HERBY SZLACHECKIE

Dziekan: prof. Ferdynand von Habsburg

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 13 kwi 2011, 14:40

Karp
W polu błękitnym trzy gwiazdy sześcioramienne złote, dwie powyżej jednej. W klejnocie cztery pióra strusie.

Obrazek

Herbem tym pieczętują się: Karp, Karpienko, Tedwen, Tedwin, Tetwin, Tödwen, Zimliński.



Kierdeja
Tarcza dzielona w słup, w polu prawym błękitnym, trzy lilie w słup, pole lewe czerwone, w klejnocie trzy pióra strusie.

Obrazek

Według źródeł był to herb nadany przez Ludwika Węgierskiego Kierdejowi, który miał być pochodzącym z Krymu potomkiem chana Tatarów Perekopskich. Ponieważ Kierdej wyróżnił się podczas zdobywania zamku bełzkiego w 1377 otrzymał w nagrodę indygenat polski. Świadectwem tego wydarzenia są lilie wzięte z herbu królewskiego rodu Andegawenów. Od tegoż Kierdeja pochodzić miały rody, które przybrały nazwiska od przypadłych im po wielkim protoplaście posiadłości: Hosckich z Hoszczy, Tajkurskich z Tajkur, Czapliców-Szpanowskich ze Szpanowa.
Znane są średniowieczne znaki pieczętne: 1451 - Hryczko Kierdejowicz z Pomorzan, wojewoda podolski; 1454 - Wańko z Kwasiłowa, kasztelan chełmski. Pierwszy raz pojawia się w źródłach pisanych, sądowych 1436 roku.
Herb wielu rodzin szlacheckich pochodzących z Wołynia, Litwy i ziemi chełmskiej. Należą do nich: Czaplic, Dzius, Dziusa, Dziusz, Dżusa, Girdziewicz, Girsztowt, Hojski, Hoscki, Hościł, Hoścki, Jarmund, Kierdej, Kierdeja, Kierdejowicz, Kiernicki, Koziński, Krzywicki, Krzywiecki, Mniszyński, Mylski, Pohorecki, Szpanowski, Wielhorski.



Kietlicz
W polu złotem; trzy złote sznury w ósemkę złożone: dwa i jeden, w środku tarczy stykające się. Klejnot: trzy pióra strusie.

Obrazek

Herb powstał w XIV wieku. Do herbu przynależą rodziny: Brem, Cygan, Kietlicz, Owelt, Owilski, Pilli, Pluzeński, Preteszewski, Preteszowski, Przedwolszowski, Rajmir, Rajski, Rayski, Skedziński, Skidziński, Skiedeński, Skierkowski, Stresz, Studeński, Zagan, Zigan.

Legenda herbowa.
Według legendy rodowej Kietlicze (Kittlitz) pochodzili od książąt słowiańskich. Jeden z książąt miał czterech synów, kiedy najstarszy z nich został władcą wypędził pozostałych braci z kraju. Wtedy to ich matka dała im na drogę złoty łańcuch na szyję, który podzielili na trzy części. W ten sposób powstał herb Kietlicz.



Kopaszyna
W polu czerwonym dwie krzywaśnie (rzeki) srebrne z góry płynące, pomiędzy nimi miecz (dawniej krzyż) w słup, z rękojeścią złotą, klingą w dół. W koronie trzy pióra strusie.

Obrazek

Herb nadany przez Bolesława Śmiałego. Dowodem na średniowieczne pochodzenie herbu jest pieczęć z 1282 roku oraz zapis sądowy z 1416. Do herbu przynależą: Barczkowski, Budek, Budkowski, Cząstecki, Kidałowski, Kopaliński, Kopasiński, Kopaszyna, Międzygórski, Sikorski, Słąka, Slanka, Słąnka, Zaborski, Zdrohecki.

Legenda herbowa:
Za czasów Bolesława, Śmiałego Króla Polskiego, wojsko nieprzyjacielskie, między dwiema rzekami rozłożyło się, postrzegłszy to rycerz nazwany Kopasina, w noc głęboką na niespodziewających się, z innymi swymi uderzył i naprzód konie im wszystkie zabrawszy, tak potem siekł i bił do woli, aż wszystkich wyciął; za co (...) też same dwie rzeki w herbie wziął i miecz.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 13 kwi 2011, 15:38

Korab
W polu czerwonym korab złoty z takąż murowaną blankową wieżą. W klejnocie samo godło.

Obrazek

Najstarsza pieczęć pochodzi z 1299 roku, zaś najstarszy zapis z 1403. Ogółem do herbu przynależy 446 rodzin.

Legendy herbowe głoszą, że herb ma przedstawiać okręt, którym przodek Korabitów przypłynął do Polski. Różne wersje legendy twierdzą że tymi przodkami byli: biskup krakowski Robert, który w XII wieku przybył do Polski bądź też rycerze normańscy o nazwisku Lacy, przybyli za czasów Krzywoustego




Korczak
W polu czerwonym, trzy wręby srebrne w pas, zwężające się w dół, w klejnocie, pół szczenięcia wyżła srebrnego w naczyniu złotym.

Obrazek

Pierwsza wzmianka z 1368 roku, najstarsza znana pieczęć z 1432 roku. Spotykany głównie u rodzin szlacheckich zamieszkujących Ruś Czerwoną i Małopolskę. Pierwszym rodem pieczętującym się tym herbem byli Gorayscy a najbardziej znaczącym rodem noszącym go byli Braniccy. Ogółem do herbu przynależy 418 rodzin.




Kornic
W polu czerwonym na trzech stopniach krzyż św. Antoniego złoty (lub srebrny) z takimiż połubocheńcami na końcu ramion. Klejnot: Pięć piór strusich.

Obrazek


Najstarsza zapiska dotycząca herbu pochodzi z 1420 roku., najstarsza pieczęć z około 1440 roku. Do herbu przynależą: Laskowscy Ślęzak Szlęzak, Zemanek.



Kot Morski
W polu czerwonym kot srebrny siedzący, z ogonem między tylnymi łapami, z przednimi łapami uniesionymi i ze złotą przepaską wpół. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Obrazek

W wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę. Nieznany herbowny przypuścił wówczas do herbu Wojsznara Wilkolewicza. Rok 1413 jest rokiem pierwszego przedstawienia sfragistycznego, jak i pierwszej wzmianki pisemnej (Akta Unii Polski z Litwą, str. 54, nr 49).
Nie są znane średniowieczne przedstawienia tego herbu. Najwcześniejsze źródła pochodzą z XVI wieku i ukazują godło herbu jako małpkę kotawca. Nazywano tak małe małpki, które marynarze zabierali na statek, zapewne w celach rozrywkowych. Przepaska, czy raczej obroża, miała oddawać fakt, że chodzi o zwierzę udomowione. Herbem tym pieczętuje się 21 rodzin.




Korwin
W polu czerwonym na pniu naturalnym, ociętym, ułożonym w pas, o dwóch sękach u góry i dwóch u dołu stoi kruk czarny w lewo z pierścieniem złotym, diamentem ku dołowi w dziobie. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Obrazek

Herb najbardziej rozpowszechniony na ziemi krakowskiej i sandomierskiej. Do Polski przyniesiony dobrze przed rokiem 1224. bo już w tym roku Wawrzęta Korwin herb swój na Ślepowrona zamienił, co znać z listu Konrada książęcia Mazowieckiego w tym czasie danym. Że zaś wielkie jest podobieństwo tego herbu do herbu Ślepowron, dla tego niektórzy Korwin Ślepowronem zowią, i Ślepowron Korwinem.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 13 kwi 2011, 16:26

Korzbok
W polu błękitnym trzy karpie złote, w klejnocie trzy pióra strusie.

Obrazek

Najstarsza wzmianka o herbie pochodzi z 1322 roku. Herb pochodzenia śląskiego.
Herbowni: Herbem Korzbok posługiwały się następujące rodziny: Gliński, Kamieński, Karchowski, Korzebok, Kozłowski, Kurzbach, Łącki, Niegolewski, Niesiołowski, Samotworski, Sarnowski, Stryjkowski, Soplica, Seydlitz, Seidlitz, Tuchołka, Witkowski, Zajdlicz, Zawadzki, Zeydler.



Kos
W polu srebrnem trzy czerwone pasy prawo-ukośne. Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Obrazek

Herbem pieczętują się rodziny: Amsel, Balaszewicz, Bałaszewicz, Bokszczanin, Borski, Burski, Kasak, Kobyliński, Kos, Kosak, Kossacki, Kossak, Maas, Mas, Plastwig, Pluszwic, Poleski, Raba , Rabcewicz, Rossen, Rzęczkowski, Siemirowski, Stoliński, Wapels lub Waplewski, Zakrzewski.



Kościesza
W polu czerwonym rogacina rozdarta, przekrzyżowana, srebrna. W klejnocie głowa niewiasty czerwona z warkoczem i oślimi uszami srebrnymi. W późniejszych przedstawieniach herbu, skutkiem m.in. oszczędności wydawców herbarzy oryginalny klenot zastępowano pękiem trzech strusich piór.

Obrazek

Pierwsze pieczęcie herbu pochodzą z XIV wieku: 1317 (starosta wielkopolski i kujawski Stefan Pekawka), 1361 ( dziekan sandomierski Jakub), 1362 (sędzia ziemski sieradzki Jaksa), 1387 (późniejszy starosta lwowski Gniewosz z Dalewic). Do herbu przynależy około 150 rodzin.

Legenda herbowa:
Herb ten powiadają być nadany od Bolesława Śmiałego Króla Polskiego w roku 1072. gdy bowiem pod Snowskiem żwawej bitwie rycerz Kościesza nazwany, mężnie i długo się z nieprzyjacielem potykał, wiele też i ran w ciele swoim z tej okazji wyniósł: widział to Bolesław, a osobliwie strzałę w ciele jego utkwioną rozdartą, i miecz w ręku, którym czy bił, czy się zastawiał nieprzyjacielowi w tej potyczce, znacznie albo złamany, albo otłuczony, dla tego na pamiątkę jego odwagi, hojny na kawalerskich ludzi monarcha, tęż mu samą Strzałę i miecz przez nią, niby na Krzyż złożony, w herbie nadał: który potem Kościeszą od imienia tego rycerza nazwany, luboć go zowią drudzy inaczej Strzegomia.



Kostrowiec
W polu czerwonym - krzyż, rozdarty u dołu w kształcie wąsów. U szczytu trzy pióra strusie.

Obrazek

Hrtbem pieczętują się: Hołowiński, Kostrowiec, Lwowicz, Morachowski,



Kotwicz
W polu srebrnym pas czerwony. W klejnocie ramię zbrojne. Labry srebrne, podbite czerwienią.

Obrazek

Pierwsza wzmianka o herbie Kotwicz pochodzi z 1281 roku, kiedy dwaj bracia z domu austriackiego zwani Pohnerami pieczętujący się herbem Kotwicz przybyli na ziemie śląskie. Do herbu należą: Bandziński, Bodner, Chmielnik, Ćwieki, Czaplicki, Dłuski, Dzieganowski, Gilewicz, Gilewski, Gilowski, Golicki, Głanicki, Gołaniecki, Gołycki, Gorczyński, Grodlinski, Hajański, Hełmidowski, Hemidowski, Herniczek, Hoitkiewicz, Ibrański, Ippohorski, Ippohorski-Lenkiewicz, Pochorski-Łenkowicz, Jasiecki, Jasieniecki, Jedlecki, Kalecki, Kalenkowski, Kalęcki, Kalęczyński, Kaliniewicz, Kalęnczyński, Kęsmiński, Kęśmiński, Kolinkiewicz, Komorowski, Korycki, Korzycki, Kotficz, Kotwicki, Kotwicz, Krzycki, Kunikowski, Lengiewicz, Łenkowicz, Linkiewicz, Marchlewski[1], Mikosza, Mąkoliński, Muchlicki, Muchliński, Muczyński, Olbrotowski, Pochner, Radomicki, Remar, Sasin, Siestrzencowicz, Silheim, Silhen, Smolicki, Smolik, Smulikowski, Strupińsk, Strzaliński, Strzała, Swęderski, Sylchanowski, Sylchen, Temric, Tołkacz, Tylkowski, Wężykowski, Wilkowski, Wryszkolski, Wryszkowski, Wyrzykowski, Zceleraty, Zeceleraty, Zgorski, Zgórski, Zukiński, Żukiński, Żukliński



Kownia
W polu czerwonym trzy miecze srebrne o rękojeściach złotych, ostrzami u dołu złączone. W klejnocie nad koroną trzy pióra strusie.

Obrazek

Nie są znane średniowieczne pieczęcie z wyobrażeniem tego herbu. Pierwszy zapis pochodzi w roku 1391. Herb znajduje się w Klejnotach Długosza i w herbarzyku Ambrożego. Najbardziej rozpowszechniony w ziemi krakowskiej i sandomierskiej. Do herbu przypisani są: Chodorowiczowie, Czechuccy. Domaradzcy, Domaraccy, Domereccy, Głęboccy, Jurach(h)owie, Klempiccy, Konieccy, Konwiccy, Kuroczyccy, Kwapińscy, Łośniewscy, Nisz(s)kiewiczowie,Pacholscy, Pachołowieccy, Paszochowie, Ptaczek, Ptak, Repczyńscy, Rożenkowscy, Seredyńscy, Strzeszowie, Strzałkowscy, Suskrajewscy, Tuchlińscy, Turowie, Turłajowie, Wy(i)sieccy, Wyszeccy, Zaszczyńscy.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 13 kwi 2011, 17:17

Kroje
W polu czerwonym trzy kroje w rosochę. W klejnocie ogon pawi.

Obrazek

Herbem pieczętuja się rodziny: Budek, Chalecki, Daniusiewicz, Domamewski, Domaniewski, Kalinkowski, Kroja, Krokier, Krzerzewkowski, Krzerzewski, Krzesz, Krzeszewicz, Krzeszewski, Krzeszowski, Kubiłojć, Łoktowski, Perhorowicz-Kopeć, Rylski, Skotnicki, Staszkiewicz, Tarnawski, Wawrzecki.



Krupka
W polu czerwonym dwie lilie srebrne w pas. Klejnot - między dwoma rogami bawolimi - lilia jak w godle. Labry czerwone, podbite srebrem.

Obrazek

Herb nadany synom Piotra Krupka, alias Langa, rajcy krakowskiego. Potwierdzenie nobilitacji 2 marca 1515. Pierwsze przedstawienie i wzmianka pisemna pochodzi z Gniazda cnoty Paprockiego. Do herbu przynależą rodziny: Krubczyński, Krukwa, Krupczyński, Krupek, Krupiński, Krupka, Krupowicz, Przecławski, Syczewski, Szyczewski, Tomaszewski.



Krzywda
W polu błękitnym podkowa srebrna ocelami w dół zwrócona. W środku niej krzyż kawalerski złoty. Na niej umieszczony krzyż kawalerski złoty bez prawego ramienia. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Obrazek

Brak średniowiecznych zapisek i pieczęci. Nie znają go Paprocki i Długosz. Herb powstał przypuszczalnie w XVI stuleciu jako mutacja herbu Lubicz. Najbardziej rozpowszechniony na Mazowszu, Litwie i w Prusach. Występuje również na Podkarpaciu. Do herbu przynależy 111 rodzin.



Krzyżostrzał
W polu błękitnym strzała srebrna bez opierzenia w słup, przekrzyżowana, z wąsem pod lewym ramieniem krzyża. Nad hełmem w koronie pięć piór strusich.

Obrazek

Herb ruski, używany przez rodziny Proskurów i Suszczańskich.



Księżyc
W polu błękitnem – nad półksiężycem złotym – trzy gwiazdy sześciopromienne złote: jedna i dwie. Nad hełmem w koronie – trzy pióra strusie. Labry błękitne podbite złotem.

Obrazek

Do herbu należą: Wiecki, Trzebiatowski, Wietecki, Szumliński.




Kur
W polu czerwonym kogut srebrny z orężem, oraz grzebieniem i podbródkiem złotymi, obrócony w prawą (heraldycznie) stronę, stojący na murawie zielonej[15]. Nad hełmem korona szlachecka, a nad nią umieszczony klejnot w postaci takiego koguta srebrnego, ale z rozpostartymi skrzydłami

Obrazek

Heb Kur wraz ze swoją proklamą pojawia się w polskiej heraldyce w roku 1496. Najwcześniejsze wzmianki potwierdzające jego graficzną formę, ale bez identyfikacji zawołania, pochodzą z roku 1300. Do herbu przynależą rodziny: Bosowski, Gall, Horodyński, Karszański v. Karszeński, Kazimierski, Kiczka, Kokot, Kur, Kurakowski, Kurek, Kurowski, Kurski, Kurzecki,
Kurzewski, Kurzyk, Kurzyna, Szaprowski, Oppersdorff.

Legenda herbowa:
Z herbem Kur związana jest legenda, głosi ona że został on nadany rycerzowi w uznaniu jego zasługi dla ocalenia obozu królewskiego. To właśnie dzięki czujności wykazanej nocną porą przez owego rycerza i jego odpowiedzialnej postawie, udało się załodze obozu odeprzeć niespodziewany atak wroga. Tym sposobem uratowano władcę i cały obóz przed niechybną zagładą.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 13 kwi 2011, 17:45

Kurcz
W polu czerwonem srebrna litera T wywrócona, rozdarta i pod rozdarciem przekryżowana; z lewej jej strony półksiężyc złoty rogami w prawo, z prawej gwiazda złota sześciopromienna. Klejnot: trzy pióra strusie.

Obrazek

Do herbu przynależą rodziny: Kurcewicz (Koryatowicz-Kurcewicz), Bułyha (Bułyha-Kurcewicz),
Bielski, Brzeski, Bułykabułat, Kniaź, Kurcz, Kurczewicz, Mazepa-Koledyński (Mazepa-Kołodyński), Opnowicz (Opanowicz, Oponowicz), Taras.



Larysza
W polu czerwonym dwa lemiesze srebrne. Klejnot: trzy pióra strusie. Labry czerwone podbite srebrem.

Obrazek

Pierwsza wzmianka dotycząca herbu pochodzi z roku 1446. Do herbu przynależą rodziny: Chocholaty, Chochołaty, Domański, Dumański, Karwin, Larisch, Lariss, Larson, Lebla, Łastowiecki, Madaleński, Madaliński, Mendalski, Męczalski, Niedzielski, Palimączyński, Perzanowski, Reczyński, Wnuczek, Zdanowski, Zdunowski.



Leliwa
W polu błękitnym półksiężyc złoty, nad którym takaż gwiazda. W klejnocie na ogonie pawim – samo godło. Labry herbowe błękitne, podbite złotem.

Obrazek

Najstarsza zachowana wzmianka w dokumentach sądowych pochodzi z 1399 r.: "...de clenodio lune et stelle, et de proclamacione Lelywa". W bitwie pod Grunwaldem w 1410 wzięły udział trzy chorągwie pod znakiem Leliwa. Były to chorągwie braci: Jana z Tarnowa (wojewody krakowskiego) i Spytka z Jarosławia oraz Wincentego z Granowa (kasztelana śremskiego i starosty wielkopolskiego). Aktem unii horodelskiej w 1413 r. herb Leliwa został przeniesiony na Litwę (przyjął starosta wileński Moniwid, adoptowali wojewoda krakowski Jan Tarnowski i Jadwiga z Leżenic) Herbem pieczętuje się 830 rodzin.



Leszczyc
W polu czerwonem bróg złoty. Klejnot: na ogonie pawim godło w skos.

Obrazek

Herb Leszczyc jest jednym z najstarszych herbów polskich. Pierwsza znana pieczęć z tym herbem pochodzi z roku 1318 i pieczętował się nim Bogusza - kasztelan bydgoski. Wizerunek herbu z 1343 zamieszczony jest na pieczęci Wojciecha z Pakości - wojewody brzeskiego, następny na pieczęci Piotra Wysza, biskupa krakowskiego z r. 1406 i Macieja z Łabiszyna, wojewody brzeskiego z 1419. W zapiskach sędowych pojawia się w początku XV wieku. Herbowi: Balęcki, Białecki, Białęski, Bieganowski, Biegański, Bierzwieński, Biezdrowski, Bijański, Bitner, Bojkowski, Bolemowski, Bolimiński, Bonczkowski, Bończkowski, Boszlowski, Brożyna, Chmieleński, Chmieliński, Chodorowski, Chojnicki, Chrypski, Chrzypski, Darnowski, Dobrzycki, Dokowski, Donoski, Donowski, Falęcki, Gabarzewski, Gąbarzewski, Giełtowski, Głodecki, Gołutowski, Gościejewski, Grabianka, Grabionka, Gułtowski, Gustowicz, Gutowski, Hawryszenko, Hawryszew, Herbst, Holy, Jabłkowski, Janowski, Jasieniecki, Jaskold, Jaskolski, Jaskołd, Jaskólski, Jaskulski, Kaczliński, Karmazynowicz, Klonowski, Korunowski, Kossowski, Kostecki, Koszuck, Koszutski, Kościelec, Kretowicz, Krotoski, Krotoszyński, Krotowski, Krzekotowski, Krzyszkowski, Kujawa, Kuranowski, Lesisz, Leszczewski, Leszczyc, Luboniski, Luboński, Lubstowski, Łabiski, Łopuchowski, Łubowski ,Łubkowski, Łukawski, Makuda, Mierosławski, Mierucki, Mierzejewski, Mierzwiński, Miłaszewski, Mirosławski, Młodocki, Mroczek, Nagórski, Radoliński, Rysiński, Pachnik, Pakoścki, Pałuka, Piekarski,Pierzchliński Siemieński, Skarszewski, Stawski, Sulisławski, Supiński,Surmiński, Szumiński, Śmiełowski, Świecki, Waliszewski, Wieruszewski, Żyznowski
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 13 kwi 2011, 20:57

Lewalt
W polu czerwonym ramię zbrojne srebrne, trzymające pierścień z turkusem. Klejnot: panna w koronie trzyma taki sam pierścień oraz trzy czarne pióra.

Obrazek

Herb ten pochodzi z Kurlandii (Inflant). Nadany ok. 1500-1550 roku. Do herbu należą: Meyer, Majer, Mejer, Lewalt, Liber i Lewalski.



Lewart
W polu czerwonym (lub błękitnym) lampart wspięty ukoronowany. Klejnot: pół takiegoż lamparta. Labry czerwono-srebrne.

Obrazek

Herb nadany w czasach króla Władysława Łokietka. Do herbu przynależą rodziny: Firlejowie, Lewart, Lewandowski,Lewartowski, Kiżewski, Markuszewski.



Lis
W polu czerwonym rogacina dwa razy przekrzyżowana, srebrna. W klejnocie pół lisa czerwonego wspiętego.

Obrazek

Herb średniowieczny (co najmniej od 1282). W 1359 w lasach Płoniny na Wołoszczyźnie, w klęsce poniesionej przeciwko armii mołdawskiej, chorągiew Lisowczyków miała wpaść w ręce nieprzyjacielskie. W wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę. Herbem Lis posługiwało się 269 rodzin.

Legenda herbu:
W roku 1058 Kazimierz Odnowiciel w pościgu za pustoszącymi kraj Litwinami i Jadźwingami doszedł pod Sochaczew. Wysłany na zwiad z garstką żołnierzy rycerz z rodu Lisów natrafił nad rzeką na silny oddział nieprzyjaciół. Nie mogąc atakować, przemyślnie wystrzelił wysoko zapaloną strzałę, wzywając posiłki. Pomoc wkrótce nadeszła i wziętych w dwa ognie nieprzyjaciół pokonano bez trudu. Wdzięczny Kazimierz Odnowiciel nadał dzielnemu rycerzowi herb ze strzałą w tarczy, jego dawny znak – lis - został umieszczono w klejnocie.



Lubicz
W polu błękitnym podkowa srebrna z krzyżem kawalerskim złotym zaćwieczonym na barku i takimż samym krzyżem w środku. Klejnot: trzy pióra strusie.

Obrazek

Najstarszy wizerunek herbu widnieje na pieczęci z roku 1343. Herbem pieczętowało się 892 rodzin. Najbardziej znanym herbowym był hetman Stanisław Żółkiewski.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 14 kwi 2011, 17:23

Łabądź
W polu czerwonym, srebrny łabędź. Klejnot samo godło.

Obrazek

Jeden z najstarszych polskich herbów szlacheckich. Po raz pierwszy (w zachowanym dokumencie) pieczęć z herbem Łabędź użył w 1326 Miecław z Konecka, rycerz kujawski. Pierwszy znany zapis sądowy dotyczący herbu Łabędź pochodzi z 1406.
W wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę (herb przyjął Andrzej Goligunt, adoptował Dziersław ze Skrzynna).



Łada
W polu czerwonym podkowa srebrna, barkiem do góry, na niej zaćwieczony złoty krzyż kawaleryjski. Po obu stronach podkowy srebrne strzały grotem na dół, gdzie strzała po lewej heraldycznie stronie, rosochato rozdarta w miejsce opierzenia. W klejnocie - pół lwa złotego, ukoronowanego, wspiętego sponad korony hełmowej, w prawą heraldycznie stronę, dzierżącego w prawej łapie, wzniesiony srebrny miecz.

Obrazek

Najdawniejsze wzmianki odnoszące się do proklamy herbowej dotyczą roku 1401 - są to zapiski sądowe, natomiast herb z pieczęci znajdujemy przy dokumencie Pokoju toruńskiego z 1466. Do herbu przynależą 204 rodziny.



Łodzia
W polu czerwonym łódź złota. Klejnot godło na ogonie pawim.

Obrazek

Herb z X wieku. Wizerunek pieczętny z 1313 roku (wojewoda kaliski Wojciech). Pierwsza zapiska dotycząca herby pochodzi z roku 1411. W wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę. Do herbu przynależy 98 rodzin.



Łuk
W polu czerwonym łuk napięty srebrny, z takąż strzałą.W klejnocie trzy pióra strusie. Labry czerwone, podbite srebrem.

Obrazek

Herb znany od XVI w. Nadany Kornelowi Onisymowiczowi Perewalskiemu (Przewalskiemu) 10 listopada 1581 roku. Do herbu przynależą rodziny: Alechnowicz, Assanowicz, Bajraszewicz, Bajraszewski, Bałakir, Bernaszewski, Bogusz, Bohdziewicz, Bohusz, Borysowski, Brzumieński, Brzumiński, Bublik, Burczymucha, Choromowicz, Chorumowicz, Churanowicz, Czyczud, Dargiewicz, Derewiński, Dobszewicz, Drohomirecki, Eggert, Egort, Ejdziatowicz, Eydziałowicz, Eydziatowicz, Galer, Gąckiewicz, Gulkiewicz, Gułak, Halecki, Halkiewicz, Honckiewicz, Hulkiewicz, Huszcza, Jakowlewicz, Jakóbowicz, Jankiewicz, Kaliński, Kamieński, Kaszarowski, Kierszański, Kierszniewski, Kirszański, Knichycki, Kniehiniński, Kniehynicki, Knihinicki, Kosanowski, Kosarski, Kosicki, Kossarzewski, Koszarowski, Koszycki, Kośmiński, Kozarewski, Kozarzewski, Krukowicz, Kuleśnicki, Lewiński, Łojko, Łoś, Łoyko, Łuk, Łukasiewicz, Łukaszewicz, Łukaszewski, Łukaszowicz, Łukomski, Łukoszewicz, Łukowicz, Łukowski, Łunkiewicz, Minczewski, Murawski, Murzenko, Murzicz, Murzycz, Narkiewicz, Nienadkiewicz, Olechnowicz, Ołyk, Ołyka, Paluszkiewicz, Paszczyc, Paszyc, Peliski, Piskarewicz, Piskarzewski, Pluskiewicz, Pluszkiewicz, Pniewski, Podwiński, Przedrzymieski, Przedrzymirski, Przedżymirski, Perewalski (nob. 1581) - Przewalski, Radziewicz, Radzinowicz, Reger, Reniger, Rodkiewicz, Rodziewicz, Safarewicz, Saffarewicz, Samotyja, Samowicz, Serbin, Snitowski, Suchocki, Sudnik, Sulejman, Sulejmanowicz, Sulimanowicz, Szabłowski, Szafarewicz, Szapka chotalski, Szczucki, Szehidewicz, Szułowski, Śnitowski, Tatarowicz, Tatarożyński, Tatarzyński, Tołłoczko, Tołoczko, Torczyński, Tur, Turczynowicz, Turczyński, Waliński, Zabłocki, Zabołocki, Zarzycki.



Mądrostki
W polu czerwnem - nad srebrnem uchem kotłowym albo zawiasą barkiem na dół - strzała srebrna z opierzeniem, w środku przekżyżowana. Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Obrazek

Wzmianka o herbie pochodzi z roku 1302. Do herbu należą: Bąbelski, Berdowski, Borzniewski, Borzniowski, Bydliński, Chobęcki, Galowski, Golecki, Gołecki, Kruszyna, Lissowski, Małyszczycki, Mądrostka, Mądroszkiewicz, Wielkanocki, Wielkonocki, Wilczek.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 14 kwi 2011, 18:09

Masalski
W polu czerwonym krzyż łaciński złoty zaćwieczony na takimż inicjale "M". Klejnot: Pięć piór strusich. Labry czerwone, podbite złotem.

Obrazek

Do herbu przynależą rodziny: Bakiewicz, Chmielnicki, Dzieszczowski, Kotowicki, Krzywicki, Krzywiecki, Masalski - Massalski - Maszalski - Moszalski, Mielwid, Milwid, Mołochowiec, Nehledyński, Pernarowicz, Pernerowski - Pernorowski, Swłyński, Swołyński, Tuchanowski, Tuhanowski, Weryha - Werycha.



Mogiła
W polu czerwonym mogiła srebrna z zaćwieczonym takimż krzyżem łacińskim u góry i takimiż krzyżami kawalerskimi ćwiekowymi w pas po bokach. Klejnot: trzy pióra strusie. Labry: czerwone podbite srebrem.

Obrazek

Herbem pieczętują się rodziny: Andruszkiewicz, Białowolski, Bichowski, Bielewicz, Billewicz, Bogarewicz, Bogdanowicz, Bohdanowicz, Bublewski, Bychowiec, Ciechanowicz, Czernicki, Daugiert, Daugird, Dawgird, Dawgirt, Dowgird, Dowgirdowicz, Dworzecki, Karczewski, Łopato, Łopatto, Maruchowicz, Maruszewski, Mogień, Monstwił, Monstwiłło, Montwid, Montwit, Mostwił, Rodziewicz[potrzebne źródło], Rukiewicz, Sołouch, Sołuch, Stankiewicz, Szajewski, Wysocki, Zadeyko, Zodejko, Zodeyko, Zygmanowski, Żadeyko, Żodejko.



Mohyła
Dwie gołe szable ułożone na krzyż, rękojeściami do góry, końce na dół, każdy koniec ma krzyż na sobie. Tarcza koloru krwawego.

Obrazek

Herbem pieczętuje się jedynie bojarski ród Mochyłów. Według legendy, początki potęgi rodu sięgają czasów Stefana Wielkiego, kiedy jej protoplasta Purice miał być nagrodzony przez wielkiego hospodara wielkimi dobrami za podanie konia w czasie bitwy i przyjął wówczas nazwisko Movilă. W XVI w. Mohyłowie związali się węzłami pokrewieństwa z dynastią Muszatowiczów - wieli logofet Ion Mohyła poślubił Marię, córkę Piotra Raresza. Pod koniec XVII w. Mohyłowie objęli tron hospodarski w Mołdawii, a wkrótce także - chwilowo - na Wołoszczyźnie. Często wspierali ich magnaci polscy - m.in. Jan Zamoyski, związani przez małżeństwa z Mohyłami Stefan Potocki, Samuel Korecki i Michał Wiśniowiecki. Ostatnim panującym przedstawicielem rodu był Mojżesz Mohyła, który w 1634 musiał uciekać do Polski.




Mora
W czerwonym polu głowa Murzyna przewiązana srebrną nałęczką. Klejnot: trzy strusie pióra.

Obrazek

Najstarsza wzmianka z akt sądowych z nazwą Mory pojawia się dopiero w 1412 r. Jan Długosz w Liber beneficiorum wzmianuje o herbie pod nazwą Morowa. Najstarsza znana pieczęć średniowieczna, z XV w. przypisywana jest Mikołajowi, arcybiskupowi gnieźnieńskiemu. Herb Mora występuje najliczniej na Mazowszu. Do herbu należą: Busz, Cibarzewski, Deleszakn, Gardziński, Grzymała, Grzymałowski, Hossel, Kaszubski, Kosuba, Kozuba, Kobuzowski, Kozubowski, Kostycz, Korytowski, Korytkowski, Kruszyna, Krzyźanowski, Kudak, Listopad, Liszawski, Liszewski, Malijewski, Marczonko, Marshal, Marszał, Mieczkowski, Mieszkowski, Mięskowski, Mora, Moraczyński, Morenda, Morgulski, Moryno, Moryń, Morzycki, Nietyksa, Nietyksza, Nietyxa, Olszyński, Skalski, Sławski, Sorc, Szorc, Stoessel, Swędorski, Szulborski, Żwan




Nabram
Pięciokrotnie w słup pola czarne i srebrne. Klejnot: trzy strusie pióra.

Obrazek

Herb pochodzi z czasów Piastowskich. Przynależą do niego rodziny: Bor, Boremski, Brodelski, Borodelski, Chotecki, Czasławski, Honckiewicz, Hondorf, Huppe, Jedleński, Jedliński, Kałczyński, Kazimirski, Kubiczek, Kubiczek de Waldorf, Mietrowski, Nadratowski, Nadrodorf, Nadrowski, Nagórka, Pejszowski, Pielgrzym, Piels, Pielstowski, Porębski, Preiss (Prajs), Prejszkowski, Rogalowski, Rogowski, Rosperski, Rospierski, Sieroszewski, Sosnowski, Underowicz, Undorf, Waldorf, Wendorf, Wolwanowski, Wolicki, Wulwanowski, Żołecki.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 14 kwi 2011, 19:04

Nałęcz
W polu czerwonym pomłość lub nałęczka (Pomłość występowała w średniowiecznych przedstawieniach herbu) srebrna.
W klejnocie, pomiędzy rogami jelenia – panna w sukni czerwonej, z włosami rozpuszczonymi, złotymi, spowitymi nałęczką srebrną. Dziewczyna trzyma się oburącz rogów. Labry zdobiące herb są czerwone podbite srebrem.

Obrazek

Pierwsza zapiska sądowa wzmiankująca herb pochodzi z 1398 i podaje nazwę Nałęcz jezioro. Podobny zapis pojawia się jeszcze kilka razy. Zapis z ksiąg sądowych z 30 maja 1425 podaje nazwę Pomłość: (łac.) "..et de nostro Clenodio et proclamacione Nalancz wulgariter nancupato, in quo deferimus erpicurium dictum Pomloszcz". Przywilej z 1505 nazywa zaś godło herbu choczennicą.
W bitwie pod Grunwaldem w 1410 wzięły udział dwie chorągwie pod znakiem Nałęcz. Były to chorągwie Sędziwoja z Ostroroga (wojewody poznańskiego) i Dobrogosta Świdwa z Szamotuł.
W wyniku unii horodelskiej w 1413 herb został przeniesiony na Litwę (herb przyjął bojar litewski Koczan, adoptował go wojewoda poznański Sędziwój Ostroróg oraz sędzia poznański Mikołaj z Czarnkowa.
Do herbu przynależą 933 rodziny. Do najbardziej znanych rodów pieczętujących się Nałęczem należą: rodów takich jak Ostrorogowie, Małachowscy i Raczyńscy.



Newlin
W polu błękitnym między dwiema gwiazdami złotymi złota strzała w słup, przeszywającą belkę złotą w pas takiejż barwy.
Nad hełmem w koronie skrzydło orle czarne przeszyte strzałą złotą.

Obrazek

Herb nadany Szymonowi i Ernestowi Ronenbergom, nobilitowanym 24 kwietnia 1572 roku. W 1658 roku przyjęła go indygenowana rodzina Mazarakich. Do herbu przynależą: Brudzewski, Doliński, Kliński, Łukowicz, Mazaraki, Newliński, Ronneberg.



Nieczuja
W polu czerwonym ostrzew srebrna lub naturalna z zaćwieczonym krzyżem złotym lub srebrnym. Sęków pięć lub sześć, zazwyczaj trzy po stronie prawej. W klejnocie między czarnymi skrzydłami orlimi samo godło.

Obrazek

Najstarsza znana pieczęć jest z 1286, najstarsza pisemna wzmianka pochodzi z roku 1397. Do herbu przynależą 303 rodziny.



Niesobia
Tarcza dwudzielna w pas, w polu pierwszym czerwonym rogacina srebrna zakończona w polu drugim złotym orlim ogonem czarnym, w klejnocie trzy pióra strusie.

Obrazek

Znany jest zapis sądowy z roku 1424 i pieczęć średniowieczna z wizerunkiem tego herbu z 1357 i 1363 Wierzbięty z Paniewic. Herbem pieczętują się rodziny: Bilanowski, Biskupski, Biskupski Wierzbięta, Doroszewski, Doruchowski, Gąsczyński, Gąszczyński, Gąściński, Gęszczyński, Gubakowski, Kempisty, Kempiński, Kępiński, Kępski, Kępisty, Kierzyński, Kieszczyński, Kompaniec, Krzywosąd, Krzywosądzki, Leczycki, Lędzki, Liwski, Łęczycki, Łęczyński, Mijomski, Mirocha vel Mirowski, Mironienko, Mironow, Miromski, Mirowski, Mirski, Niemczyk, Niesobia, Niesobski, Omenta, Omęnta, Omęta, Piekarski, Pieszczafa, Ponęcki, Pryzkint, Pryżgint, Sępiński, Średnicki, Użwencki, Złodziey.




Niezgoda
W polu błękitnym podkowa srebrna, przez nią w pas takiż miecz osieczony, zaś pośrodku strzała żeleźcem (grotem) w dół.
Klejnot – pawie pióra. Labry zapewne błękitne podbite srebrem.

Obrazek

Jest to jeden ze starszych herbów polskich. Do herbu przynależą: Baranowski, Bogdanowicz, Bohdanowicz, Boniszko, Bugwicz, Bujewicz, Butwiłło, Butwiło, Doborski, Gorsek, Grochocki, Haysiewicz, Jossek, Kajsiewicz, Kłonicki, Kołomycki, Kołomyski, Lewandowski, Łętowski, Marynowski, Minkowski, Naganowski, Niezgoda, Nitowść, Nutowć, Nutowiec, Oranowski, Paustowski, Pawstowski, Prażnicki, Radoszewski, Radzeszowski, Radziszowski, Smardzewski, Strzetelski, Tracewski, Uderski, Wyżlaciński, Wyżlatyński, Zaszczyński, Zdramowicz.

Legenda herbowa:
Dwóch braci z rodu Dołęga byli tak zwaśnieni, ze podczas kłótni jeden brat zabił drugiego, dlatego zabójcy uszczerbiono herb zdejmując mu krzyż i dodając miecz.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 14 kwi 2011, 19:23

Nowina
W polu błękitnym zawiasa kotłowa srebrna z zaćwieczonym mieczem. Klejnot noga zbrojna złota.

Obrazek

Wizerunek pieczętny z 1293, zapis sądowy z 1392. W wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę (herb przyjął bojar litewski Mikołaj Bejnar). Rozpowszechniony w ziemiach: krakowskiej, lubelskiej, poznańskiej, sandomierskiej. Do herbu przynależy 266 rodzin.

Legenda herbowa:
Legenda opowiada o rotmistrzu Nowina, synu kotlarza, służącym Bolesławowi Krzywoustemu. Podczas odwrotu po przegranej wskutek zdrady wojewody krakowskiego Skarbimira bitwie z Rusinami w 1121 r. koń władcy był już zmęczony, co widząc Nowina odstąpił księciu swego. Wdzięczny Krzywousty nadał rotmistrzowi herb przedstawiający ucho kotła, na pamiątkę zawodu ojca bohatera, i miecz otłuczony. Błękitne pole tarczy herbowej jest upamiętnieniem przegranej bitwy. Nowina pojmany został później w Czechach wraz ze swym hetmanem i skuty z nim za nogę jednym łańcuchem. Dzielny rotmistrz uciął sobie nogę do kolana i umożliwił w ten sposób ucieczkę dowódcy, z nogą Nowiny zresztą przywiązaną do pasa. Dopiero po trzech dniach, kiedy hetman był już daleko. Nowina wezwał straże. Czesi docenili jego męstwo i po opatrzeniu rany odesłano Nowinę do Polski, gdzie w nagrodę dodano do herbu klejnot z nogą zakutą w zbroję złotą. Od klejnotu herb ten zwany jest też Złotogoleńczyk. Inni inaczej nieco tłumaczą okoliczności utraty nogi przez bohatera. Kaleką Nowina miał zostać broniąc pieszo, po oddaniu konia Krzywoustemu, swego pana albo na Psim Polu, albo w boju z Haliczanami. Również legenda o pobycie w niewoli i samookaleczeniu ma też pewną odmianę, według której król więżący Nowinę, doceniając jego miłość ojczyzny dał mu złoty goleń i klejnot herbowy.



Odrowąż
W polu czerwonym strzała biała, z końcami na obie strony zakrzywionymi. W klejnocie ogon pawi, a w nim tenże herb, przecież na bok obrócony.

Obrazek

Najstarszy wizerunek herbu pochodzi z 1350 roku z pieczęci kasztelan dobrzyński Piotr. W wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę (herb przyjął bojar litewski Wyszegerd, adoptował kasztelan lubelski Jan ze Szczekocin). Do herbu przynależą 362 rodziny.



Odwaga
Tarcza dwudzielna blankowaniem w pas, pole pierwsze srebrne, drugie czerwone. W klejnocie nad hełmem w koronie chorągiew na drzewcu w skos w części zawieszona.

Obrazek

Do herbu przynależą rodziny: Grzymała, Heeselecht, Knebel, Konopacki, Konopatski, Kontrym, Kossowski, Milewski, Sperling, Tauernitz, Vülow.



Odyniec
W polu błękitnym srebrna strzała bez opierzenia, żelaźcem do góry, z poprzecznicą srebrną w środku. Strzała przy końcu swoim złamana i na prawo, w górę skos zakrzywiona. W klejnocie pięć piór strusich. Labry zdobiące herb - błękitne, podbite srebrem.

Obrazek

Do herbu przynależą: Bahrymowski, Barynowski, Bnozowieck, Bohusz, Brzozowiecki, Holcowski, Odyniec, Odyniecki, Odyńcewicz, Omeliński, Omyliński, Rafałowicz, Rasałowicz, Rykała, Szyszko-Bohusz, Szostowski, Wysłouch, Ząbkowski.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Poprzednia stronaNastępna strona

kuchnie na wymiar kalwaria zebrzydowska

Powrót do Katedra Historii

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość