HERBY SZLACHECKIE

Dziekan: prof. Ferdynand von Habsburg

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 15 kwi 2011, 21:26

Starykoń
W polu czerwonym koń srebrny kroczący, z kopytami złotymi i popręgiem czarnym. W klejnocie topór srebrny.

Obrazek

Herb z XII wieku. Najstarszy wizerunek pieczętny pochodzi z roku 1316 (Imbram z Tosznowic ze Śląska). Do herbu przynależą rodziny: Bagłaj, Bahłaj, Balicki, Baniewicz, Barwaldski, Bliziński, Bochnar, Bogdziewicz, Bogumił, Bogumiłowski, Bohdziewicz, Botwinko, Brzeszko, Brzeszkowski, Butrymowicz, Butwiłowski, Bystronowski, Bystrzanowski, Bystrzonowski, Cebulka, Chebda, Chełmski, Chorzemicz, Chorzeński, Cybulka, Czajęcki, Czartorejski, Czartoryski, Czebulka, Donatkowski, Dulęba, Gliwicz, Goremiecki, Goryniecki, Gorzycki, Gorzyczański, Gradecki, Grodecki, Gromnicki, Hebda, Hinek, Hynek, Jasica[potrzebne źródło], Kasprzycki, Kąkolewski, Kempski, Kępski, Kladorubi, Kliczkowski, Knot, Knoth, Konkolewski, Kwaśniewski, Kwaśniowski, Kwaśnoborski, Lednicki, Machnicki, Maj, Majewski, Masecki, May, Mezwecki, Miedzwiecki, Miedzwiedzki, Miedźwiecki, Miedźwiedzki, Miezwiecki, Mieźwiecki, Młodziejewski, Młodziejowski, Modlnicki, Myszkowski, Nahojewski, Nahojowski, Nałęcz-Majewski, Namowicz, Nanayko, Naswojewski, Nawlicki, Nawojewski, Nawojowski, Nenajko, Nosal, Nosala, Nowiński, Opęchowski, Pietruski, Piotruski, Poborowski, Polanowski, Połujański, Ptasiński, Regi, Regis, Siciński, Siemieszowski, Siemiuszewski, Siemuszewski, Siemuszoski, Staniewski, Staszewski, Strachota, Sulimierski, Sulimirski, Synowiec, Szafraniec, Szafrankiewicz, Szafrański, Szarbski, Tiachowski, Trojanowski, Turebski, Turecki, Węnatowski, Wielogłowski, Wielopolski, Włostowski, Wnętowski, Wołczek, Worms, Wronicki, Wroniecki, Wroniński, Zaprzaniec, Zawadzki, Zbicki, Zibulka, Ziemiecki, Ziemięcki, Żarski.



Sternberg
W polu błękitnym gwiazda ośmiopromienna złota. W klejnocie nad hełmem w koronie ogon pawi.

Obrazek

Najstarszy zapis dotyczący herbu pochodzi z 1424 roku, najstarsza pieczęć z 1434 roku. Herbem pieczętują się rodziny: Bożowski, Dąbski, Dębski, Gaszyński, Golański, Gołąski, Gorski, Górski, Gurski, Jastrzębski, Kostka, Pomorski, Powidzki, Schewe, Siewnicki, Sławiński, Stemberg, Sternberg, Stojałowski, Sztemborski, Temberski, Ternberski, Witkowski, Witowski, Wittyk, Wolski, Żabieński, Żabiński.



Strzemię
W polu czerwonym strzemię złote. W klejnocie pięć piór strusich.

Obrazek

Herb pochodzi z końca X wieku. Najstarszy dokument dotyczący herbu pochodzi z roku 1303. Do herbu przynależy 29 rodzin.



Suchekomnaty
W polu czerwonym róg myśliwski czarny w pas o dwóch strefach, ustniku i wylocie złotych, z takimże sznurem zwiniętym, na którym krzyż złoty. W klejnocie, nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Obrazek

Powstanie tego herbu datuje się od 1241 roku. Najstarszy zapis sądowy pochodzi z roku 1416. Nie są znane pieczęcie średniowieczne z tym herbem. Do herbu przynależą rodziny: Bejner, Beyner, Białostocki, Bogdanowicz, Bogdański, Bogorski, Bogurski, Brucki-Stempkowski, Buchorn, Chrzanowski, Danowski, Dąbnicki, Dąbrowski, Drabowicz, Dramiński, Dramnicki, Drąbiński, Dylik, Gęsicki, Głębocki, Grocholski, Grodzanowski, Gutowski, Hamszej, Homszej, Horodelski, Jabłoński, Kaczyński, Kanka, Kaznowski, Kilowski, Komnacki, Kordzikowski, Kosiński, Kossowski, Kotowicz-Obłoczyński, Kownacki, Kozieradzki, Lewański, Lipiński, Łomiński, Łomnicki, Martynowicz, Miączyński, Milanowski, Miłanowski, Niewodowski, Nikłasz, Obłaczyński, Obłoczymski, Obłoczyński, Obrycki, Owłoczyński, Owłuczyński, Pawłowicz, Pęczkowski, Pieńkowski, Pietraszewski, Pinkowski, Ropelewski, Ropelowski, Rusanowski, Russanowski, Rydzewski, Rytel, Ryttel, Rzepnicki, Rzepny, Sabatowski, Sawicki, Sędzinko, Skalski, Skawski, Slendziński, Słowikowski, Smidowicz, Snitko, Sopota, Soroka, Soroko, Stanisławowicz, Stejmowski, Stempkowski, Stępkowski, Stępokowski, Suchekomnacki, Ślendziński, Terlikowski, Tłoczyński, Toczikowski, Toczkowski, Trenczyński, Tuczkowski, Uhrowiecki, Uhrowski, Urowiecki, Wajdyłło, Wojdyłło, Wojdyło, Zakrzewski, Żarowski, Żyła.



Sulima
W pas, w polu złotym pół orła czarnego, w polu czerwonym, trzy kamienie złote. W klejnocie pół orła czarnego. Labry: Czerwone, podbite złotem.

Obrazek

Po raz pierwszy wymieniony z nazwy w księgach sądowych w 1397, ale używany również wcześniej (najstarsze pieczęcie z Sulimą są datowane na 1352 rok). Występował głównie w ziemi gnieźnieńskiej, kaliskiej, łęczyckiej, sieradzkiej i krakowskiej. Sulimy używał Zawisza Czarny z Garbowa. Herb ten przysługiwał też rodzinie Sułkowskich, którzy doszli do dużego znaczenia jako hrabiowie, a później książęta. Do herbu przynależy 279 rodzin.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 15 kwi 2011, 21:55

Świeńczyc
W polu złotym krzyż srebrny podwójny (patriarchalny). Na hełmie w koronie trzy pióra strusie. Labry złote, podbite srebrem. Czasami krzyż jest też rysowany z równymi ramionami.

Obrazek

Historia herbu wiąże się z wczesnośredniowiecznym kultem relikwii Drzewa Krzyża Świętego i relikwiarzem Drzewa Krzyża Świętego - stauroteką, i ma swe początki w IV wieku, kiedy to św. Helena matka Cesarza Konstantyna zleciła, wykonanie prac wykopaliskowych na Golgocie, w wyniku których odkryto elementy Drzewa Męki Chrystusowej. Kult ten nabrał ponownie szczególnego wymiaru w okresie wypraw krzyżowych do Ziemi Świętej (XII – XIV) i wiązał się z etosem obrony Ziemi Świętej przed niewiernymi. Wielkim czcicielem relikwii był król Władysław II Jagiełło, który wielokrotnie nawiedzał relikwie Drzewa Krzyża Świętego w klasztorze na Świętym Krzyżu. Po swym chrzcie i przyjęciu korony polskiej, krzyż podwójny patriarchalny stał się herbem Jagiellonów, w odróżnieniu od Pogoni herbu Litwy czy Kolumn, herbu dynastii Giedymina. Jagiełło też, nadawał ten herb rycerzom szczególne zasłużonym. Do herbu przynależą rodziny: Dobrowolski, Grabiński, Gubiński, Hanussowski, Jaziernicki, Korczewski, Korczowski, Krażowski, Sieskiewicz, Stalewski, Szostakowski, Urzendowski, Urzędowski, Willand, Święcki.

Legenda herbowa:
Według legendy, syn króla węgierskiego św. Stefana, książę Emeryk wybrał się do Polski, do swojego wuja Bolesława Chrobrego. Zgodnie z ówczesnym zwyczajem zabrał ze sobą mały relikwiarz, jako rękojmię bezpieczeństwa. Bolesław Chrobry wyjechał na spotkanie swego krewnego i w Górach Świętokrzyskich urządził polowanie na jego cześć. Młody książę Emeryk był zachwycony polowaniem w nieprzebytej puszczy. Jednak w pogoni za jeleniem oddalił się od reszty orszaku i zabłądził. Wtedy złożył ślub, że jeśli ocaleje i odnajdzie drogę, to zostawi na tym miejscu relikwie Drzewa Krzyża Świętego, które miał przy sobie zawieszone na szyi. W trakcie modlitwy ukazał mu się anioł, który wskazał mu drogę do klasztoru na Świętym Krzyżu. Po ocaleniu, na dowód wdzięczności, pozostawił relikwiarz w nowo budowanym klasztorze. Symbolem klasztoru jest podwójny krzyż, którego wyższe ramię jest krótsze od dolnego. Krzyż ten, niezależnie od określeń heraldycznych, jakie nosi nierozłącznie związany jest z kultem i symboliką relikwii Drzewa Krzyża Świętego.

Litwini często najeżdżali polskie pogranicze Mazowsze i Podlasie. Tak było i w 1372 r., kiedy to Litwini i Żmudzini pod wodzą księcia Kiejstuta najechali Księstwo Mazowieckie. Jeden z pododdziałów zapuścił się na Łysą Górę do klasztoru Świętego Krzyża i kompletnie go złupił. Najeźdźcy zrabowali wtedy relikwie Drzewa Krzyża Świętego oprawione w srebro. Była to relikwia już wtedy ciesząca się w Polsce wielkim kultem. W drodze powrotnej wóz z relikwią utknął na przeprawie przez rzekę, konie odmówiły posłuszeństwa, zrabowane przedmioty utonęły w rzece. Srebrny relikwiarz został wyniesiony z rzeki przez żołnierza, który nieszczęśliwym trafem jeszcze w czasie wyprawy zmarł. Uwieziona na Żmudź relikwia stała się nieszczęściem, ktokolwiek ją dotknął umierał. Chcąc pozbyć się nieszczęsnego przedmiotu książę Witold w "braterskim geście", przy okazji koronacji (1386 r.) króla Władysława II Jagiełły, postanowił zwrócić relikwie klasztorowi. Delegacja polskich rycerzy pojechała po relikwie na Żmudź a następnie, z wielką atencją umieszczono relikwie w klasztorze na Świętym Krzyżu, zaś rycerzom, którzy przywieźli relikwie król Władysław Jagiełło nadał herb: "W złotym polu – symbol wierności chrześcijańskiej, chwały, srebrny - symbol prawdy, niewinności, podwójny krzyż – symbol męki i śmierci Chrystusa i Dobrego Łotra. Przy czym dłuższe ramie symbolizuję mękę i śmierć Chrystusa, a krótsze Dobrego Łotra." Herb zatem został nadany za zasługi dla chrześcijaństwa.



Świerczek
W polu błękitnym świerczek złoty - wg Plináčka jest to przyrząd wojenny będący kawałkiem metalu wygiętym tak, aby mieć co najmniej dwa ostre końce zwrócone do góry (forma "wilczego haka"), z uchwytem pozwalającym łatwiej rzucić nim w konia przeciwnika lub pod nogi, często łącząc je łańcuchem, zasypując przedpole. W klejnocie trzy pióra strusie.

Obrazek

Do herbu przynależą: Arciuszkiewicz, Artecki, Bazarewski, Kadron, Kijewski, Krajkowski, Kraykowski, Kupiatycki, Orzek, Radziewski, Radziowski, Refkowski, Rewko, Rewkowski, Rewnowski, Rodomański, Rondomański,Straczan, Streczan, Strękowski, Świerczek, Świerczewski, Zwysłowski.



Świnka
W polu czerwonym łeb czarny dzika o srebrnych kłach, pod nim ręka dzierżąca go za dolną szczękę w niebieskim rękawie. W klejnocie kobieta w sukni czerwonej z włosami rozpuszczonymi. Labry czerwone, podbite czernią.

Obrazek

Najstarszy wizerunek herbu jest przedstawiony w dokumentach unii horodelskiej w 1413, gdzie został on przeniesiony na Litwę. Do herbu przynależą rodziny: Błeszyński, Bogusławski, Bratkowski, Cholawski, Czacki, Czaczkowski, Czajewski, Danewicz, Dewknetowicz, Dewknotowicz, Dowknotowicz, Dziwosz, Gawroński, Grabianowski, Grzebski, Grzębski, Grzybieński, Grzymaczewski, Ikierat, Jentkiewicz, Jeżewicz, Jutrkowski, Kaczkowski, Kakanowski, Kakawski, Kakowski, Kamieński, Kamiński, Kania, Krzczonanowski, Krzczonowski, Krzyżanowski, Malborski, Mączeński, Mączyński, Michelsdorf, Mikuszewski, Naniak, Pęciłło, Piotrowski, Podbrzeski, Pomorzański, Porkus (Prokus), Rucki, Semisłowski, Stroliński, Stwoliński, Strzycki, Strzyski, Świnka, Tomisławski, Weppern, Wierzycki, Zajączek, Zieliński.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 16 kwi 2011, 08:47

Syrokomia
W polu czerwonym łękawica srebrna z zaćwieczonym takimż krzyżem kawalerski ćwiekowym. W klejnocie to samo godło.

Obrazek

Herb znany od XIV wieku. W wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę. Do herbu przynależą rodziny: Bortkiewicz, Bułhak, Burdzicki, Burdziński, Chominicz, Chorzewski, Chybicki, Diakowicz, Dziewoczka, Gasztowt, Gosztowt, Grocholski, Gucewicz, Gumkowski, Horszewski, Horszowski, Hryhorewicz, Imszeński, Iwanowski,Jałyński, Jeleniowski, Jodławski, Karoński, Kaznowski, Kęsicki, Kiiński, Kijankowski, Kijanowski, Kijański, Kijeński, Kiltynowicz, Kiński, Kirkillo, Kondradzki, Kondrat, Kondratowicz, Kondratowski, Konratowicz, Konratowiski, Korzekwicki, Korzenicki, Kościałkowski, Kurdwanowski, Łapicki, Masło, Masłow, Minelg, Minelgowicz, Mingel, Mingiel, Mingin, Modzelewski, Montrym, Montrymowicz, Ososko, Piaszczyk, Płaszkowski, Puchaczewski, Puciata, Pulia, Putiatycki, Putyatycki, Rekść, Sapalski, Sehem, Sicheń, Sieheń, Sielanka, Siwczyński, Stefanowicz, Stefanowski, Syrokomla, Szwyaszkowski, Śnieszkowski, Świaszkowski, Świeszkowski, Święszkowski, Świężkowski ze Święszek, Turowicki, Wasilewicz, Wielicki, Wieliczki, Wieliczko, Witoniski, Wojczon, Wojczun, Wojtałowicz, Wojtołowicz, Woyczon, Woyniłowicz, Wyrwicz, Zagrocki, Zagrodzki, Zając, Żołędź, Życzyński.




Szaława
W polu błękitnym toczenica złota z trzema takimiż krzyżami kawalerskimi zaćwieczonymi wewnątrz, ułożonymi w rosochę.
W klejnot ramię zbrojne z mieczem, barwy naturalnej.

Obrazek

Według Alfreda Znamierowskiego herb znany od 1354. Franciszek Piekosiński podaje, że znane są dwie bezimienne pieczęcie z tym herbem z roku 1464. Średniowieczny klejnot tego herbu nie był znany, pojawił się dopiero w źródłach XVI-wiecznych: Herbach rycerstwa polskiego i Gnieździe cnoty Paprockiego oraz w Kronice Bielskiego. Do herbu przynależą rodziny: Alkiewicz, Chalkowski, Figurski, Gałko, Gałkowski, Gołajkowski, Hajkowski, Halk, Halka, Hałajkowski, Hałko, Kociełło, Korotyński, Kuczyński, Ledochowicz, Ledóchowski, Leduchowski, Ludochowski, Łopata, Nawojski, Nawratyński, Nawrocki, Nawrotyński, Puciłowski, Romanowski, Strzesz, Strzyż, Strzyżewski, Syratowicz, Syriatowicz, Syryjatowicz, Szalewicz, Szamlicki, Szapka, Szaputowicz, Szatkowski, Świerski, Świrkowski, Świrski, Wigura.

Legenda herbowa:
Według legendy, przytaczanej przez Paprockiego i Niesieckiego, początek tego herbu powiązany jest z chrystianizacją Rusi. Książę Włodzimierz, zapragnąwszy przyjąć chrzest, wyprawił swych posłów do Bizancjum, aby tam zapoznali się z zasadami obrządku prawosławnego. Posłowie tak przekonali się do greckich ceremonii, że przyjęli chrzest i powróciwszy do kraju bardzo entuzjastycznie wypowiadali się o Chrześcijaństwie. To słysząc, poganie z otoczenia księcia szydzili z nich i z nowej religii. Nie mogąc znieść obelg, jeden z posłów wyzwał trzech adwersarzy na pojedynek w zakreślonym przez siebie kręgu i wszystkich pokonał. Dla szaleńczej odwagi przezwano posła szalonym, a na pamiątkę wydarzenia, książę nadał mu herb z trzema krzyżami w kręgu.



Szeliga
W polu czerwonym półksiężyc złoty, rogami zwrócony do góry, w środku krzyż łaciński tegoż koloru. W klejnocie pawi ogon lub pięć piór strusich.

Obrazek

Do herbu przynależy 218 rodzin.



Szembek
Tarcza dzielona skosem złotym, na którym trzy róże czerwone, na pola błękitne i czerwone, w których po kozie skaczącej, srebrnej. w klejnocie pół kozy jak w godle między dwoma skrzydłami; prawym błękitno-czerwonym, dzielonym skosem lewym jak w godle; lewym czerwono-błękitnym, dzielonym skosem jak w godle. Labry z prawej czerwone, podbite złotem, z lewej błękitne, podbite srebrem.

Obrazek

Herb nadany Bartłomiejowi Szembekowi 25 lipca 1556. Kasper Niesiecki podaje iż, w rok 1566 herb ten został nadany niemieckiemu szlachcicowi o nazwisku Schombek w drodze indygenatu. Do herbu przynależą: Słupowski (ze Słupowa), Szembek.



Szeptycki
W polu czerwonym podkowa srebrna z krzyżem kawalerskim złotym na barku, lewy jej koniec strzała srebrna przeszywa od dolu do góry, trochę w bok tarczy nakoniwszy się . Nad hełmiem w koronie trzy pióra strusie.

Obrazek

Odmiana herbu Dołęga. W roku 1871 Jan Kanty Szeptycki, otrzymał tytuł hrabiowski austriacki, ta gałąź Szeptyckich w herbie ma koronę hrabiowską i dewizę: "A crace salus." Tarczę herbową trzymają z prawej strony lew naturalny, z drugiej gryf. Do herbu przynależą rodziny: Barcewicz, Gidelski, Gedwił (Gidwiłło, Giedwiłło), Granicki, Hromyka, Jodziewicz, Kasperowicz, Ławcewicz, Makarewicz, Montwił (Montwiłło), Nejman, Peslewicz (Peszlewicz, Pieślewicz, Poslewicz, Poślewicz), Przewłocki, Rasulewicz (Razulewicz), Rupejko, Sempliński, Sempoliński, Szeptycki, Strebejko, Sznabowicz, Sznarbachowski (Sznarbochowski), Szpakowski, Sztrem, Szukżda, Szystowski (Szysztowski), Wilbik.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 16 kwi 2011, 11:25

Taczała
Na tarczy ściętej, w polu górnym czarnym i dolnym złotym – żuraw szary z lewą nogą podniesioną. Po obu stronach głowy ptaka – po jednej gwieździe srebrnej.W klejnocie żuraw jak w godle. Labry: czarne, podbite złotem.

Obrazek

Herb znany w średniowieczu, najstarszy zapis pochodzi z 1382 roku. Herbem tym pieczętują się rodziny: Bartkowski, Benoe, Berent, Bonoe, Bubzowski, Budzowski, Daniszewski, Fischer, Gerkow, Gerkowski, Gerszewski, Gierałtowski, Gierko, Gierkowicz, Gierkowski, Gierwatowski, Hejdukiewicz, Hejdukowicz, Horwat, Horwatt, Jasud, Jedowiański, Kiełpsz, Krahn, Rezanowicz, Rożnowski, Skroński, Storch, Tabiński, Talat, Talatko, Todowiański.



Tarnawa
W polu czerwonym krzyż grecki srebrny, pod którego lewym ramieniem półksiężyc złoty. W klejnocie pięć strusich piór.

Obrazek

Najstarszy zapis dotyczący herbu pochodzi z 1406, zaś najstarsza pieczęć z 1507 (Zygmunta z Targowiska). Do herbu przynależą 83 rodziny.



Tępa Podkowa
W polu niebieskim podkowa barkiem do góry postawiona. W środku podkowy złoty krzyż . Labry niebieskie podbite srebrem i złotem. W klejnocie skrzydło czarne.

Obrazek

Herbem tym pieczętowały się rodziny: Modliński Żychowski.



Topacz
W polu czerwonym złota noga orła z której wyrasta skrzydło czarne. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Obrazek

Najwcześniejsza wzmianka dotycząca herbu pochodzi z dokumentów unii horodelskiej z roku 1413 gdzie został on przeniesiony na Litwę. Do herbu przynależą rodziny: Białoszycki, Bierułtowski, Blankenburg, Bojszowski, Borzymowski, Bydłowski, Chalczniowski, Chalczynowski, Chalkniowski, Chalknowski, Chalukowicz, Chwalczniewski, Czabelski, Dmosiński, Dziadowicz, Gedorwoch, Giedroch, Grądzki, Grodzicki, Halczynowski, Halknowski, Hałenowski, Iskra,Jakubowski, Kamionacki, Kogkowski, Kopacz, Kopyciński, Kopiczyński, Korybski, Krypski, Krupski, Kupczyński, Kurzeski, Kurzewski, Lisogórski, Loga, Lubowidzki, Łuwczycki, Łysogórski, Masewicz, Miedźwiedzki, Międzybłocki, Moksiewicz, Mosiewicz, Mrochowski, Nawoy, Niedźwiecki, Piędzicki, Plędzicki, Przecieski, Rac, Siegroth, Skidzieński, Sławik, Sroczkowski, Starowieyski, Starowieyski von Rotta Eyberger, Szaszorski, Szegrod, Szygrod, Tomczyk, Tomkowicz, Tomkiewicz, Woyneko, Westemp, Wystemp vel Występ, Występski, Zegartowski, Zegliński, Zerwański, Żegliński.



Topór
W polu czerwonym topór srebrny o toporzysku złotym. W klejnocie to samo godło w skos.

Obrazek

Topór jest jednym z najstarszych z polskich godeł szlacheckich. Najstarszy znany wizerunek to pieczęć Żegoty, wojewody krakowskiego z lat 1282-5. Inne wczesne pieczęcie z Toporem pochodzą z lat: 1320 (Nawoj z Morawicy), 1348-49 (Wojciech, biskup poznański), 1352 (Andrzej, podkomorzy krakowski), 1376 (Drogomir), 1380 (Sędziwoj, wojewoda kaliski), 1387 (Drogosz z Chrobrza), 1389 (Sędziwoj z Szubina), 1397 (Jan z Tęczyna), 1413 (Jan Butrym), 1455 (Andrzej Tęczyński). Chorągiew z Toporem Andrzeja z Tęczyna wzięła udział w bitwie pod Grunwaldem.
Aktem unii horodelskiej herb został przeniesiony na Litwę (przyjął bojar litewski Jan Butrym, adoptował wojewoda kaliski Maciej z Wąsosza). Do herbu przynależy 640 rodzin.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 16 kwi 2011, 12:12

Trąby
W polu srebrnym trzy trąby czarne o okuciach złotych, połączone ustnikami. W klejnocie pięć piór strusich. Labry herbowe czarne, podbite srebrem.

Obrazek

Herb ten jest jednym z najstarszych herbów polskich. Najstarsza pieczęć Wojciecha z Sąsienna pochodzi z roku 1385, najstarsza zapiska sądowa pochodzi z 1388 roku. Według najstarszej znanej proklamacji z roku 1398 herb ten zwany był Brzezina. Aktem unii horodelskiej w 1413 roku herb Trąby został przeniesiony na Litwę (przyjął bojar Krystyn Ościk z Kiernowa, adoptował arcybiskup gnieźnieński Mikołaj Trąba). Do najbardziej znaczacych rodów w Koronie należały rodziny Jordanów i Winiarskich, a na Litwie Ościków protoplastów domu Radziwiłłowskiego. Do herbu przynależy 337 rodzin.



Trach
Herbu tego tarcza na dwie części przedzielona wzdłuż być powinna, po prawej stronie jest Smok w górę podniesiony, z skrzydłami i nogami rozszerzonymi, jakby coś chciał złapać, bez korony, z uszami długimi, ogon u niego trochę zakrzywiony, jakby stał na nim; po lewej stronie trzy Wręby, ale trochę na ukos idące, na hełmie trzy pióra strusie.

Obrazek

Najwcześniejsze wzmianki o herbie pochodzi z roku 1494. Oprócz Polski, herb Trach występuje również w herbarzach pochodzenia niemieckiego i francuskiego. W Polsce, początkowo Trach był nierozerwalnie związany z rodem śląskim o tym samym nazwisku - wskazuje to na jego zachodnie pochodzenie. Potomkowie Ottona Tracha, osiedlając się w różnych miejscowościach przyjęli nazwiska pochodzące od ich nazw.Do herbu przynależą: Albingiewicz, Boszczewski, Boszczowski, Bukowiecki, Gniński, Proski, Trach, Zelęcki, Żak.



Trestka
W polu srebrnym - ukośna belka czerwona na niej trzy krzyże kawalerskie złote.

Obrazek

Herbem tym pieczętują się rodziny: Luszkowski, Trestka, Trop, Zembowski.



Trójstrzał
W polu zielonym korona złota dwiema strzałami przeszyta, w klejnocie hełm z trzema piórami i ręka trzymająca strzałę.

Obrazek

Początek herbu sięgają XVIII wieku. Dnia 22 grudnia 1791 został wydany przywilej nobilitacyjny Stanisława Augusta Poniatowskiego, króla polskiego, dla Antoniego Dekerta podchorążego artylerii litewskiej i jego brata Filipa porucznika w armii pruskiej. W czasie Sejmu Wielkiego herb ten otrzymali też: Franciszek Kalinowski, namiestnik kawalerii narodowej wojska koronnych, Franciszek Kosty (Kosta), rotmistrz w pułku szefostwa ks. Józefa Lubomirskiego, Teodor Łukaszewicz, Jan Reynberger (Reinberger), kadet w regimencie pieszym buławy Wielkiej Koronnej oraz Jerzy Fryderyk Poths, dziedzic Młocin i Łomianek.



Trzaska
W polu błękitnym księżyc złoty między dwoma ułamanymi mieczami na opak w słup. W klejnocie, toż same godło na ogonie pawim.

Obrazek

Herb ten wzmiankowany w dokumentach unii horodelskiej w 1413 gdzie został przeniesiony na Litwę. Do herbu przynależy 161 rodzin.

Legenda herbowa:
Herb został nadany przez Bolesława Chrobrego rycerzowi nazywanemu Trzaska, za niezwykłą odwagę i poświęcenie w walce z nieprzyjacielem. Otóż w krytycznym momencie bitwy doszło do sytuacji, w której w niebezpieczeństwie znalazł się sam król. Nie bacząc na nic rycerz Trzaska rzucił się do obrony monarchy i czynił to tak zapamiętale, że aż pękł mu miecz – przy samej rękojeści. Na szczęście znalazł się drugi (podobno szybko pożyczony przez samego Bolesława) i rycerz mógł ponownie rzucić się w wir walki. Jednak olbrzymia siła, jaką odznaczał się kawaler Trzaska spowodowała, że i ten drugi miecz wkrótce pękł. Na szczęście niebezpieczeństwo było już zażegnane i rycerz mógł zwrócić resztkę naprędce pożyczonego miecza. Bolesław Chrobry sowicie nagrodził swojego obrońcę i nadał mu herb nazwany od jego imienia.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 16 kwi 2011, 12:43

Trzywdar
W polu czerwonym trzy krzyże łacińskie w rosochę, srebrne, z których dolny uszczerbiony z prawej; między nimi po jednej gwieździe złotej. W klejnocie pięć piór strusich.

Obrazek

Herb ten pojawia się w źródłach pisanych dopiero w XVI wieku. Najwcześniejszą zachowana pieczęć należy do Pawła Zakliczowskiego z roku 1501. Do herbu przynależą rodziny: Burzyński, Butyński, Bużyński, Bylica, Dąbrówka, Gąsiorowski, Jedwabiński, Kitkiewicz, Komelski, Kotelski, Kumelski, Kumulski, Łomieński, Łomiński, Mocarski, Moczarski, Poletyłło, Poletyło, Radłowski, Rajkowski, Rakowski, Raykowski, Rogienicki, Rossowski, Szwander, Tobilewicz, Tychoniewicz, Wyszyński, Żędzian.



Wadwicz
Na tarczy dzielonej w słup w polu prawym czerwonym ryba morza srebrna, w polu lewym srebrnym ryba czerwona. W klejnocie nad hełmem w koronie pięć piór strusich lub pawich.

Obrazek

Do herbu przynależą rodziny: Adamkiewicz, Adamkowicz, Ancewicz, Anglicki, Borejsza, Boski, Kamieniecki, Klimkowski, Łodziata, Łojba, Matyaszewicz, Mężyk, Mondigird, Mondigirdowicz, Mondygiert, Mongird, Monkierski, Montygerd, Montygerdowicz, Montygierd, Nadarzyński, Naruszewicz, Okuszkowicz, Roska, Roski, Roszkiewicz, Stankiewicz, Statkiewicz, Stankowski, Stańkowski, Wadwicz, Wandałowicz, Węcławowicz, Węcławski, Węsławowicz, Węsławski, Wirułowicz, Wołczek.



Waga
Na tarczy krzyż, prawi, być powinien podwójny, na którym księżyc nie pełny, rogami na dół obiema obrócony, pod nim linie tak są ułożone i powiązane, że trzy tryanguły wyrażają, między tryangułami dwiema u spodu są trzy wręby: pole tarczy niebieskie. W klejnocie trzy pióra śtrusie.

Obrazek

Do herbu przynależą rodziny: Abramowicz, Godelewski, Grzymała, Heeselecht, Knebel, Kołupajło, Konopacki, Konopatski, Kontrym, Korzeniewski, Korzeniowski, Kossowski, Łabuna, Micewicz, Miecewicz, Milewski, Niepokojczycki, Ochocimski, Ochociński, Patej lub Patejewicz, Ryś, Sperling, Stasiulewicz, Szulc, Waga, Wertel, Wojewódzki.



Warnia
W polu srebrnym rak czerwony w słup. W klejnocie takiż sam rak.

Obrazek

Pierwsza wzmianka o herbie pochodzi z roku 1413. Do herbu należą rodziny: Baraniec, Bądkowski, Bątkowski, Boszkowski, Brachowski, Burkat, Bużkiewicz, Czymbajewicz, Ćwirko, Damiecki, Gnoinicki, Gnoiński, Gnojnicki, Godycki, Lekczycki, Leksicki, Leksycki, Lekszycki, Łekszycki, Łększycki, Nosal, Nosala, Palewski, Płaza, Pstroski, Racki, Raczek, Rak, Rapacki, Turski, Zarzecki, Zarzycki, Żołnierzowski
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 16 kwi 2011, 13:23

Wczele
Tarczę stanowi szachownica złoto-srebrna. W klejnocie murzynka z takąż szachownicą, lecz niektóre rodziny pieczętowały się herbem z chłopem w klejnocie.

Obrazek

Najwcześniejsza wzmianka dotycząca herbu pochodzi z zapisek sądowych z roku 1401, najstarszy wizerunek pieczętny jest z roku 1368 na pieczęci Czemy z Właściejowic starosty sieradzkiego. Do herbu należą 84 rodziny.



Wąż
W polu czerwonym wąż zielony w koronie złotej, trzymający w pysku jabłko złote z takimż listkiem. W lejnocie pięć piór strusich. Labry: Czerwone, podbite zielenią.

Obrazek

Najstarsza pieczęć pochodzi z 1389, najstarszy zapis 1389. W wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę - przyjął go od nieznanego adoptującego bojar Koczan Sukowicz. Do herbu przynależą 142 rodziny.



Wieniawa
W polu złotym żubrza głowa czarna z kołem złotym w nozdrzach. W klejnocie pół ukoronowanego lwa złotego z mieczem.

Obrazek

Najstarsza znana pieczęć z tym herbem pochodzi z 1382 roku. Do herbu należy 126 rodzin. Największe znaczenie w oronie mieli: Broniszowie, Długoszowie, Leszczyńscy, Zubrzyccy ,a na Litwie Białłozorowie i Jundziłłowie.



Wierzbna
W polu błękitnym, dzielonym na pół złotą belką, 6 złotych lilii. Klejnot: złota kolumna z koroną, przebita strzałą pod kątem od spodu do góry.

Obrazek

Herb przyszedł ze Śląska. Pierwszy wizerunek tego herbu pochodzi z pieczęci Stefana z Wierzbna z roku 1263. Do herbu należy 17 rodzin.



Wieruszowa
W polu białym Kozieł rogaty w lewą tarczy obrócony, połową. od głowy czarny, i nogi takież przedniej druga połowa szachowana czerwonymi i białymi polami, noga u niego lewa trochę od ziemi podniesiona, na hełmie pięć piór strusich.

Obrazek

Do herbu przynależą: Bielski, Bockiej, Bokij, Cieszęcki, Domejko, Domeyko, Festenberg, Garecki, Górecki, Hackebeyl, Hackenbeyl, Kempiński, Kempski, Kępiński, Kępski, Kostanecki, Kostaniecki, Kosteniecki, Kowalski, Kowalski de Szmiden, Kwiatkowski, Michałowski, Niemojewski, Niemojowski, Ostelecki, Pakisz, Sałecki, Stlecki, Stolecki, Stolica, Stongorzewski, Walchnowski, Walichnowski, Walknowski, Walknowski Wierusz, Wierusz.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 16 kwi 2011, 13:57

Wieże
W polu błękitnem; na zielonej ziemi, dwie kwadratowe ceglane wieże, o szpiczastych dachach i trzech oknach. Klejnot: trzy pióra strusie.

Obrazek

Herb przyszedł ze Śląska, przynależą do niego rodziny: Barutwierdzki, Bejnarowicz, Bejnary, Bojnarowicz, Boreński, Boryński, Kalmowski, Łaniewski, Nadecki, Nidecki, Pełczowski, Raszyc, Raszycki, Ratomski, Resica, Reszyca, Rezica, Rezicza, Wołk, Wołk-Karaczewski.



Wukry
W polu czerwonem; w dolnej części herbu trzy belki srebne, ku dołowi coraz krótsze. Nad nimi dwa księżyce złote ustawione jakby w koło, pomiędzy nimi krzyż maltański złoty bez jedego ramienia. W klejnocie pięć piór strusich.

Obrazek

Herbem pieczętuja się: Bakowiecki-Mokosiej, Denisko, Gorajski, Matfiejewski, Mokosiej, Nowosielski, Szybiński, Wujek, Wukry, Wysoczański.



Zabawa
Tarcza dwupolowa, dzielona w słup. Pole prawe błękitne, pole lewe szachowane czerwono-srebrne. Klejnot: Pięć piór strusich. Labry: Z prawej błękitne, podbite srebrem, z lewej czerwone, podbite srebrem.

Obrazek

Do herbu przynależą rodziny: Bruski, Bubelwic, Bubełwic, Drochecki, Dąbrowski, Koczeński, Koczyński, Koczywski, Kościelecki, Piasecki, Pierocki, Pirocki, Pirucki, Sokół, Spiczak Brzeziński[potrzebne źródło], Szwyradzki, Węchadłowski, Włodek, Zabawski, Świradzki, Świraski.



Zadora
W polu błękitnym lwia głowa srebrna ziejąca czerwonym płomieniem. W klejnocie to samo godło. Labry: błękitnej podbite srebrem.

Obrazek

Herb pochodzi z XII wieku. Najstarszy wizerunek pieczętny jest z roku 1399 (Zbigniew z Brzezia). W wyniku Unii horodelskiej w 1413 herb został przeniesiony na Litwę. Herb przyjął Szedybor Wolimuntowicz – Kasztelan kowieński, którego adoptował Zbigniew z Brzezia – Marszałek Wielki Koronny. Do herbu przynależą 163 rodziny.



Zagłoba
W polu błękitnym podkowa srebrna barkiem ku górze przeszyta w słup srebrną szablą o złotej rękojeści. W klejnocie skrzydło orle srebrne, przeszyte w pas srebrną strzałą, obrócone w prawo.

Obrazek

Pierwsza zapiska sądowa pochodzi z 1420 roku. Najstarsza zachowana pieczęć Mikołaja biskupa Kamienieckiego jest z 1466 roku. Do herbu przynależy 160 rodzin.



Zaremba
Tarcza dwupolowa w pas, gdzie w pierwszym złotym polu, lwa czarnego połowa, w prawo obróconego, ze wzniesionymi przed siebie łapami, sponad muru czerwonego, czterema blankami zbrojnego, (który to mur drugie pole stanowi), - wyskakuje. Mur ów zdobny trzema w roztrój złotymi kamieniami, tak że dwa w pas, ponad jednym. W klejnocie takiego lwa połowa - o czerwonym uzbrojeniu i języku, sponad korony hełmowej w prawo. Labry zdobiące herb - czarne podbite złotem.

Obrazek

Herbem posługiwał się ród Zarembów osiadły w Wielkopolsce juz w XIII stuleciu, należący do najwybitniejszych i najbardziej wpływowych politycznie rodzin rycerskich. Jego przedstawiciele przez wiele lat zasiedlali na najważniejszych urzędach w tej prowincji Królestwa Polskiego. 8 lutego 1296 Przemysł II został zamordowany podczas nieudanej próby porwania dokonanej z inspiracji margrabiów brandenburskich, z którymi współpracowały zapewne wielkopolskie rody Nałęczów i Zarembów. Miało to miejsce 6,5 km na południowy wschód od Rogoźna we wsi Sierniki. Ciało królewskie porzucono na drodze, gdzie zostało odnalezione przez wiernych rycerzy. Bezpośredni mordercy nigdy nie zostali złapani. O udziale Brandenburczyków w morderstwie istnieje wiele przekonywających dowodów. Należy zgodzić się z Kazimierzem Jasińskim, że przeprowadzenie tak sprawnej akcji nie było możliwe bez udziału w niej osób z otoczenia Przemysła II. Nie można jednoznacznie stwierdzić, czy zdrady dopuściły się, obwiniane przez część źródeł, rody Nałęczów i Zarembów. Bardziej podejrzani są Zarembowie, o których winie pisze Rocznik małopolski. Dodatkowo obciąża ich udział w buncie w 1284, który z pewnością spowodował pogorszenie ich stosunków z Przemysłem II. Do herbu przynależy 97 rodzin.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 16 kwi 2011, 14:21

Zgraja
W srebrnym polu błękitna tarcza. W klejnocie trzy pióra strusie.

Obrazek

Herb ten zwany też jest Kunraczyc. Nie któży heraldycy uważają go za odmianę herbu Janina. Pierwsza wzmianka o herbie pochodzi z roku 1384. Do herbu należą rodziny: Gniewski, Gromek, Kanimir, Zgraja, Zieleniewski.



Zerwikaptur
W polu srebrnym trzy szare głowy kozie w słup. W klejnocie trzy pióra strusie.

Obrazek

Pieczęci jak i zapisek średniowiecznych brak. Herb znany z Klejnotów Długoszowych, herbarzyka Ambrożego i roli Lankorońskiego. Rody herbu Zerwikaptur zamieszkiwały w ziemi krakowskiej, podlaskiej i na Mazowszu. Do herbu przynależą rodziny: Bionetowski, Cieszkowski, Ciszkiewicz, Dobrogwił, Drogosław, Kasperowicz, Koziegłowski, Minołgański, Pasiowski, Podbipięta, Połłupięta, Tyniewicki, Zbigwicz, Zerwikaptur, Zgleczewski.



Zendrowicz
W polu czerwonym, półpierścień złoty barkiem do góry. Nad nim, krzyż kawalerski złoty. W klejnocie, kruk z pierścionkiem w dziobie.

Obrazek

Herb znany też pod nazwą Derszpot. Po raz pierwszy, herb pojawia się w źródłach w XVI wieku - w Herbach rycerstwa polskiego Paprockiego i Orbis Polonus Okolskiego, a także w Kronice Bielskiego. Nie zachowały się z tego okresu barwy godła, zaś herb występuje pod nazwą Zienowic. Rekonstrukcja barw pojawia się u Kaspra Niesieckiego. Herbem pieczętują się rodziny: Despot, Deszpot, Kibort, Kijek[potrzebne źródło], Kijek-Kostrzeński, Kostrzeń, Kostrzeński, Kostrzyński, Łopatyński, Mładanowicz, Zejnowicz, Zenowicz, Zieniewicz, Zienowicz, Żyniew.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 16 kwi 2011, 15:58

UZUPEŁNIENIE


Korybut
W polu czerwonym księżyc na opak, złoty, z krzyżem zdwojonym zaćwieczonym na barku takimż i z gwiazdą w środku złotą. W klejnocie mitra książęca.

Obrazek

Herb przynależy książęcej Rodzinie Wiśniowieckich. Wiśniowieccy są gałęzią kniaziów Nieświckich i chociaż ich pochodzenie od lat było sporne wśród historyków – autorzy najnowszych opracowań coraz częściej wywodzą ich od Rurykowiczów a nie Giedyminowiczów, jak sami utrzymywali. Dowodem na to jest m.in. ich całkowite pozostawanie w momencie wyodrębniania się rodu pod wpływami kultury ruskiej: język ruski, prawosławie; jeden z nich (Dymitr Bajda Wiśniowiecki) był nawet legendarnym przywódcą kozackim. Tytuł kniaziowski Wiśniowieckich został zatwierdzony przy zawieraniu unii lubelskiej.
Herbem tym pieczętowały się też rodziny: Daszkiewicz, Galiński, Korybut, Łahiszyński, Nikitinicz, Orłowski, Purycki, Woroniecki, Woroniecki Korybut, Woroniecki ze Zbaraża, Zbaraski, Zbarazki, Zdanowicz, Żdanowicz.




Trąby Radziwiłłów
Na tarczy złotej orzeł czarny w koronie książęcej, na piersiach mający tarczę barwy błękitnej z trzema trąbami czarnymi dwa na jedną. Całość otacza płaszcz heraldycznym podbity gronostajem zwieńczony mitrą książęcą.


Obrazek

Herb jest odmianą herbu Trąby i został przyjęty wraz z uzyskaniem 14 grudnia 1547 od władcy Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego Ferdynanda I Habsburga, tytułu książąt, potwierdzonego w Rzeczypospolitej na mocy aktu unii lubelskiej z 1569 roku. Potęgę rodu zbudowali w XVI w. bracia stryjeczni: Mikołaj Radziwiłł Czarny (zm. 1565) – założyciel linii na Ołyce i Nieświeżu i Mikołaj Radziwiłł Rudy (zm. 1584) – założyciel linii na Birżach i Dubinkach. Mikołaj Radziwiłł Rudy doprowadził do małżeństwa swojej siostry Barbary Radziwiłłówny z królem Zygmuntem Augustem.



Pogoń Czartoryskich
W polu czerwonym rycerz na koniu wspiętym nad trzema wieżami z mieczem w prawej ręce, a w lewej ręce tarcza niebieska ze złotym krzyżem litewskim. Tarcza, uprząż, siodło i pasy przedstawione są w kolorze niebieskim. Całość otacza płaszcz heraldycznym podbity gronostajem zwieńczony mitrą książęcą.

Obrazek

Herb przynależy do książęcego rodu Czartoryskich wywodzącego się od Konstantego, księcia na Czartorysku, syna księcia litewskiego Olgierda, wnuka wielkiego księcia Giedymina. Bratem stryjecznym założyciela rodu Konstantego był Władysław Jagiełło. Ród miał dwie główne linie, ważniejszą z siedzibą w zamku Klewań (wygasła w 1810 r. na Józefie Klemensie) i drugą linię z centrum w miejscowości Korzec. Szczyt potęgi rodu przypadał na wiek XVIII
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Poprzednia stronaNastępna strona

kuchnie na wymiar kalwaria zebrzydowska

Powrót do Katedra Historii

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość