Sejm Elekcyjny I VII MMXVIII

[Stanisław von Tauer]

Bardzo dziękuję Mości Kandydatom za odpowiedzi na zadane przeze mnie pytania. Nasunęło mi się jeszcze jedno, odnośnie urozmaicenia naszej gospodarki: Co Panowie sądzą o pomyśle poszerzenia naszej gospodarki o pewne elementy związane z infrastrukturą kościelną, jak chociażby klasztory mnisze (mogące specjalizować się w uprawie ziół lub produkcji miodu), kościoły parafialne, sanktuaria jako miejsca kultu związane z relikwiami świętych czy łaskami słynącymi obrazami? Mógłby to być ciekawy "dodatek" do majątków, jednocześnie przydając sławy szlachcicowi, który takowe miejsca ufunduje. Naturalnie całe przedsięwzięcie wymagałoby współpracy z hierarchią kościelną w Rzeczypospolitej, gdyż takowe fundacje winny mieć placet władzy duchownej.

Wasza Ekscelencjo!
Oczywiście przy okazji wprowadzania współpracy gospodarczej zapowiedzianej w moim programie można coś takiego dodać. Będzie to jednak oznaczało kolejną pracę. Najpierw zobaczym, jak skomplikowane będzie zrealizowanie mego projektu, zaś dodatki proponowane przez waszmościa będą miały charakter drugorzędny.

...
Po całej nocy spędzonej na udzielaniu odpowiedzi na pytania Panów Braci, Imć Stanisław von Tauer, zmęczony niepomiernie, udał się do swego namiotu, jednego spośród tysięcy pode Wolą rozstawionych i pozwolił sobie na krótki sen. Zaraz po tym, wrócił na miejsce, gdzie szlachta zgromadzona była. Szlachcice, widząc jego powrót, zaczęli nowe pytania mu zadawać, on jednak, przepraszając pytających, udał się na podwyższenie, na którym uprzednio program swój wygłosił, i, tak samo jak poprzednim razem, również teraz przemówił do nobilitowanych:

Waszmościowie!

Zaiste, jak wielu z Was zauważyło, dawno takiej Elekcji w kraju naszym nie mieliśmy. Czuję się zaszczycony, że to właśnie brat mój rywalizuje ze mną o tron Rzeczpospolitej, gdyż trudny to konkurent. Waszmościom natomiast dziękuję za dobre pytania i troskę o losy Najjaśniejszej.

Jednakże, jak powiedział Jaśnie Oświecony Henryk von Groc-Hrychowicz: Król jest uosobieniem Majestatu Rzeczpospolitej. Ponadto, do sprawowania najważniejszego i najbardziej odpowiedzialnego urzędu w naszym państwie potrzeba wielu talentów i cech. Są to konkretność, jasne określanie swoich celów, zdecydowanie, godne sprawowanie swojej szlachetnej służby Rzeczpospolitej, ale również umiejętność lawirowania pomiędzy różnymi rozwiązaniami by osiągnąć jakże często pożądany kompromis.

Niestety, patrząc na program swojego rywala, muszę stwierdzić, że niektórych tych cech mu brakuje. Jego cele nie są konkretne i sprecyzowane, ponadto jest ich o wiele za dużo. W ciągu sześciu miesięcy zamierza on dążyć do jak największej współpracy z Kugarią, Rotrią i MAW, ponadto jakie kolejne kierunki swojej polityki określa on Sarmację, Bialenię i UTN. Czy jednak na przez tak krótki okres czasu uda mu się przynajmniek odwiedzić wszystkie te kraje? Jeśli tal, to zabraknie mu wtedy czasu na inne cele, których również jest bardzo dużo, w dodatku też nie są one jasno określone - stworzenie wykładni dot. przepisów i urzędu, objęcie pieczy nad Trybunałem, regaty, nawet dwa konflikty narracyjne, stworzenie słownika staropolszczyzny, gonitwy, polowania, drobne usprawnienia systemu i realizowanie innych inicjatyw szlachty. To tak w skrócie. Dodajmy do tego Sejm Walny, koronację, obchody jubileuszu Rzplitej, które muszą się odbyć niezależnie od zdania władcy i tak dalej. Apeluję do Was, Panowie Bracia, byście przed wyborem człowieka lepiej nadającego się na najwyższą godność w państwie, rozważyli, które obietnice, zarówno te z mojego programu, jak i programu mego brata, zostaną spełnione, a które zostaną tylko pustymi słowami.

[Daniel January von Tauer-Krak]

Jedyny problem jaki widzę i jaki może się pojawić to Orańscy, którzy jak widzę niezbyt pałają do mnie sympatią, zresztą wzajemnie.

Przed chwilą pisał Pan, że „Dyplomacja to sztuka kompromisów i trzeba mieć w niej partnerów”, a teraz ogłasza, że nie pała sympatią do Jego Świątobliwości. Z tego co wiem, Patriarcha nigdy nie skierował szorstkich słów pod Pańskim adresem, skąd więc ta niechęć do mojego szlachetnego Dziadka?

Miałem na myśli pańską osobę i pańskie wpływy w Rotrii, które oddziałują z pewnością na cały ród. Wątpię, aby Pan po takich jadowitych komentarzach w moim kierunku, choćby i ocena mego programu, pozwolił na to, aby któryś z członków pańskiej familii prowadził ze mną rozmowy. Być może przeceniam Pana, ale sam Pan chciał realizmu, a realizm wymaga brania zawsze czarnego scenariusza.

Jeżeli tak wygląda w Pańskim wykonaniu zdobywanie, a raczej w tym przypadku utrzymywanie partnerów, nie wróżę sukcesów Rzplitej na płaszczyźnie dyplomatycznej pod przywództwem Daniela von Tauera-Kraka.[/justify]

Tak w moim wykonaniu wygląda walka z złą propagandą kierowaną przez pana osobę w mój program. O swym doświadczeniu pisałem, przypominam kierowałem przez w sumie około pół roku dyplomacją największego państwa w naszym mikroświecie.[/justify]

Bardzo dziękuję Mości Kandydatom za odpowiedzi na zadane przeze mnie pytania. Nasunęło mi się jeszcze jedno, odnośnie urozmaicenia naszej gospodarki: Co Panowie sądzą o pomyśle poszerzenia naszej gospodarki o pewne elementy związane z infrastrukturą kościelną, jak chociażby klasztory mnisze (mogące specjalizować się w uprawie ziół lub produkcji miodu), kościoły parafialne, sanktuaria jako miejsca kultu związane z relikwiami świętych czy łaskami słynącymi obrazami? Mógłby to być ciekawy "dodatek" do majątków, jednocześnie przydając sławy szlachcicowi, który takowe miejsca ufunduje. Naturalnie całe przedsięwzięcie wymagałoby współpracy z hierarchią kościelną w Rzeczypospolitej, gdyż takowe fundacje winny mieć placet władzy duchownej.

Właśnie takie działania chcę wspierać. Myślę, że dałbym radę to zrobić w październiku/listopadzie. Oczywiście, jeśli szlachta nie będzie miała nic przeciwko.

[Jan V]

Być może przeceniam Pana, ale sam Pan chciał realizmu, a realizm wymaga brania zawsze czarnego scenariusza.

Z całym szacunkiem, lecz przecenia Pan, ale siebie sądząc, że ze względu na Pańską osobę mógłbym położyć na szali relacje Rotria–RON. Dla mnie najważniejsze jest dobro moich ojczyzn.

Tak w moim wykonaniu wygląda walka z złą propagandą kierowaną przez pana osobę w mój program. O swym doświadczeniu pisałem, przypominam kierowałem przez w sumie około pół roku dyplomacją największego państwa w naszym mikroświecie.

To nie zła propaganda, lecz realizm. Obiecuje Pan wszystko, co możliwe, a tak naprawdę sam chyba nie wierzy, że uda się to spełnić.
Czy fakt, że Kaligula był cesarzem rzymskim przesądza o jego genialności? Zapewne nie. Proszę więc wpierw przedstawić swoje sukcesy na piastowanym przez Pana stanowisku, później możemy dyskutować.

[Daniel January von Tauer-Krak]

Być może przeceniam Pana, ale sam Pan chciał realizmu, a realizm wymaga brania zawsze czarnego scenariusza.

Z całym szacunkiem, lecz przecenia Pan, ale siebie sądząc, że ze względu na Pańską osobę mógłbym położyć na szali relacje Rotria–RON. Dla mnie najważniejsze jest dobro moich ojczyzn.

Cieszy mnie to.

Tak w moim wykonaniu wygląda walka z złą propagandą kierowaną przez pana osobę w mój program. O swym doświadczeniu pisałem, przypominam kierowałem przez w sumie około pół roku dyplomacją największego państwa w naszym mikroświecie.

To nie zła propaganda, lecz realizm. Obiecuje Pan wszystko, co możliwe, a tak naprawdę sam chyba nie wierzy, że uda się to spełnić.
Czy fakt, że Kaligula był cesarzem rzymskim przesądza o jego genialności? Zapewne nie. Proszę więc wpierw przedstawić swoje sukcesy na piastowanym przez Pana stanowisku, później możemy dyskutować.

[Sylwester I]

Bardzo dziękuję Mości Kandydatom za odpowiedzi na zadane przeze mnie pytania. Nasunęło mi się jeszcze jedno, odnośnie urozmaicenia naszej gospodarki: Co Panowie sądzą o pomyśle poszerzenia naszej gospodarki o pewne elementy związane z infrastrukturą kościelną, jak chociażby klasztory mnisze (mogące specjalizować się w uprawie ziół lub produkcji miodu), kościoły parafialne, sanktuaria jako miejsca kultu związane z relikwiami świętych czy łaskami słynącymi obrazami? Mógłby to być ciekawy "dodatek" do majątków, jednocześnie przydając sławy szlachcicowi, który takowe miejsca ufunduje. Naturalnie całe przedsięwzięcie wymagałoby współpracy z hierarchią kościelną w Rzeczypospolitej, gdyż takowe fundacje winny mieć placet władzy duchownej.

Bardzo ciekawa inicjatywa. W pełni za nią się opowiadam




Zacni Waszmość Panowie,

jeśli do dnia jutrzejszego, do północy - nie zostanie zgłoszona żadna kandydatura, rozpoczniemy głosowanie. Jednocześnie powiadam, ażeby wszyscy niezdecydowani jeszcze co do udziału w elekcji - swój akces zgłosili najpóźniej do tożsamej pory dnia jutrzejszego. Co ważne, ci z Panów Braci, którzy zapowiedzieli opuszczenie sejmu - mają do tej pory okazję potwierdzić, że w jego obradach uczestniczyć będą. W innym wypadku, ponowne przystąpienie może nie być możliwym, abyśmy wszyscy wiedzieli, ilu z Waszmości stanowi o większości

[Jan Lubomirski-Dostojewski]

Będę uczestniczył w dalejsz części sejmu.

[Daniel January von Tauer-Krak]

Ja zaś chciałbym zgłosić rezygnacje. Tak więc jedyną kandydaturą jest kandydatura mojego brata.

[Stanisław von Tauer]

Ja zaś chciałbym zgłosić rezygnacje. Tak więc jedyną kandydaturą jest kandydatura mojego brata.

Bracie!
Niezwykle smutno mi z tego powodu. Choć omawialiśmy to już na PW, prosiłbym Ciebie o ponowne zastanowienie się nad tą sprawą i rozważenie decyzji o swojej rezygnacji. Żywię nadzieję, że te wydarzenia nie odbiją się na naszych relacjach, ani twej aktywności w mikroświecie.

[Sebastian von Tauer]

Smuci mnie ta rezygnacja tak, że aż nie wiem co napisać. Jedyne, co mogę, to mieć nadzieję, że nie wpłynie to na relacje w naszej rodzinie i całej Rzeczypospolitej.

[Sylwester I]

Ja zaś chciałbym zgłosić rezygnacje. Tak więc jedyną kandydaturą jest kandydatura mojego brata.

Jaśnie Markizie, czy aby na pewno podtrzymujesz Waszmość tę decyzję? Zastanów się przeto, byś nader raptownie sprawy nie rozważył. Wszyscy bowiem chcielibyśmy, abyś pozostał w swoich intencjach wobec Rzeczypospolitej