Wykład XIII "Historia Karabinu"

Wykład XIII "Historia Karabinu"

Postprzez Henryk Horoch » 29 kwi 2011, 17:12

Historia Karabinu

Karabin jako indywidualna, długa broń strzelecka powstał w XVI wieku w następstwie dążenia do podniesienia manewrowości dotychczas stosowanych rodzajów broni strzeleckiej, takich jak hakownica czy muszkiet. Początkowo występował jako uzbrojenie jazdy. Od XVIII wieku karabiny stały się podstawowym uzbrojeniem piechoty, przeznaczonym do zwalczania celów żywych ogniem, bagnetem i kolbą. Równocześnie używano także określenia flinta i fuzja.

Obrazek

Do połowy XIX w. karabin był bronią jednostrzałową, odprzodową (ładowaną od wylotu lufy). Wyposażoną początkowo w zamek lontowy, następnie kołowy i skałkowy, a w końcu kapiszonowy. W ogromnej większości, karabiny posiadały lufy gładkoprzewodowe. Ich kaliber wynosił 17 - 19 mm. Długość broni wynosiła 150 - 160 cm. Karabiny wyposażone były w długie (35 - 50 cm) bagnety kłujące. Ich masa wynosiła 4,0 - 5,0 kg. Zasięg skutecznego ognia karabinowego sięgał 180-300 m. Pociski odlewane były z ołowiu w specjalnych formach. Miały kształt kulisty i masę 27-32 g.
W uzbrojeniu kawalerii, występowały skrócone wersje karabinów zwane karabinkami. Miały one mniejszą masę i były niekiedy pozbawione bagnetu.
Używano także karabinów i karabinków z lufami bruzdowanymi. Występowały one jednak bardzo rzadko, głównie jako broń strzelców wyborowych. Rzadkość ich występowania wynikała z wysokiej ceny i trudności produkcji. Poza tym broń z gładkim przewodem lufy, była znacznie prostsza w użyciu. W przypadku odprzodowej broni gwintowanej, pocisk ładowano przebijając go przez cały przewód lufy przy użyciu specjalnego stempla i drewnianego młotka. W broni gładkolufowej, między pociskiem i ścianą lufy, występował luz 2,0 - 0,5 mm. Ładowanie polegało więc tylko na wsypaniu do lufy prochu, uszczelnieniu go papierową przybitką i wrzuceniu pocisku.

Obrazek
Karabin Enfield Snider

Wraz z rozwojem techniki, zastąpiono dotychczasowe karabiny nowymi, jednostrzałowymi, ładowanymi odtylcowo. Umożliwiały one strzelanie również z pozycji leżącej. Miały większą szybkostrzelność i skuteczny zasięg strzału. Tak jak obecnie, karabiny były wyposażone w pasy do noszenia po przerzuceniu przez ramię. Niektóre późniejsze karabiny posiadały lufy poligonalne z gwintem w postaci skręconego wielokąta. Specjalne pociski do tych karabinów również miały taki kształt, dopasowany do lufy, dzięki czemu podczas strzału uzyskiwały stabilizujący moment obrotowy. Była to broń raczej dużego kalibru, a amunicja wciąż nie była ściśle dopasowana do przewodu lufy. Przeprowadzono wiele eksperymentów z lufami o różnych kształtach gwintu, jak i kąta obrotu pocisku w lufie. Rozwiązania te zostały jednak stopniowo zastąpione przez cylindryczne lufy z gwintem w postaci wyciętych spiralnych rowków. Innowacja ta wyprzedziła nieznacznie wprowadzenie do produkcji masowej broni ładowanej odtylcowo, ponieważ wpychanie ładunku wraz z pociskiem od przodu gwintowanej lufy było niepraktyczne i uciążliwe. W niektórych systemach próbowano rozwiązać ten problem przez wprowadzenie pocisków podkalibrowych, których średnica zwiększała się podczas strzału. Jednym z najsłynniejszych tego typu rozwiązań był system Minié, polegający na zastosowaniu stożkowego pocisku z wydrążeniem wewnątrz, które powodowało rozszerzenie się pocisku i wpasowanie go w bruzdy gwintu lufy podczas strzału. Pocisk wchodząc do lufy i pokonując opory związane z wcięciem się w gwint lufy oraz opory tarcia, powoduje zużywanie się lufy oraz jej szybkie nagrzewanie się. Z czasem pocisk karabinowy ewoluował, stając się stopniowo coraz mniejszy i lżejszy.

Obrazek
Mauser M71

Budowa naboju również uległa ewolucji, od papierowej tuby zawierającej proch czarny i kulisty pocisk do łuski mosiężnej z integralną spłonką i zaciśniętym w szyjce łuski pociskiem. Czarny proch również został zastąpiony kordytem i innymi bezdymnymi mieszaninami ładunków miotających, które umożliwiają uzyskanie większych prędkości pocisku niż z wykorzystaniem prochu czarnego.

Obrazek
Kula Karabinowa

Obrazek
Standardowe pociski tempołukowe
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

kuchnie na wymiar kalwaria zebrzydowska

Powrót do Instytut Wojsk Lądowych

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 0 gości

cron