, ruszył na rekonesans majątku. Zawezwał miejscowych rzemieślników w celu naprawy niektórych obiektów. Kazał posprzątać całym dwór, folwark, dworek dla gości, oraz gościniec aby wszystko błyszczało i było przygotowane na przybycie gości. Ważną rzeczą jest aby na weselu nie zabrakło wina i jadła dla przybyłych, dlatego Michał oraz część jego świty ruszyła w pobliski las na polowanie. Trwało ono prawie cały dzień. Jego wynik był imponujący.: 4 jelenie, 3 sarny, 8 dzików, 20 zajęcy i jedna sowa. Ponad to Michał kazał wybrać parę utuczonych świń oraz młodego baranka. Na uroczystości weselne Pan młody zarezerwował dwie beczki wina, 6 beczek dobrego, polskiego miodu pitnego oraz dla lubujących się zwykłym trunkiem powszechnym czyli w piwie jedną baryłkę.
Pracy było sporo, jednak wszystko wskazuje na to że się wyrobię na czas.

Julia również przyjechała do majątku niedługo po Michale. Jednak po posiłku udała się razem z gosposią oraz częścią służących w celach wybrania odpowiedniego obrusu, zastawy oraz dekoracji i wyczyszczenia ich.

Około godziny drugiej pod dworek państwa Potockich zajechała kareta z książęcym herbem wymalowanym na drzwiach. Wysiadł z niej pan Sebastian von Tauer, po czym prowadzony przez służbę udał się do izby, w której miało odbyć się już niedługo wesele.

W Skarszewach o godzinie 15:00 odbyło sie wesele Julii i Michała. Młoda para odrazu po przybyciu, przywitała księcia Sebastiana Trauera. Później przybyło jeszcze wiele zacnych osób. Kiedy otwarto drzwi do sali jadalnej goście zasiedli do stołu.

Na stół podano różne potrawy. Wśród nich był także kołacz weselny.



Wszyscy jedli , pili , bawili się ,śpiewali , tańczyli , jednym słowem można powiedzieć , że przyjecie się udało. Po uroczystej kolacji biesiadnicy wyszli na dziedziniec, Michał i Julia , zgodnie ze starodawnym zwyczajem czestowali chlopów. Po bardzo sytym posilku przyszedl czas na tance , zanim zagrala wiejska kapela wszyscy stanęli do Poloneza.



Po tak uroczystym tańcu, nastał czas na bardziej luźne zabawy, tańce, rozmowy.
Slonce zachodziło za horyzont. Wieczór byl ciepły, chmury wróżyły dobrą pogodę na następne dni.
Szlachta bawiła sie dalej wznosząc toasty za parę młodą......

Po kilku kolejkach pan Sebastian wstał i począł śpiewać, wznosząc przy tym kielich z trunkiem:

Gospodarzu, gospodarzu, kto u ciebie bywa,
zawsze zdrowy, zawsze wesół, nigdy nie poziéwa!

Hej, ha, do licha!
Dajcież nam kielicha!
A za jego zdrowie niech nam szumi w głowie!

Hej, ha, do licha!
Dajcież nam kielicha!
A za jego zdrowie niech nam szumi w głowie!

Po czym szlachcice wypili. Z oczekiwaniem książę rozejrzał się po sali, czy ktoś jeszcze podejmie się uczestnictwa w zapoczątkowanych przez niego zawodach w toastach.

Do dworu w majątku Pana Michała przybył orszak królewski.



Kiedy tylko monarcha zszedł z konia, witany przez gości, co króla Jegomościa często nie widywali, przywitał się z księciem Sebastianem. Następnie skierował się otoczony służbą do gospodarza.
-Wielmożny Panie Michale i ty Dostojna Pani Julio! Wybaczcie nasze spóznienie, ale kareta ugrzęzła w błocie, to i konno udaliśmy się do Waszmościów.

Oczywiście wybaczamy i zapraszamy do środka. Miodu i jadła Ci u nas dostatek. Życzymy miłej zabawy.

Na widok króla jegomościa pan hetman uradował się. Poszedł się z nim przywitać i korzystając równocześnie z okazji podarował pani Julii wspaniały naszyjnik, zaś jej mężowi szablę.