HERBY SZLACHECKIE

Dziekan: prof. Ferdynand von Habsburg

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 17:30

Chrynicki
W polu czerwonym krzyż kawalerski srebrny, odwrócony, rozdarty u góry w wąs (kotwica odwrócona, zakończona krzyżem).
Klejnot w obu wariantach: pięć piór strusich.

Obrazek

Bezbarwny wizerunek herbu pojawia się po raz pierwszy w Herbach rycerstwa polskiego Bartosza Paprockiego oraz w Gnieździe cnoty tego samego autora. Juliusz Karol Ostrowski pisze, że jest to jeden ze starszych herbów ruskich. Kasper Niesiecki podaje, że używała go rodzina Chrynickich z Wołynia. Herbem pieczętują się: Chrynicki (Chrennicki, Hranicki), Chyczewski (Hyczewski).

Legenda herbowa
Według Kaspra Niesieckiego, herb z krzyżem i wędą miał otrzymać rycerz, który, zaskoczony przez Tatarów przy łowieniu ryb, część z nich pokonał w walce, część zaś wziął w niewolę. Za swe męstwo otrzymał tenże herb.



Cielątkowa
W polu błękitnym półtora półksiężyca złotego ustawione w rosochę, na końcach gwiazdy złote sześciopromienne. W klejnocie trzy pióra strusie.

Obrazek

Najstarsza zapiska sądowa pochodzi z roku 1399 (B. Ulanowski, Inscriptiones clenodiales ex libris indicialibus palatinatus Cracoviensis. Starodawnego prawa polskiego pomniki, t. VII, Kraków 1882-1885). Herb najbardziej rozpowszechniony na ziemi krakowskiej. Do herbu przynależą: Bzowski, Cielątko, Cielątkowa, Cielątkowski, Łyko, Mordwin, Orlewski, Orliński, Sambor, Szambor, Szczodro, Szałowski.


Ciołek
W polu srebrnym ciołek stojący czerwony. W klejnocie pół ciołka wspiętego.

Obrazek

Najstarszy wizerunek pieczętny pochodzi z 1385 roku, najstarszy zapiska z roku 1401. Ogółem do herbu należało 181 rodzin. Najbardziej Znani herbowni to Stanisław August Poniatowski i Tadeusz Boy-Żeleński.



Dąbrowa
W polu błękitnym na barku podkowy srebrnej krzyż kawalerski złoty. Przy ocelach podkowy zaćwieczone ukośnie takie same dwa krzyże. W klejnocie skrzydło czarne przeszyte strzałą srebrną w lewo.

Obrazek

Pierwsza wzmanka o herbie Dąbrowa pochodzi z 1421 r. ("Starodawne prawa polskiego pomniki", Kraków 1870, VII nr 1583 str. 597). Pierwsza pieczęć z Dąbrową pochodzi z roku 1456 (pieczęć Zygmunta z Nowosielc).
Do herbu przynależą: Anszlewski, Balukiewicz, Białoskórski, Biały, Boberski, Boczkowski, Bogdziewicz, Bogowicz, Boguszko, Boguta, Bogwiłł, Budziński, Budzyński, Chełchowski, Chociwski, Chomienko, Ciciborski, Ciechanowiecki, Ciechanowski, Ciechański, Czechański, Dambrowski, Damięcki, Dąbrowa, Dąbrowicz, Dąbrowny, Dąbrowski, Dembowicz, Dombrowicz, Dombrowski, Drocieski, Gardliński, Garliński, Giedwiłło, Gimbut, Gimbutowicz, Głodkowski, Głodowski, Głotkowski,Dłużniewski, Godell, Goleński, Górski, Grodkowski, Gromacki, Gromadzki, Gruhnfeld, Grzywo-Dąbrowski, Gurski, Herburtowski, Jabłoński, Jachimowicz, Jachimowski, Jaczyński, Jakimowicz, Jambramowski, Jankowski, Januszewicz, Januszewski, Januszkowicz, Januszowski, Jarzębiński, Jazdowski, Jeżowski, Józefowicz, Karasiński, Karaś, Karniewski, Karniński, Karniowski, Karniski, Kiszka, Kizimowski, Klimaszewski, Klimaszowski, Kobliński, Kobuszewski, Kobuszowski, Kobyliński, Koc, Kocowski, Kocz, Koczowski, Kognowicki, Koldras, Kołacki, Korniewski, Korolkiewicz, Kosko, Kostecki, Kostka, Kowalik, Krajewski, Laskowski, Lauxmin, Lenkowski, Lepkowski, Łaukszmin, Łebkowski, Łepkowski, Łępkowski, Łoś, Maczeski, Maczyński, Marciszewski, Marczewski, Mazanowicz, Mazonowicz, Miernikiewicz, Miernikowicz, Mikosza, Mikoszewski, Mikszewicz, Milewicz, Młodzianowski, Morawski, Murawski, Napierski, Naykowski, Obidziński, Openkowski, Opęchowski, Pajewski, Pągowski, Płodownicki, Podjaski, Podkowa, Podolec, Porzecki, Porzycki, Proniewicz, Prostyński, Przechocki, Purzycki, Radczenko, Rostek, Rostkowski, Rymejko, Rymejkowicz, Rymeyko, Rymeykowicz, Rzechowski, Secymiński, Seczymiński, Secemiński, Sidorowicz, Siemieński, Sienieński, Sieniński, Sierzputowski, Sierzpowski, Sławczyński, Smolechowski, Strumiłło, Strumiło, Sucymiński, Szczepanowski, Szkotowski, Szostak, Talko, Talmon, Talmontowicz, Tołokoński, Tymowski, Tynowski, Wachowicz, Wałdowski, Wąsowski, Wdzięk, Wdziękoński, Wdziękoński, Więcławski, Zaleski, Zalkowski, Zełkowski, Zgierski, Zgirski, Zielonacki, Żalkowski, Żelkowski, Żelkowski, Żełkowski, Żgierski, Żukowski
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 17:54

Dąbrowski
W polu czerwonym ukoronowana niewiasta z rozpuszczonymi włosami w sukni srebrnej, trzyma przy ustach dwie trąby złote. U szczytu taka sama niewiasta między dwiema złotymi trąbami.

Obrazek

Do herbu przynależą rodziny: Czepelin, Dąbrowski, Kremski, Sczupliński, Szczupliński. Najbardziej znanym herbowym był generał Jan Henryk Dąbrowski.



Dębno
W polu czerwonem, krzyż srebny z takąż łękawicą pod lewym ramieniem. Klejnot między dwoma rogami myśliwskimi krzyż trójlistny, srebrny, z promieniami pomiędzy ramionami.

Obrazek

W źródłach pisanych po raz pierwszy pojawia się w roku 1410. Herbem Dębna pieczętowali się m.in.: Krzyżanowscy, Oleśniccy, Potworowscy, Siemieńscy.



Dęboróg
W polu błękitnym pień wykorzeniony złoty z zaćwieczonymi takimiż dwoma rogami jelenimi. Klejnot pół dzikiego męża trzymającego maczugę srebrną w prawicy, między dwoma rogami jelenimi. Labry błękitne, podbite złotem.

Obrazek

Najwcześniejsza wzmianka dotycząca herbu pochodzi z Nobilitacji Jana Hayna z 5 kwietnia 1564 roku. Do herbu przynależą: Bylczyński, Dęboróg, Dowskurd, Ficki, Gabriałowicz, Gabryałowicz, Gabryjałowicz, Ganiewicz, Gezgołd, Giezgołd, Hancewicz, Hayn, Hayno, Honcewicz, Honckiewicz, Mileński, Turowicz, Wieliński.



Doliwa
W polu błękitnym pas srebrny w lewo skos[1], na nim trzy czerwone róże. W klejnocie między dwiema czarnymi trąbami trzy czerwone róże w słup.

Obrazek

Najstarszy znak pieczętny pochodzi z roku 1311 (pieczęć Gerarda z Przyprostni), najstarsza zapiska z 1383. W wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę. Ogółem do herbu przynależy 377 rodzin.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 18:37

Dołęga
W polu błękitnem krzyż kawalerski złoty na barku srebrnej podkowy. Ze środka podkowy wychodzi strzała srebrna żeleźcem na dół. W klejnocie skrzydło czarne przeszyte strzałą srebrną.

Obrazek

Najstarsza pieczęć pochodzi z roku 1345, pierwsza wzmianka w źródłach pisanych z 1402 roku, w wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę. Ogółem do herbu należy 545 rodzin.

Legenda herbowa:
Herb ten się w Polsce urodził: bo gdy Bolesław Krzywousty z Prusakami wojował, rycerz Dołęga nazwany, herbu Pobóg, z boku z zasadzki, wodza Pruskiego wojska, tak dobrze z kuszy ugodził, ze go z konia zwalił i z życia wyzuł; czym przestraszeni ludzie jego, snadniej potem od Polskiej szabli porażeni zostali. Za tę przysługę od Króla do ojczystego herbu swego, wziął strzałę w przydatku, a herb od imienia jego Dołęga nazwany. Mnie się zda, że starszy ten herb od czasów Bolesława Krzywousta: bo dobrze za panowania jego, już tego domu familianci w senacie zasiadali. Niektórzy przydają, że herb Niezgoda, od Dołęgi wziął swoje początki.



Denhoff
W srebrnym polu czarny łeb dzika obrócony w prawą heraldycznie stronę. W klejnocie dzik czarny wspięty w prawo, przeszyty dwiema włóczniami na skos, a ich groty ku górze zwrócone.

Obrazek

Herb przyszedł do Polski po przyłączeniu Inflant do Rzeczypospolitej (pakt wileński - 1561 r.) wraz z osiadłą tam gałąźą niemieckiego rodu szlacheckiego Dönhoff. Zasilili oni szeregi polskiej szlachty. Do herbu przynależą: Biront, Denhof, Denhoff.



Drogomir
W czerwonym polu trzy nogi srebrne, zbrojne ostrogami, zgięte w kolanach, połączone w środku. W klejnocie nad hełmem trzy pióra strusie.

Obrazek

Rodziny pieczętujące się Drogomirem to: Drogomir, Grosicki, Kikuł, Kulikowski, Latosławski, Niesten, Nieten, Ramotowski

Legenda Herbowa
Za panowanie księcia Bolesława III Krzywoustego Henryk V król niemiecki zaatakował ziemie polskie przychodząc z pomocą bratu Bolesława III Zbigniewowi. Decydująca o losach wojny bitwa rozegrała się w 1109 roku na Psim Polu w okolicach Wrocławia. W bitwie na Psim Polu wziął udział rycerz Drogomir (Drogomier) wraz z trzema swoimi synami, z których każdy stracił w czasie tej bitwy nogę. Nagradzając rozpacz ojca, męstwo i poniesione rany książę Bolesław III Krzywousty nadał rodzinie herb z nazwą pochodzącą od jego imienia oraz opatrzył wszystkich nadaniami ziemskimi.



Drogosław
W polu czerwonym na barku srebrnej połutoczenicy takaż rogacina opierzona w słup. W klejnocie pięć piór strusich.

Obrazek

Herb trafił do Polski ze Śląska. Miało to miejsce w roku 1333, za panowania króla Kazimierza Wielkiego. Do herbu należą rodziny: Bakowiński, Bartkiewicz, Bartoszewski, Buchowiecki, Bukojecki, Bukowiecki, Bukowiński, Chełstowski, Chodaszewicz, Chomaczski, Chomanczski, Chomandzki, Chomantski, Chomecki, Chomęcki, Chorstopski, Cudnikowski, Czapalski, Czapliński, Czepeliński, Czudnikowski, Dąbrowski, Dobrowolski, Gorzycki, Herstopski, Hersztopski, Hulidowski, Koszla, Kozłowski, Kuszel, Kuszell, Laskowski, Lewkowicz, Łunkiewicz, Ostrejko, Otruszkiewicz, Otruszkowicz, Palecki, Pierscień, Przylepski, Rdułtowski, Romankiewicz, Rudułtowski, Skórzewski, Strzemski, Szłopanowski, Śrzemski, Tołwiński, Troska, Truskowicz, Truszko, Truszkowski, Twardzicki, Więckowski, Więczkowski, Zołoński.

Legenda herbowa:
Kiedy wróg otoczył pierścieniem oddział wojska, przodek rodu dzięki swej odwadze i swojemu mieczowi zdołał przerwać okrążenie. Drogosław jako pierwszy pieczętował się tym herbem i od jego imienia herb otrzymał nazwę.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 19:05

Druck
Na tarczy czerwonej miecz w słup, po jego bokach cztery złote księżyce po dwa z każdej strony narożami do siebie tworzące okręgi.

Obrazek

Herbowi:
Rodziny książęce: Drucki-Lubecki, Drucki, Lubecki, Horski, Czerkaski, Tołoczyński
Pozostałe: Baba, Babicz, Burniewski, Chorski, Churski, Dudakowski, Konopla, Ojezierski, Osiemiatycz, Osowicki, Ossowicki, Ozierecki, Puciatczycz, Siekira, Szyszewski, Widenicki, Wideniecki, Widynicki, Widyniecki, Zubrewicki, Zubrewicz, Zubrewiecki.



Dryja
Trzy kamienie złote w ozdobnej oprawie, na pasie czerwonym ukośno-lewym. Pole czerwone. U szczytu trzy pióra strusie.

Obrazek

Najstarsza pieczęć z wizerunkiem herbu Dryja komesa Wojciech z Lubieniowa pochodzi z roku 1276, pierwsza wzmianka w zapiskach sądowych z 1395.W 1413 przeniesiony na Litwę w wyniku unii horodelskiej. Herb pochodzenia Burgundzkiego, do polski przyniesiony przez rycerza osiadłego w XIII wieku w Polsce o nazwisku Mutyna. Ogółem do herbu przynależą 124 rodziny.



Drzewica
W polu błękitnym półksiężyc złoty, pod nim i nad nim po gwieździe złotej. W klejnocie pięć piór strusich.

Obrazek

Herb średniowieczny z okresu Dynastii Piastów, rok powstania między 1248 a 1296[2]. Najwcześniejszy zapis z 1396. Legenda mówi, że godło to otrzymał od Leszka Czarnego Prokop z Drzewicy w nagrodę za dostarczenie informacji o jego wyborze na Księcia Krakowskiego.
Do herbu należą rodziny: Bagrowski, Burakowicz Popławski, Burokiewicz-Popławski, Chochlik, Czapiewski, Czapniewski, Demlicz, Demritz, Demryc, Demrycz, Dębina, Dobrowolski, Drzewicki, Drzewiecki, Duchnicki, Duchnowicz, Dziaduski, Essen, Feldman, Gibroń, Gostomski, Gran, Hrehorowicz, Hryhorowicz, Jeż, Józefowicz, Kadłubowski, Kieselewski, Kieselowski, Kisłowski, Kisselowski, Korycki, Krakówka, Kulikowski, Kuszelewski, Ławiński, Łowieński, Łowiński, Ługowski, Marcinkowski, Markowski, Mikułowski, Mniszkowski, Modrzewski, Mucha, Ottowicz-Życki, Pacoski, Pasz, Paszewicz, Pieślak, Pinabel, Płoszyński, Podlesiecki, Pokotiło, Pokotyłło, Popławski, Potasowicki, Protasewicz, Protasiewicz, Protasowicki, Protasowicz, Protaszewicz, Przemieniecki, Rabiec, Raczkowski, Radliński, Rośniski, Ryściński, Sierzchowski, Sinikiewicz, Siuniekiewicz, Skaczkowski, Skorka, Sławiński, Sokołowski, Stokowski, Suszkowski, Syrewicz, Szuszkowski, Szylański, Szynkiewicz, Tylański, Wasielewski, Wasilewski, Wasiłowski, Wierzchowski[3], Witaliszewski, Wojszycki, Zajączkowski, Zajkowski, Zieleniewski, Zychcki, Zychecki, Zychocki, Żabiński, Żychcki, Żychecki, Żychocki, Życki, Żyszkow, Żywicki.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 20:09

.Działosza
W polu czerwonym biały róg jeleni i czarne skrzydło orle w słup. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Obrazek

Najstarsza wzmianka dotycząca herbu znajduje się w Akcie Unii Horodelskiej w 1413 r. gdzie herb Działosza został przeniesiony na Litwę. Herb przyjął bojar litewski Wołczko Rokutowicz (przy akcie unii horodelskiej brakuje jednak pieczęci Działoszów i nie wiadomo również kto reprezentował ród herbowy po stronie polskiej).
Znana jest jedna pieczęć średniowieczna z herbem Działosza - Hińczy z Rogowa przy dokumencie traktatu toruńskiego z roku 1466. Ogółem do herbu należy 69 rodzin.



Gierałt
W polu czerwonym pomiędzy czterema złotymi kulami, krzyż rozdarty srebrny. Klejnot: cietrzew srebrny (czarny).

Obrazek

Pierwsze pisemna wzmianki o herbie pochodzi z roku 1361, wizerunek pieczętny z roku 1384. W wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę. Rodziny posługujące się tym herbem to: Bełcznicki, Dobromirski, Dobromyski, Dymieński, Fasciszewski, Fastykowski, Faściszewski, Gerald, Gerlach, Giec, Gieralt, Gierałt,Gierałtowski, Gierzyński, Ginejt, Gniewek, Jaguczyński, Janikowski, Kentrzyński, Kętrowicz, Kętrzyński, Koczonowski, Kostech, Krzystkowski, Magnus, Mozgawa, Mozgawski, Osmoróg, Ośmioróg, Reszyński, Rosław, Rzeszyński, Siemiechowski, Skrętowski, Słonecki, Surgut, Surkont, Surzycki, Szadziewicz, Timka, Towiański, Wężycki, Wierzchosław, Wieścki, Wiszycki, Wolski, Wrobliski, Wróbliński, Wróbliski, Wyrzycki, Wyżycki, Zemleszczery.

Legenda herbowa
Szlachcic nazwiskiem Gierałt długo opierał się przyjęciu wiary chrześcijańskiej. Dopiero podczas pobytu w Rzymie przyjął chrzest i nawrócił się. Otrzymał herb ten z łaski papieskiej. Na klejnocie umieścił cietrzewia, gdyż poprzednio legitymował się herbem Cietrzew. Powróciwszy do Polski finansował budowę licznych kościołów i fundacji kościelnych. Od jego nazwiska herb nazwano Gierałt, a z racji ośmiu niby-rogów na krzyżu – Osmoróg lub Rogów.



Giejsz
Tarcza dzielona w słup. W polu prawym, czerwonym skrzydło orle czarne w lewo. W polu lewym, srebrnym krzyż kawalerski uszczerbiony z prawej. Klejnot: Trzy pióra strusie.

Obrazek

Pierwsza wzmianka o herbie pochodzi z roku 1416. Do herbu przynależą rodziny: Aleszewicz, Budrewicz, Drogiejko, Dziad, Dzid, Dzida, Dziel, Eliaszewicz, Fladrzyński, Fledrzyński, Gedygold, Gejsztoft, Gibasiewicz, Gibaszewicz, Giedygołd, Giejsz, Giejsztowt, Giszter[potrzebne źródło], Gierulski, Giesztowt, Gieysz, Herulski, Iliaszewicz, Iliszewicz, Iljaszewicz, Lenartowicz, Narwojn, Narwoyn, Norwojń, Orwid, Orwidowicz, Orwiel, Orwit, Orwitowicz, Szurowski, Tyc, Tyt, Tytow.



Glubicz
W polu błękitnym złota ryba, w klejnocie pięć piór strusich.

Obrazek

Herb pochodzenia niemieckiego, pierwsza pieczęć z tym herbem pochodzi z roku 1326, pierwsza zapiska z 1451. Do herbu należą: Bracławski, Garwoliński, Glaubicz, Glaubsowicz, Głowbicz, Goniewski, Gostkowski, Menstwiłł, Mudrejko, Okuniewski, Pianocki, Pianowski, Płonczyk, Płonczyński, Przecławski, Przełaski, Przeborowski, Przuławski, Przybiński, Rokassowski, Rokosowski, Rokossowski, Rokoszowski, Sabinek, Sabinka, Sabiński, Sawin, Wyszegrodzki.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 20:38

Godzemba
W polu czerwonym sosna barwy naturalnej, o trzech konarach i pięciu korzeniach. W klejnocie pół rycerza w zbroi, trzymającego w prawej ręce taką samą sosnę.

Obrazek

Najstarsza znana pieczęć Augustyna podsądka ziemi płockiej pochodzi z roku 1363. Najstarsza znana wzmianka o herbie w zapiskach sądowych pochodzi z 1403. W 1413 w wyniku unii horodelskiej przeniesiony na Litwę. Ogółem do herbu przynależy 245 rodzin.

Legenda herbowa:
Interesującą legendą owiane jest powstanie tego herbu. W roku 1094 wojewoda krakowski Sieciech wkroczył na czele polskich wojsk na Morawy. Szybko też doszło do starcia. Polski rycerz Godziemba (Godzamba) stracił w walce broń. Jeden z nieprzyjaciół widząc Polaka bezbronnym skoczył, aby go pojmać. Godziemba nie tracąc ducha podjechał do pobliskiego lasu i wyrwawszy z ziemi młodą sosnę stanął do walki, po czym pokonał wroga i pojmał go w niewolę. W nagrodę za swój czyn otrzymał herb z wizerunkiem sosny.



Gozdawa
W polu czerwonym, srebrna lilia podwójna, z pierścieniem złotym w środku. W klejnocie siedem piór pawich, na nich takaż lilia.

Obrazek

Podanie głosi że herbem tym Władysław Herman obdarzył rycerza Krystyna z Gozdawy za męstwo na polu walki; lilia symbolizowała niepokalane rycerstwo, a pawie pióra w klejnocie – mądrość. Herb ten nasuwa jednak przypuszczenia, że niektóre rodziny musiały przybyć do Polski z Węgier w XIV wieku, gdyż panowała tam wówczas andegaweńska rodzina o podobnym herbie. Prof. Przemysław Dąbkowski w swoich rozprawach wyraża przypuszczenie, że mogli to być Niemcy, przybyli z Węgier. Prawdopodobnie przyszli z północnego wschodu z m. Bartfeld, gdzie żywioł niemiecki był wówczas bardzo silny. Herbem tym pieczętował się również pochodzący z Saksonii (Nowosólc) wielki mistrz Hermann von Salza.
Ogółem do herbu przynależy 516 rodzin.



Grabie
W polu złotym grabie srebrne w słup stojące na trawie. W klejnocie pięć piór strusich.

Obrazek

Najstarsza pieczęć Jerzego z Kociny pochodzi z 1345. Pierwszy raz w źródłach pisanych herb pojawia się w 1398. Do herbu należą: Archutowski, Arcichowski, Arciechowski, Artychowski, Bieniaszowski, Chlewiotka, Chlewiotko, Czaplicki, Czarniawski, Czarnomski, Czarnowski, Czeczerba, Czeczerbo, Czepirski, Czuprynowski, Czuranowski, Dąbrowski, Dmytrowski, Dobrogojski, Dobrogost, Dobrogowski, Dobrowolski, Domański, Drążdzewski, Drożewski, Dymitrowski, Gasparski, Gąsiorowski, Gąsiorski, Giżycki, Gojlewicz, Gojławicz, Gorski, Goszczymiński, Gościemiński, Gościmiński, Gościmski, Graba, Grabia, Grabie, Grabkowski, Grablewski, Grabski, Graby, Gradowski, Gurewicz, Gzowski. Hołuszkiewicz, Hrycenko, Hurewicz, Jałbrzyk, Jałbrzykowski, Jawczycz, Jawoysz, Katrycz, Kijuć, Kniszewski, Kobecki, Kobeski, Kobiecki, Kociński, Koczyński, Kokotek, Kozikowski, Kroczowski, Kroczyński, Kroger, Krogier, Kukliński, Lessel, Leśnia, Leśny, Lipski, Łubkowski, Łuszczewski, Mazowski, Mazuga, Mietelski, Mikosz, Miskowski, Misowski, Miszkowski, Moglęcki, Mokłak, Mokłok, Molmor, Musielewicz, Mussiulewicz, Nasuticz, Nasutowicz, Nieparcki, Niepartski, Olbrachcicki, Pawłowski, Pazderski, Pieściorecki, Pieściorowski, Pieściorzecki, Psucki, Radziński, Raszewski, Ratowt, Roszczkowski, Roszkowski, Ryński, Sczuka, Sczypierski, Skaszewski, Skaszowski, Skuszewski, Sławiec, Słucki, Stasiewski, Strękowski, Szczuka, Szczypierski, Szczypiorski, Świda, Świerczewski, Świerkowski, Świerzański, Świerzewski, Świeszewski, Świeszowski, Świeżewski, Tabaczyński, Tabuniewicz, Wabieński, Wacowski, Wadołowski, Wądołkowski, Wądołowski, Weiss, Węglewski, Węglowski, Wielogórski, Wirszyłł, Wirszyłło, Wisieński, Wisiński, Wiszeński, Wiszyński, Woleński, Woliński, Wypyski, Wyszeński, Wyszyński, Zaruski, Zawisza, Złoczewski, Złoczkowski, Złoczowski, Zwierzchowski, Żupanowski, Żupranowski.



Gryf
W polu czerwonym gryf srebrny, wspięty z orężem złotym. W klejnocie pół godła, bez łap przednich, z trąbą złotą z prawej.

Obrazek

Herb podobno pochodzi z Dacji i powstał wg legendy herbowej między 600 a 960 rokiem.
Wizerunki pieczętne z I połowy XIII wieku.
W 1359 w lasach Płoniny na Wołoszczyźnie, w klęsce poniesionej przeciwko armii mołdawskiej, chorągiew Gryfitów miała wpaść w ręce nieprzyjacielskie. W wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę (herb przyjął Butowt Montygajłowicz). Epitafium Wierzbięty z Branic 1425. Ogółem herbem pieczętuje się 481 rodzin.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 21:05

Gryzima
W polu czerwonym trzy lisy kroczące, srebrne, w słup. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Obrazek

Najstarszy wizerunek znajduje się na pieczęci z 1396 roku. Do herbu przynależą rodziny: Bork, Borkowicz, Borkowski, Dudzicki, Gostyński, Grudziński, Gryzima, Gryziński, Gryzyński, Jaszkowski, Lincz, Lisicki, Maliński, Międzychodzki, Osiecki, Paszkowski, Ptaszkowski, Starzyński, Wezemburg, Wilski, Włoszczkowski.



Grzymała
W polu złotym mur czerwony o trzech blankowanych basztach, w bramie rycerz zbrojny z mieczem w prawej i tarczą w lewej ręce. W klejnocie nad hełmem w koronie na pięciu piórach strusich - trzy wieże.

Obrazek

Znane są następujące średniowieczne pieczęcie: 1262 komes Mroczek; 1276 Stefan i Janusz Michałowscy; 1276 komes Bogusz Pogorzelski; 1302 komes Budziwoj Michałowski (pieczęcie śląskie); 1343 Mikołaj z Błażejewa, sędzia ziemski poznański; 1352 Przecław, kasztelan poznański i Przecław z Prus; 1377 Domarat z Iwna, starosta wielkopolski. Pierwsza znana zapiska sądowa wymieniająca herb Grzymała pochodzi z 1402 r. (B. Ulanowski, Materiały do historyi...,nr 49).Aktem unii horodelskiej herb został przyjęty przez rodziny litewskie. Ród Grzymałów reprezentował Domarat z Kobylan (brak pieczęci), adoptowany został Jan Rymwidowicz. (W. Semkowicz, O litewskich rodach..., RTH t. VII). Do herbu przynależy 477 rodzin.



Herburt
W polu czerwonym jabłko zielone lub złote przebite trzema mieczami: w skos, w skos lewy i na opak. Klejnot: trzy pióra strusie.

Obrazek

Przyniesiony do Polski z Westfalii (Dolna Saksonia) przez Morawy w pierwszej połowie XIV wieku. Najstarszy wizerunek pieczętny z pochodzi z 1353 roku, najstarsza zapiska z roku 1571. Do herbu należą: Arłamowski, Chełmowski, Dobromilski, Falsztyn, Fulstein, Fulsztyn, Fulsztyński, Gerberski, Hajbowicz, Helman, Herberski, Herbortowski, Herburt, Hewel, Hewell, Heybowicz, Katyna, Kobyliński, Kozika, Kozieka, Kozieł, Koziełł, Lewgowd, Milatowskic, Mierzewski, Modzelewski, Modzelowski, Nicz, Nosicki, Nowicki, Odnowski, Ponyrko, Powęzowski, Rymgayło, Rymgayłowicz, Wismułowicz, Wisnarzewski, Woronicz, Zyniew.



Hippocentaurus
Na tarczy ma być pół Człowieka nagiego od głowy do pasa; od pasa koń, zamiast ogona wąż, głowę podniesioną ma ku owemu Człowiekowi. Lecz i Człowiek obrócony, albo nakręcony do węża, z łuku naciągnionego obyma rękami strzela strzałą w pysk wężowi, jednak jeszcze z łuku strzała nie wypuszczona, w Hełmie trzy pióra strusie, w jakim polu nie niemacz.

Obrazek

Jan Aleksander Gorczyn pisał, że jest to herb rzymski. Mieli go ze sobą przywieźć na Litwę Rzymianie i dlatego go tam mało nie wszystkie domy co przednieysze używało. Według Kuropatnickiego herb z Włoch do Polski przyniesiony. Herbowi:Aleksandowicz, Bachcza, Bachuz, Bortko, Dannemark, Dorszprung, Dowmont, Dubrawski, Dubrowicki lub Dubrownicki, Dydziel lub Dydziul, Ejmuntowicz, Eymuntowicz, Gałagan, Giecewicz, Gieczewski, Giedgowt, Giedowt, Giedroyć, Giedruś, Giezgowt, Ginwił(ł), Gogul, Goitus, Gojtus, Holszański, Hornostaj(ski), Hurynowicz, Jamont(owicz), Jurażyc, Kamieński, Katank, Konjugowicz, Kozłowicz, Kulwiec, Kulwieć, Lebiedziowski, Lickiewicz, Lutyn, Mickiewicz, Micko(wicz), Mieciecki, Mieciński, Mizgayłło, Nielub, Ostyk(owicz), Paliszewski, Płaskowski, Polewicz, Polewicz-Jamont, Pukielewicz, Rakiewicz, Rodkiewicz, Rukiewicz, Rukowicz, Rutkiewicz-Dowmont, Ruykiewicz, Siesicki, Sołomiej(y), Strawiński, Suchta, Szawelski, Szemiot, Szerejko(wicz),Szołomicki, Świrski, Talmont(owicz), Trabski, Urmowski, Utenus(z)owicz, Wiaze(ie)mski lub Wiazeński, Wittort, Wojn, Wołożyński, Zdanowicz, Żdan, Żdanowicz, Żywibunt.



Hołobok
Pół łososia srebrnego od głowy w polu czerwonym, głową do góry, grzbietem w lewo obróconego. U szczytu taki sam łosoś między dwiema trąbami. Nieznany jest klejnot herbu.

Obrazek

Najstarsza pieczęć Piotra Czekowskiego pochodzi z roku 1464 i Piotra de Brańcze, sędziego ziemskiego lwowskiego. Na obu pieczęciach połułosoś jest jednak w pas. Do tego herbu należą rodziny: Barcicki, Bierult, Borecki, Branicki, Ceber, Cebrowski, Cedrowski, Cekowski, Czekowski, Czesach, Czesaw, Droźwiński, Głowniewski, Główczewski, Herejko, Hołdakowski, Hołobok, Latyczyński, Lipnicki, Łuszczyc, Nieczwojewski, Niezwojewski, Niklowicz, Nikłowski, Olkowski, Osielski, Olszamowski, Piktanowicz, Ratuld, Tarło, Unisławski, Wirkowski, Zrudzki.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 22:01

Hutor
W polu czerwonym tarczy- srebrna figura przypominająca poziomo obróconą literę-H-utworzoną z połączonych zawiasów kotłowych. W klejnocie trzy strusie pióra.

Obrazek

Herbowi: Hutor, Hutorowicz, Rohaczewski, Symonowski, Kamiński.



Janina
W polu czerwonym tarcza fioletowa lub brunatna. Klejnot: pawi ogon.

Obrazek

Najstarsza pieczęć Pełki z Czyżowa pochodzi z roku 1379. W wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę. Herb rozpowszechniony głównie w ziemi krakowskiej, sandomierskiej, łęczyckiej i sieradzkiej. Używało go prawie 140 rodzin. Najbardziej znanym jest ród Sobieskich (król Jan III Sobieski).



Jasieńczyk
W polu błękitnym Klucz złoty zębami w prawą stroną stronę tarczy obrócony, temiż prosto do góry stojący. W klejnocie nad hełmem w koronie pięć piór strusich.

Obrazek

Herb pochodzi z początku XII wieku. Najstarszy przekaz piśmienny pochodzi z roku 1406. Do herbu przynależą: Barcikowscy, Barczykowscy, Bardzikowscy, Barzykowscy, Bielscy, Boscy, Bosko, Braneccy, Buccy, Burn, Burnowie, Burscy, Buscy, Cebrzyńscy, Chustka, Czeczerscy, Ćwikłowie, Dobrohostowie, Duccy, Egintowicze, Faliccy, Gaba, Gamba, Gol, Grzegorzewscy, Gąba, Hanowie, Hanowscy, Haynowie, Horoszkowie, Jabłonowscy, Jabłońscy, Janowscy, Jasieńczykowie, Jasieńscy, Jasinkowscy, Jasiukowicze, Jasnogorscy, Jasnogórscy, Jaśkowscy, Jenczykowie, Kamionkowie, Karczewscy, Klimowicze, Kluczeńscy, Kluczewicze, Kluczyńscy, Klukowscy, Kluszewscy, Kociszewscy, Kokoszkowie, Kołbielscy, Kołubielscy, Kołubulscy, Kołybielscy, Konczewscy, Kończewscy, Korytkowscy, Kowalscy, Krajeszewicze, Krajewscy, Królikiewicze, Krulikiewicze, Kwesewicze, Lichańscy, Lichnowscy, Lichowscy, Ludwikowscy[potrzebne źródło], Lychowscy, Łabuzkowie, Łasiccy, Łojewscy, Łojowscy, Łychowscy, Małcużyńscy, Michałowscy, Miedzechowscy, Miedzichowscy, Miedzychowscy, Międzychowscy, Mijakowscy, Mikitowie, Montuszowie, Obuchowicz, Ochotniccy, Olsanowscy, Olszamowscy, Olszanowscy, Ostanieccy, Ostonieccy, Ostowieccy, Pawłowicze, Pieczyfortscy, Piotrkowscy, Płoscy, Przeraccy, Przeradzcy, Przybysławscy, Przyradzcy, Pstrągowie, Pstrągowscy, Radońscy, Radowiccy, Radowscy, Radzińscy, Radońscy, Radzyńscy, Skorupowie, Słuchoccy, Słuchowscy, Stoccy, Strupiechowscy, Szyrynowie, Szyryńscy, Śliwscy, Tworek, Warpechowscy, Warpęchowscy, Warpęsowie, Warpęsze, Worainowie, Woraińscy, Woranowie, Zborscy, Zbroiscy, Zbroscy, Zbrowscy, Zbrożkowie, Zywoltowie, Żebrowscy, Żegoccy, Śliwowscy.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 13 kwi 2011, 11:30

Jastrzębiec
W polu błękitnym podkowa na opak, złota, z takimż krzyżem kawalerskim w środku. Klejnot: jastrząb zrywający się do lotu w barwach naturalnych, z dzwonkami sokolimi, trzymający godło w prawym szponie.

Obrazek

Najwcześniejsze przedstawienie herbu to wizerunek pieczętny z roku 1319 (pieczęć Adama z Kamienia). Inne wczesne pieczęcie datowane są na lata: 1378 (Jakusz z Łukawicy), 1408 (Piotr z Janowic), 1405-10, 1413, 1436 (Wojciech Jastrzębiec), 1423, 1442 (Janisław biskup sufragan krakowski), 1445 (Ścibor z Wiszni), 1449 (Mikołaj i Piotr Myszkowscy), 1454, 1466 (Dersław z Rytwian), 1466 (Jan z Rytwian). Herb zachował się ponadto na licznych zabytkach architektury sakralnej.
Najwcześniejsza wzmianka pisana pochodzi z 1335. Alfred Znamierowski podał w swojej publikacji rok 1339, zaś Franciszek Piekosiński najwcześniejsze zapiski sądowe datował na lata 1386 i 1389 (Zarasy). Kolejne zapiski powstały w latach 1401, 1412, 1416 (Łazęka, lub Łazęki, ponadto, w 1401, także Jastrzębce), 1419 (Nagórą), 1433 (Lubrza), 1434, 1436 (Bolesty, Boleścice).
Chorągiew biskupa Wojciecha Jastrzębca była jedną z prywatnych chorągwi, które wzięły udział w Bitwie pod Grunwaldem. Dowodził nią rycerz Jarand z Grabia.
Aktem unii horodelskiej herb Jastrzębiec został przeniesiony na Litwę. Ród Jastrzębców reprezentował Wojciech Jastrzębiec, biskup krakowski, zaś adoptowany został Jan Niemir (Niemira).
Herb ten przynależy do najliczniejszego Rodu Herbowego. Jastrzębcem pieczętuje się 1740 rodzin.

Legenda herbowa:
Ten klejnot ...dlatego ma nazwisko Jastrzębiec, że przodkowie jego jeszcze w pogaństwie nosili w herbie samego tylko Jastrzębia. Atoli potem za czasów Bolesława Chrobrego króla, około roku 999, Łysą Górą mil dwie od Bożęcina, którą teraz S. Krzyża zowią, poganie nieprzyjaciele opanowali i na niej jak w fortecy jakiej ubezpieczeni stojąc, z wojska się naszego urągali mówiąc: “Jednego z między siebie stawcie, który by za Chrystusa waszego chciał z którym z naszych na pojedynek wynijść”. Usłyszawszy to rycerz jeden, Jastrzębczyk, żarliwością wiary i chwały boskiej wzruszony, wynalazł podkowy pod kopyta końskie, którymi konia podkowawszy, szczęśliwie się na Łysą Górę przedarł, tam z hardo przedtem natrząsającym się poganinem pojedynek stoczywszy, pojmał go i do króla przyprowadził. Innym nawet kawaleryi polskiej żołnierzom, podawszy ten sposób, gdy konie swoje podkowali, na górę śliską i lodem oblaną przebyli, nieprzyjaciela znieśli i zwyciężyli. W nagrodę przemysłu swego od tegoż króla wziął herbu swego odmianę, że podkowę z krzyżem na tarczy mu złożono. Jastrzębia zaś na hełm wyniesiono.



Jelita
W polu czerwonym dwie kopie w krzyż skośny, złote, na nich takaż trzecia na opak w słup. W klejnocie pół kozła wspiętego srebrnego z czarnymi rogami.

Obrazek


Jeden z najstarszych herbów polskich. Pierwszy wizerunek zachował się na pieczęci Tomisława z Mokrska z 1316 roku. Najstarszy zapis pochodzi z 1398 roku.
Inne źródła podają, że na tarczy znajdują się nie kopie, ale włócznie. Fryz heraldyczny w ufundowanej przez Wierzbiętę z Paniewic, starostę generalnego Wielkopolski (1352-1369), kaplicy w klasztorze w Lądzie przedstawia herb Jelita jako trzy nieskrzyżowane włócznie - środkowa w słup, pozostałe w skos lewy i prawy, ostrzami do góry. W wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę.
Ogółem do herbu przynależy 550 rodzin.


Legendy herbowe:
Początek historii herbu według jednej z najsłynniejszych polskich legend przyjęty jest na 1331 rok gdy, 27 września pod Płowcami , Władysław Łokietek czterdzieści tysięcy zbił Krzyżaków tak, że z jego ludzi czterdziestu tylko i kilku na placu legło, a nazajutrz objeżdżał pobojowisko, między trupami polskimi napadł na jednego swego rycerza Floriana Szaryusza ( Floriana Szarego ), który mężnie w tej batalii potykając się, wiela ranami zwątlony, jelita swe własną reką w wnętrzności tłoczył. Ujrzawszy to Król, z politowaniem rzekł do swoich; "O, jaką ten zacny żołnierz ponosi mękę". Na co on sił ostatnich prawie dobywszy odpowiedział: "nie tak mie to dolega i trapi, co widzisz Królu, jako zły sąsiad w jednej ze mna wiosce mieszkąjacy". Nie turbuj się, prawi, jeżeli wynidziesz z tego razu, uwolnię cię od sąsiedzkiej niewoli". Jakoż i uwolnił go Łokietek i pańsko udarował. Niektórzy rozumieją, że wtenczas ojczysty jego herb kozła na hełm wyniósł, a trzy kopie, którymi go przeszytego widział, na tarczy osadził.



Jełowiecki
W polu czerwonym srebrna brama obozowa zwieńczona takimż krzyżem kawalerskim. Klejnot: pięć strusich piór. Tarcza okolona jest płaszczem książęcym i zwieńczona mitrą książęcą.

Obrazek

Jeden z najstarszych herbów na Wołyniu. Herb przynależy do kniaziów Kropotko na Jełowiczach, zwanych Jełowickimi – rodzina kniaziowska pochodząca od ks. Perejesławskich, będących najpewniej smoleńską gałęzią, Rurykowiczów, jedna z najstarszych na Wołyniu.
Nazwisko pochodzi od miejscowości Jełowicze i jest jednym z najstarszych, w pełni ukształtowanym nazwiskiem wołyńskim już w początkach XV wieku, dowodzącym posiadanie dziedzicznego (alodialnego) posiadania włości Jełowicze od około polowy XIV wieku (N. Jakowenko) i tak np. dokumenty Paszka Jełowickiego z lat 1420. używają już w pełni ukształtowanego nazwiska co, biorąc pod uwagę tereny Rusi, jest okresem bardzo wczesnym.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: HERBY SZLACHECKIE

Postprzez Henryk Horoch » 13 kwi 2011, 12:02

Jeż
W polu czerwonym jeż czarny. Klejnot: trzy pióra strusie.

Obrazek

Pierwsza wzmianka o herbie pojawiła się w Herbach rycerstwa polskiego Paprockiego. Do herbu należą rodziny: Gąsiorecki, Hiż, Hyżewicz, Jeż, Lisowski, Łosowski, Sulkiewicz, Wyżewicz.



Jezierza
W polu czerwonym na złotym krzyżu kawalerskim kruk z pierścieniem złotym w dziobie. Klejnot: trzy pióra strusie.

Obrazek

Herbem Jezierza posługiwało się 25 rodzin: Bogusławski, Ćwikłowski, Drozdowski, Drzymalski, Galczewski, Gałczewski, Gronostajski, Gutowski, Jezierza, Jerzyński, Łojewski, Niemierza, Niemierzycki, Niemira, Niewmierzycki, Sczyciński, Szczycieński, Szczyciński, Sztejner, Szteyner, Szymanowski, Tołpych, Tołpyżyński, Trasiński, Żelazo.



Jasieńczyk
W polu czerwonym krzyż podwójny rozdarty w wąs, srebrny. Klejnot: pięć piór strusich.

Obrazek

Do herbu przynależą rodziny: Boguszewski, Bolesławski, Bołdysz, Enczyk, Flodzyński, Gomontowicz, Inczyk, Jucewicz, Jucowicz, Juńczyk, Juński, Pietrykowski, Pietrzykowski, Rostocki, Rostowski, Skrutkowski, Szulce, Szulecki, Wabiszczewicz.



Junosza
W polu czerwonym na kępie zielonej baran srebrny . Klejnot: pięć piór strusich.

Obrazek

Herb pochodzi z XIII wieku. Pierwsza pisemna wzmianka pochodzi z 1335 roku. Do herbu przynależy 522 rodziny.



Kalinowa
Herb pochodzi z XIII wieku. Pierwsza zapiska dotycząca herbu jest z roku 1335.

Obrazek

Herbem pieczętują się: Cel, Hurynowicz, Kalinowski, Kolb, Kołb, Micieński.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Poprzednia stronaNastępna strona

kuchnie na wymiar kalwaria zebrzydowska

Powrót do Katedra Historii

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 2 gości