Majątek Janowiec

[Maksymilian Horoch]

Zamek w Janowcu
Zamek został wybudowany na wysokiej skarpie wiślanej w latach 1508-1526. Budowę zamku rozpoczął Mikołaj Firlej, późniejszy starosta kazimierski. Kontynuował ją jego syn, wojewoda ruski Piotr Firlej. Był to późnogotycko-renesansowy zamek obronny, ufortyfikowany przez basteje wysunięte przed linię murów. Miał możliwość prowadzenia ostrzału wzdłuż obwarowań. W latach 1565–1585 miała miejsce przebudowa zamku w stylu późnorenesansowo-manierystycznym, którą kierował architekt włoski Santi Gucci. Na początku XVII w., po przejęciu zamku przez rodzinę Tarłów, rozbudowano część mieszkalną i dobudowano wieżę zachodnią i wschodnią. W roku 1606 na zamku miało miejsce pojednanie króla Zygmunta III Wazy z marszałkiem wielkim koronnym Mikołajem Zebrzydowskim, przywódcą rokoszu Zebrzydowskiego.
W dniu 7 lutego 1656 zamek został ograbiony i spalony podczas najazdu Szwedów pod dowództwem Karola Gustawa. Następnie odbudowany i rozbudowany w stylu barokowym przez rodzinę Lubomirskich. Ale niebawem Jerzy Marcin Lubomirski hulaka i hazardzista przegrał zamek w karty. Jego nowym właścicielem został Mikołaj Piaskowski. Jednak nie był on w stanie utrzymać zamku, który podupadał coraz bardziej w ruinę. W końcu, został przejęty przez skarb państwa, a następnie wykupiony i odbudowany przez Maksymiliana księcia Horocha.

[Maksymilian Horoch]

Brama wjazdowa na zamek

[Maksymilian Horoch]

Komnaty zamku w Janowcu

[Michał apo Zep]

Przed bramy zamku zajechała chorągiew husarska, z dowódcą na czele w osobie Jaśnie Oświeconego księcia Michała Sforzy apo Zepa. Zaraz za nim jechało dwu chorążych ze sztandarami królewskiego rodu apo Zepów. Rozległ się dźwięk trąby książęcej, wzywającej wartownika odźwiernego. Na to ozwał się strażnik przy bramie:
- Kto zacz?
- Jaśnie Oświecony książę wojewoda ruski i Senator Rzeczypospolitej w osobie Prześwietnego Michała Sforzy apo Zepa, do Twego Pana w gościnę przyjechał, jeśli ten raczy go przyjąć do siebie. - rzekł wachmistrz.
Na to wartownik posłał do gospodarza z wieścią, a zebrani przed bramą oczekiwali odpowiedzi...

[Henryk Horoch]

Wnet brama szeroko się otworzyła i stanął w niej oficer jazdy horoskiej, skłonił się nisko i rzekł:
- Starszy Pan kazał prosić Waszą Książęcą Mość na zamek.

Na dziedzińcu zamczyska oczekiwał już książę hetman.
- Witam Waszą Książęcą Mość. Wielcem rad z odwiedzin, będzie książę mi towarzyszył. Wczoraj zjechałem do Janowca, bom był wielce ciekaw nowego nabytku mego syna, a ten samego mnie tu zostawił. Ponoć w pilnych sprawach, niezwłocznie musiał ruszyć do Warszawy. Stamtąd zaś wysłał wieści przez umyślnego, że rusza do Bełżca gdzie z łaski Jego Królewskiej Mości otrzymał Kasztelanię Bełską.
Tak zamek został w naszej dyspozycji. Zapraszam zatem Waszą Książęcą Mość na komnaty. Kazałem przygotować strawę i wino, by książę mógł odpocząć po ta długiej podróży.

[Michał apo Zep]

Do prawdy jest Wasza Książęca Mość hojnym gospodarzem w zastępstwie swego syna. Zamek zaiste wspaniały i podobnie jak Wasza Wysokość słysząc o jego wspaniałości chciałem osobiście go ujrzeć. Aby jednak nie wyjść na gbura, czy prostaka, nie przybywam z pustymi rękoma i zarówno dla gospodarza, jak i jego ojca wiozę liczne podarki.
Dla młodego Panicza Maksymiliana, wiozę prosto z Modeny w Rotrii, przepiękne skrzypce spod ręki mistrza Antonio Stradivariusa:

Panu Henrykowi także chciałbym ofiarować skromny podarek w postaci rapiera, wykutego przez Patriarszego kowala, który podobne bronie przygotowuje dla Gwardii Patriarszej. Wiem, że jest Wasza Wysokość fanatykiem militariów, stąd taki pomysł na prezent:

A teraz faktycznie bym coś zjadł. Długa konna przejażdżka wzmaga apetyt.

[Henryk Horoch]

W imieniu mego syna jak i własnym bardzo dziękuję Mości Książę za tak wspaniałe podarunki.

[Michał apo Zep]

Dziękuję serdecznie za gościnę w Janowcu, lecz czas już dla mnie ruszać w drogę. Proszę na odchodne przyjąć w ramach rekompensaty z to co wypili moi wojowie, beczułkę przedniego rotryjskiego wina, czerwonego. Według sprzedawcy, ma ono około 50 lat i w sam raz nadaje się do konsumpcji dla szlacheckich podniebień. Życzę smacznego, dziękuję za gościnę i zdrowia życzę ! A jeślibyście koło moich włości przejeżdżali, to zapraszam w gościnę. Czołem!

[Henryk Horoch]

Czarne flagi nad Janowcem

Dzisiaj nad zamkiem w Janowcu zawisły czarne flagi na znak żałości. Po południu hetman wielki Henryk książę Horoch nagle zasłabł i mimo pomocy i opieki lekarskiej o godzinie 18.59 zmarł w swej gościnnej komnacie. Wieść o śmierci hetmana niezwłocznie wysłano do Jego Królewskiej Mości oraz księcia Maksymiliana Horocha

Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie.....