|
Dziekan: prof. Ferdynand von Habsburg
przez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 14:07
AbdankW polu czerwonym łękawica srebrna. Klejnot: samo godło. Herb w Polsce znany z pieczęci datowanych od roku 1212 (kasztelan kruszwicki Lupus), 1228 (wojewoda sandomierski, komes Pakosław), 1243 (kasztelan krakowski Michał), 1343 roku (Dobiesław sędzia ziemi kaliskiej), pierwsza wzmianka w źródłach pisanych z 1402 roku. Oprócz ziemi kaliskiej występował także na ziemi sandomierskiej, W 1359 w lasach Płoniny na Wołoszczyźnie, w klęsce poniesionej przeciwko armii mołdawskiej, chorągiew Abdanków miała wpaść w ręce nieprzyjacielskie. W 1413 roku herb przeniesiony na Litwę (herb przyjął Jan Gasztołd, adoptowali Piotr z Widawy i Jakub z Rogoźna). Legenda herbowaLegenda herbowa mówi, że nazwa Abdank pochodzi od podziękowania, jakie skierował cesarz niemiecki do polskiego posła Skarbimira (Skarbka) w czasach Bolesława Krzywoustego. Niemiecki władca, chcąc zaimponować polskiemu posłowi bogactwem, pokazał mu wielkie skrzynie pełne złota. Skarbek zdjął wówczas z palca pierścień i ze słowami "Idź złoto do złota. My Polacy bardziej się w żelazie kochamy i żelazem bronić będziemy." wrzucił go do cesarskiego skarbca. Zaskoczonemu cesarzowi nie pozostało nic innego jak powiedzieć "Habdank – dziękuję". Słowa te stały się nowym zawołaniem rodu, przez co zmieniono pierwotną nazwę herbu ze Skarbek na Abdank[4]. Po śmierci św. Stanisława, ród Awdańców udał się wraz z Bolesławem Śmiałym na emigrację na Węgry. AchingerW polu złotym wiewiórka czerwona siedząca z puszystym ogonem zadartym na grzbiet. W klejnocie dwie trąby a między nimi taka sama wiewiórka. Orgelbrand i Znamierowski podają, że labry złote podbite czerwienią. Herb pochodzenia niemieckiego, pojawił się w Polsce w połowie XV wieku. Najbardziej rozpowszechniony w ziemi sieradzkiej oraz w księstwie oświęcimskim i w księstwie zatorskim
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch
-
-
- Zmarły
-
- Posty: 2325
- Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
- Medale: 11
-
-
-
-
przez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 14:17
AksakW polu czerwonym dwa trójkąty w słup złączone wierzchołkami, srebrne, między którymi takaż strzała w prawo. Klejnot: Trzy pióra strusie. Herb pochodzi z XIV wieku AlabandaW polu czarnym na półksiężycu srebnym, takiż łeb koński z szyją w lewo. Klejnot trzy lub pięć piór strusich. Herb z czasów dynastii Piastów, XII wiek. Znana jest pieczęć Stefana i Strzeżywoja Kobylagłowa z 1278 r. Zaginął w XVI wieku. AderkasW polu złotym orzeł czarny, z wzniesionymi skrzydłami, patrzący w lewo, stojący lewą nogą na pagórku zielonym, prawa uniesiona. Klejnot: Trzy pióra strusie, czarne. Najwcześniejsza wzmianka o herbie pochodzi z roku 1357. Herbem pieczętowała się rodzina Aderkas - Aderkass.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch
-
-
- Zmarły
-
- Posty: 2325
- Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
- Medale: 11
-
-
-
-
przez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 14:32
AmadejW polu czerwonym orzeł srebrny (biały) bez ogona (orełek) w lewo z koroną złotą i toczenicą złotą w dziobie. W klejnocie pięć piór strusich. Labry czerwone, podbite srebrem. Herb znany od XIV wieku. Pierwsza zapiska z 1402 roku. AncutaW polu błękitnym między półksiężycem złotym rogami w prawo z lewej, a gwiazdą ośmioramienną złotą z prawej - strzała srebrna w słup. Nad hełmem korona. Nadany przez Witolda za waleczność Leonowi Ancucie. Juliusz Karol Ostrowski podaje, że herb pochodzi z XVI wieku. ArażW polu czerwonym koń srebrny, prawą nogą przednią trzymający buńczuk z półksiężycem. Klejnot: Półksiężyc złoty rogami w górę. Najwcześniejsza wzmianka o herbie pochodzi z XV wieku. Herbem pięczętowały się trzy rodziny: Smolski, Smólski, Smoleński. ArcemberskiTarcza dwudzielna w pas, w polu górnym srebrnym jeleń barwy niewiadomej biegnący, pole dolne w szachownicę czerwono-srebrną. Nad tarczą korona szlachecka bez hełmu, w niej trzy strzały złote, piórkami w górę, widoczne tylko w połowie. Herb trafił do Polski w 1630 roku za sprawą Jana Hertzberga z Pomorza, który uzyskał polski indygenat i zmienił nazwisko na Arcemberski.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch
-
-
- Zmarły
-
- Posty: 2325
- Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
- Medale: 11
-
-
-
-
przez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 14:56
BaryczkaW polu błękitnym dwa krzyże kawalerskie złote połączone dłuższymi ramionami. Górny krzyż podparty takąż krokwią. Klejnot: Trzy pióra strusie. Herb rodziny węgierskiej Baryczka, nobilitowanej podobno przez Kazimierza Wielkiego. Do herbu przynależą rodziny: Barcicki, Baryczka, Berkniewicz, Bryczko, Gierdwoyń. BawółW polu srebrnym lub złotym bawół czarny. W klejnocie nad hełmem w koronie dwa rogi myśliwskie. Herb przybył do Inflant w 1150 roku. Do herbu przynależą rodziny: Bagniewski, Łomżelski, Tyzenhauz, Wołowski. BeczkaW polu czerwonym beczka złota. Herb jest zatem przykładem herbu mówiącego. W odmianie tego herbu, beczka jest położona na boku. Herb nadany przez jednego z Wielkich Książąt Litewskich. Pieczetują się nim rodziny: Beczka, Beczko, Beczkowicz, Beczkowski, Bednarczyk, Waręski.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch
-
-
- Zmarły
-
- Posty: 2325
- Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
- Medale: 11
-
-
-
-
przez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 15:02
BekieszW polu złotym prawa noga orla złota z czarnym upierzeniem, w prawym górnym rogu tarczy półksiężyc srebrny w skos, w lewym dolnym gwiazda srebrna. W klejnocie nad hełmem w koronie pięć piór strusich. Według Kroniki Bielskiego, pole herbu ma być brunatne. Herb pochodzenia węgierskiego, sprowadzony do Polski przez Kaspra Bekiesza, zatwierdzony w 1593 roku przez Stefana Batorego dla Władysława i Gabriela Bekieszów. BelinaW polu błękitnym między dwiema podkowami srebrnymi zwróconymi do niego barkami miecz srebrny ze złotą rękojeścią obrócony w górę. Ostrze miecza wbite w trzecią podkowę srebrną ocelami w dół. W klejnocie ramię zbrojne złote z tym samym mieczem. Najstarszy zapis pochodzi z 1398 roku, najstarszy wizerunek pieczętny z 1447 roku. Nazwiska przynależne do herbu: Barzymowski, Belina, Bielinowicz, Bordzikowski, Borkowski, Borysław, Borysławski, Borzym, Borzymowski, Borzysławski, Brwinowski, Brzeznicki, Brzozowski, Buka, Byczkowicz, Bylina, Chwalęcki, Czechowski, Dusza, Falęcki, Golaniewski, Goleniewski, Goleniowski, Gólczewski, Grocki, Grodzki, Gruszczyński, Gruszecki, Gulczewski, Jasczułtowski, Jaszczółtowski, Jaszczułtowski, Jaworski, Kadłubowski, Kęcierski, Kędzierski, Kędzierzyński, Kolzan, Kołwzan, Konotopski, Kotkowski, Kraska, Kruszewski, Krupiński, Kwilecki, Leszczyński, Lewsza, Lochowski, Łochowski, Miastkowski, Młochowski, Młynarski, Nadroski, Naropiński, Niałecki, Nowoszyński, Okoń, Okun, Okuń, Orzeszkowski, Piotrkowicz, Podhorecki, Podorecki, Pogórecki, Ponikowski, Porudeński, Porudyński, Porudziński, Pożarowski, Prażmowski, Proskowski, Pyrski, Rachowski, Sarbiński, Sczytnicki, Sekucki, Sempelborski, Sękucki, Siekuć, Skup, Skupieński, Skupiewski, Skupiński, Stawski, Strzelecki, Szczytnicki, Szpakowski, Tabulski, Taranowski, Tarapowski, Wandrowski, Wągroski, Wągrowski, Węgierski, Węsierski, Wierciochowski, Wilniewczyc[potrzebne źródło], Wolski, Zalutyński, Zdanowski, Zdunowski, Zeligowski, Żeligowski
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch
-
-
- Zmarły
-
- Posty: 2325
- Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
- Medale: 11
-
-
-
-
przez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 15:33
BełtyW polu czerwonym bełt na dwóch bełtach na opak w krzyż skośny. Klejnot: pięć piór strusich. Herb ma pochodzenie niemieckie, przeniesiony do Polski z Moraw, po unii na Litwie, rozprzestrzenił się w kilku formach. Najstarsza zapiska dotycząca herbu pochodzi z roku 1412. Do herbu przynależą: Belt, Bełt, Bełtowicz, Benedyktowicz, Beneszko, Beniszenko, Berends, Bergayło, Bergielewicz, Bergielski, Chcianowski, Chmurowski, Chochoński, Chochorowski, Choroszewski, Chorowski, Cirisser, Grambiewski, Granatowicz, Graniewski, Januszowski, Kierdej, Kolenda, Kolendowski, Kolędowski, Kuderewski, Kuderowski, Łata, Pelicki, Połonicki, Potarczycki, Potarzyński, Potorzycki, Poźniak, Pożarycki, Pożaryski, Pożniak, Późniak, Radziwanowski, Radziwonowski, Radziwoński, Rembowski, Skoropadski, Skoropadzki, Sniechowski, Stadnicki, Stradecki, Strzelnicki, Symonolewicz, Śmichowski, Śmiechowski, Śniechowski, Uciański, Wolszleger. BersztenW polu czerwonym trzy koła złote 2 nad 1. W klejnocie trzy pióra pawie. Najstarszy zapis pochodzi z 1414 roku. Do herbu należą: Berszten, Gaszyński, Giebułtowski, Karniowski, Olbierowski, Olbierz, Olbierzowski, Pikarski, Wierzchliński. BiałogłowskiW polu czerwonym trzy głowy trupie srebrne (1 nad 2). W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie. Herb pochodzi z Inflant, indygenat z roku 1600 dla rodu Białogłowskich. Do herbu przynależą: Białogłowski, Białokoss, Białokoz, Weiskopf.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch
-
-
- Zmarły
-
- Posty: 2325
- Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
- Medale: 11
-
-
-
-
przez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 15:48
BibersteinW polu złotym róg jeleni czerwony o pięciu sękach w słup. W klejnocie samo godło. Bartosz Paprocki w Gnieździe cnoty podaje, że herb ten był notowany w Polsce już w 1094 r. związany z Fryderykiem Biberszteinem, który za panowania księcia Władysława I Hermana do wielu zwycięstw się przyczynił i przez króla nagrodzonym został. Z innych zródeł wynika, że w 1310 r. Jan Bibersztein sprowadzony przez Henryka głogowskiego, herb ten na ziemiach polskich zapoczątkował. Ród Biberszteinów do Polski przybył ze Śląska a ich przodkowie pochodzili z Miśni, gdzie z kolei przybyli ze Szwajcarii. W Niemczech nazwisko to również często występowało. Pierwszy raz pojawia się w źródłach pisanych w 1432 r. Znane są pieczęcie polskie: 1223 – Mikołaj Henrykowicz Borus, sołtys prędociński, 1259 – Gunter Bibersztajn, 1334 – Sąd, kasztelan sandomierski (pieczęć Momotów), 1492 – Jan z Szebnipotrzebne źródło. Do herbu należą rodziny: Białkowski, Biberstein, Błoński, Boczowski, Boiszewski, Boiszowski, Borus, Byk[potrzebne źródło], Gaszyński, Herman, Hirtemberg, Jaźwiecki, Jaźwiński, Kacimierski, Kazimierski, Kazimirski, Kielnerski, Kozimirski, Lewicki, Marczewski, Marszczewski, Mikołajowski, Momot, Momoth, Nemitz, Odroclew, Pęcławski, Pierożek, Pilchowski, Przybysławski, Radwiłłowicz, Radwiłowicz, Radziejowski, Radziszewski, Ridolewski, Rupnowski, Rydalski, Rydolewski, Schiling, Sebieński, Seboński, Sobieński, Starowiejski, Starowieyski, Stengelmeer, Szebieński, Szyling, Szyłejko, Wojciechowski, Zagorski, Zawadzki, Żarnowski. Piekosiński podaje, że ród Momotów był rodzimym polskim rodem używającym tego herbu (proklamacja Momot z 1432). Identycznego zdania jest Białkowski Leon. BodułaW polu błękitnym 3 lilie srebrne w słup. W klejnocie nad hełmem w koronie 5 piór strusich. Według Juliusza Ostrowskiego herb pochodzi z XIII wieku. Do herbu przynależą rodziny: Badowski, Boduła, Boduszyński, Brzezicki , Desznicki, Dziewiecki, Godula, Laus, Lauz, Ławiec, Paszczycki, Paszczyński, Pieczyński, Piskorzewski, Ros, Rosz, Rosza, Stretski, Wstowski. BogoryaW polu czerwonym rogacina (stylizowana czasem na żeleźce) srebrne, pod którą takaż rogacina (żeleźce) na opak w słup. Klejnot paw z rozpostartym ogonem i strzałą złamaną żeleźcem w górę w dziobie. Herb występował głównie w ziemi krakowskiej, sandomierskiej i na Mazowszu, gdzie używało go kilkadziesiąt rodzin. W ramach Unii w Horodle przeniesiony na Litwę. Najwcześniejszy znany wizerunek pieczętny pochodzi z 1326 roku (pieczęć Jarosława z Bogorii, kanonika i archidiakona krakowskiego), natomiast zapis z 1408 (Zapiski sandomierskie). Późniejsze pieczęcie to m.in.: wojewody krakowskiego Mikołaja Bogorii (1334), abpa gnieźnieńskiego Jarosława ze Skotnik (1342), kantora gieźnieńskiego Świętosława (1359), proboszcza gnieźnieńskiego Mikołaja z Kożuchowa (1368-1370), burgrabiego brzesko-kujawskiego Dzierżsława z Kożuchowa (1380), podstolego i sędziego sandomierskiego Pawła (Paska) z Bogorii (1388), nieznanego właściciela (1464), Jakuba, sufragana płockiego (1478), Arnulfa z Mierzyńca (1466), Marcina ze Skotnik (1499).
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch
-
-
- Zmarły
-
- Posty: 2325
- Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
- Medale: 11
-
-
-
-
przez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 16:05
BończaW polu błękitnym jednorożec skaczący srebrny. W klejnocie pół wspiętego jednorożca srebrnego. Herb pochodzenia włoskiego, najstarsza zapiska dotycząca herbu jest z roku 1396. Do herbu przynależą rodziny: Babinowski, Babiński, Badeni, Badowski, Baniewicz, Bańkowski, Barszczewski, Bartoszewski, Bartoszyński, Bartynowski, Barwikowski, Bernat, Białobrzeski, Bieroński, Biniewicz, Bochdan, Bogdziewicz, Boguniewski, Bohdan, Bohdanowicz, Bohdewicz, Bojarski, Bonecki, Bonicki, Boniecki, Bonkiewicz, Bońko, Borodenko, Borodzic, Borodzicz, Braciejewski, Braciejowski, Brozicki, Brujewicz, Brzeski, Brzostowski, Brzyski, Bukowski, Bukszewski, Burnecki, Buza, Bystrzycki, Chalecki, Charchowski, Charlęski, Chilarski, Chmielecki, Chobotkowski, Chodnowski, Chodosowski, Chomętowski, Chrapek, Chrościchowski, Chrościechowski, Chrościejowski, Chrościkowski, Chruścikowski, Chyliński, Cichosz, Czyżykowski, Dalanowski, Domagalski, Dryliński, Dygulski, Fink, Fox, Franceson, Fredro, Gasparski, Gawski, Godkowski, Godlewski, Godzimierski, Gozimierski, Golian, Gołaszewski, Gottartowski, Gozimierski, Grochowski, Gulbiński, Guliński, Iżycki, Jabłoński, Jacimierski, Jacimirski, Janur[potrzebne źródło], Jodłowski, Kargowski, Kierski, Klonowski, Kłoda, Konarski[potrzebne źródło], Kotarski, Krajow, Krakowiecki, Kraków, Krzeski, Krzewski, Kulwiński, Kułacki, Kunicki, Linczowski, Lisowski, Lissowski, Lubecki, Lubkowski, Łokuciejewski, Łokuciewski, Łubkowski, Łubkowski Buża, Markowicz, Markowski, Miaskowski, Mieczkowski, Mierzb, Mikułowski, Milewski, Modzelewski, Moraniecki, Nagórny, Niebrzegowski, Niedabylski, Niedobylski, Olenikow, Olfinier, Osmolski, Osmołowski, Osmólski, Osmulski, Ottenhausen, Ozdowski, Parchwic, Parznicki,Pawulski, Pencuła, Pieczyński, Pióro, Płończyk, Pokrzywnicki, Postrucki, Postruski, Postruski, Prachwicz, Prawidlnicki, Przywiński, Radawiecki, Ratowt, Romanczenko, Romaneczko, Romanenko, Romanowski, Rudziewicki, Ruszkowski, Rutkowski, Rybczewski, Rybczowski, Sapieha, Sienicki, Skaczewski, Skarzyński, Skarżyński, Skoczewski, Skokowski, Skorowski, Skronowski, Skrzydlewski, Skrzynecki, Skwarski, Socha, Solikowski, Srzebiecki, Stępiński, Stogniew, Strzebiecki, Strzebieliński, Strzelbicki, Strzeszkowski, Swaraczewski, Szablowski, Szabłowski, Szarewicz, Szerszeński, Szerzeński, Szerzyński, Szuszkowski, Szyskowski, Szyszyłowicz, Śmietanka, Tabiszewski, Tomaszewski, Tomaszowski, Tomaszowski, Toroszowski, Trebecki, Trębecki, Troszczel, Trościel, Truszkowski, Turno, Turobojski, Turoboyski, Uszdowski, Uzdowski, Waśniewski, Waśnioski, Wąsocki, Wąsoski, Wielgo, Wielgowic, Wierzchowski, Wilga, Wilgierd, Wyspiański, Zachert, Zawerski, Zdrojkowski, Zdroykowski, Zimnoch, Zrebiecki, Zrzebiecki, Źrebiecki, Żółkiewski, Żrebiecki. BoreykoW polu srebrnym lewostronna swastyka czerwona, której słup pionowy dwa razy na końcach złamany. Początki herbu datowane na na XIV - XV wiek. Do herbu przynależą rodziny: Borejko, Boreyko, Borejka, Borzym, Estkowski, Radzichowski, Radziechowski Legenda herbu:Prawdopodobnie ornamentyka związana jest z początkami Rusi Kijowskiej. Od pogańskich czasów ta oznaka była malowana na tarczach wojowników. Zgodnie z kronikami, książę kijowski Oleg, który w wieku IX razem z wikingami zdobył Konstantynopol, umocował swoją tarczę z wielką czerwoną swastyką na bramie miasta. Szlachetny dom Boreyków, pochodzący z Rusi Kijowskiej, także umieścił swastykę na tarczach swej broni. BojczaW polu czerwonym potrójny krzyż złoty. W klejnocie trzy pióra strusie. Brak pieczęci z tym herbem. Pierwszy znany zapis sądowy z 1453 roku (Mazowieckie zapiski herbowe jako Modzele i Pyasseczna). Do herbu nalezą rodziny: Babiński, Borawski, Bucki, Czochański, Czuchański, Dąbrowski, Drozdowski, Klepacki, Leśniewski, Leśniowski, Modzela, Modzelewski, Rakowski, Rekowski, Rybałtowski, Twarowski, Zakliczewski.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch
-
-
- Zmarły
-
- Posty: 2325
- Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
- Medale: 11
-
-
-
-
przez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 16:27
BożawolaW polu błękitnym podkowa srebrna barkiem w górę. Pomiędzy ocelami krzyż kawalerski srebrny i na barku taki sam krzyż zaćwieczony. Pod podkową półksiężyc złoty barkiem w dół. W klejnocie nad hełmem z korony trzy pióra strusie. Z hełmu spływają labry błękitne podszyte srebrem. Pierwsza wzmianka o herbie pochodzi z 1428 roku. W źródłach pierwsze legendy i hipotezy o jego powstaniu pojawiają się na przełomie XVI i XVII wieku Do herbu przynależą rodziny: Affanasowicz, Artyński, Bachmatowicz, Bankowski, Bańkowski, Boch, Chaćbiejewicz, Chazbijewicz, Chrostnica, Djus, Drawdzik, Druszkiewicz, Dzieżyc, Dzius, Dziusa, Dziusz, Dziusza, Gąsecki, Gorski, Gościemiński, Gościmiński, Gościmski, Górski, Jemielicki, Jemielita, Jemielity, Jemielski, Jęmielicki, Juchnowicz, Kołupajło, Komorowski, Kościmiński, Łunkiewicz, Mackiewicz, Madyjowski, Madyowski, Mickiewicz, Mojrzym, Moyrzym, Nowokrzeski, Olsztyński, Ostrowicz, Ostrowidzki, Ostrowiec, Radzimiński, Rejmunt, Reymunt, Romanowski, Rosalski, Rossalski, Rowieński, Rowiński, Rymkowicz, Rzeczkowski, Siedlecki, Siesicki, Sołtanowicz, Spichalski, Spiecholski, Stocki, Sucharzewski, Szczyrkowski, Szczyrski, Williusz, Zadwojń, Zakabłukowski, Zdarzyński, Żadwojn, Żodwojń. BożezdarzW polu błękitnym krzyż srebrny, na skraju ramion po jednej lilii czarnej. Nad hełmem w koronie taki sam krzyż na pięciu piórach pawich. Herb został nadany przez Władysława Warneńczyka ok. 1442 roku. Do herbu należą: Szwarc, Wieczorek, Wieczorkowski, Cieszkowski, Kamiński, Rymkiewicz, Rynkiewicz. BrochwiczW polu srebrnym jeleń czerwony z nogami w górę wspięty, z koroną złotą na szyi. W klejnocie nad hełmem pawie pióra. Herb jest pochodzenia niemieckiego, na śląskich pieczęciach występuje od drugiej połowy XIII wieku. Pierwsze wzmianki 1544. Do herbu należą: Arendt, Bach, Bornowski, Brochowicki, Brochwicz, Broszkowski, Brygiewicz, Bryszkowski, Bujakowski, Burgrafski, Dobrocieski, Donimirski, Dubaniewski, Falęcki, Foltyński, Gockowski, Goiszewski, Goszczewski, Grabania, Gustkowski, Hotork, Idzik, Kącki, Korczyc, Korczycki, Kleman, Lewiński, Mokrzański, Olszowski[1], Oreski, Orzelski, Ossowski, Palbicki, Palęcki, Pałęcki , Parasiewicz, Połomski, Potkański, Pruszkowski, Raduchowski, Rogoyski, Roik[potrzebne źródło], Ruszczykowski, Sernik, Słoński, Sobek, Sobiewolski, Starorypiński, Stocki, Sulejowski (Sulejewski), Szalowski, Szczucki, Szmakowski, Szydłowski, Szymaniecki, Trawnicki, Trembecki, Wiktor, Witowski, Wojakowski, Worakowski, Wronikowski, Wroński, Zakrzewski, Zawrocki, Żelewski (Brochwicz III), Zieliński, Zuchta, Żeromski, Żuromski. BrodzicW polu czerwonym trzy złote krzyże, zaćwieczone na takiejż toczenicy w rosochę. W klejnocie pięć piór strusich. Pierwsza zapiska dotycząca herbu pochodzi z rou 1414, pierwsza pieczęć z 1444. Do herbu przynależą: Baranowski, Bartoszewicz, Bilina, Blum, Bonikowski, Bonisławski, Boniuszko, Bońkowski, Borodzic, Borodzicz, Brodzic, Brodzicki, Brodzicz,Brodzik, Brodziński, Brodzki, Brzezieński, Brzeziński, Bunin, Ciołko, Dąbrówka, Dobrzycki, Dobszewicz, Dolanowski, Dubowski, Dybowski, Dylewski, Frąckiewicz, Fronckiewicz, Gąsiorowski, Janczewski, Jeżewski, Kapleński, Kapliński, Kazanowicz, Kliczewski, Kluczewski, Koniecki, Kosianowicz, Krzynowłocki, Krzynowłoski, Kuczkrajowski, Kulwicki, Kulwiec, Kunecki, Kuniecki, Kurządkowski, Kurzątkowski, Kuszelewski, Lewandowski, Lipiński, Łącki, Łoski, Majewski, Milański, Milkint, Miłocki, Modelski, Mojecki, Mojek, Mrokowski, Noiszewski, Nojszewski, Noyszewski, Olszewski, Ostrzykowski, Padewski, Pilitowski, Pilityński, Piltowski, Piński, Podhorski, Pogorzelski, Pokutyński, Politowski, Poluchowski, Przewłocki, Radomiski, Radomski, Radzanowski, Radzimiński, Radzymiński, Regulski, Rzym, Rzymski, Siermoski, Sieromski, Sinciłło, Sinciło, Siromski, Siuciłło, Socha, Suroż, Suskrajowski, Suskrojowski, Szczutowski, Talibski, Talipski, Tyborowski, Wosiński, Wroczeński, Wroczyński, Zaborski, Zachajżewicz, Zacharkiewicz, Zawacki, Zawadzki, Zawałowski, Zochowski, Żochowski, Żublewski.
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch
-
-
- Zmarły
-
- Posty: 2325
- Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
- Medale: 11
-
-
-
-
przez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 16:49
BronicW polu czerwonym dwa jelce szablowe w krzyż skośny złote. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie. Do herbu przynależą: Bekowski, Borodziec, Bronic, Broniec, Bykowski, Citowicz, Gausowicz, Gawryłowicz, Hawszewicz, Narwojn, Turodowski, Wadomski, Wardomski. CholewaW polu czerwonym miecz (lub krzyż ćwiekowy) między dwiema klamrami oblężniczymi srebrnymi barkami ku sobie. W klejnocie nad hełmem w koronie pięć piór strusich. Najwcześniejsza wzmianka dotycząca herbu pochodzi z 1408 roku. Rody herbowe: Babeccy, Białodniowscy, Boboliccy, Borawscy, Borowieccy, Borowscy, Brynnicy, Charczewscy ,Cholewowie, Cholewiccy, Cholewińscy v. Cholewczyńscy, Cholewscy,Chudzińscy, Ciszewscy, Czarnowscy, Czermińscy, Daniszewcy, Dobrosielscy, Galas, Gazdeccy, Gazewscy, Głażewscy, Gniewkowscy, Grzymscy, Kamińscy, Kamieńscy, Kitkowscy, Kitnowscy, Kleczkowscy, Kołomyjscy, Kotarscy, Kramkowscy, Krzybawscy, Kwasiborscy, Kwasieborscy, Malonowscy, Marszewscy, Miłodrowscy, Moczulscy, Moraczewscy, Moszewscy, Nowakowscy, Obrębscy, Opolscy, Opatkowscy, Paproccy, Pawlikowscy, Petrzyńscy, Peszeńscy, Pieszkiewiczowie, Rojowscy, Peszyńscy, Sawiccy, Sawiczewscy, Skarbkowie, Sobieszczki, Sokołowscy, Stypniccy, Szawłowscy, Terleccy, Tłudnowscy, Tytlewscy, Ubyszowie, Umińscy, Wieliccy, Wiszkiewiczowie, Zakroccy, Złowodzcy Chludziński wywodzący się z miejscowości Chludnie mający tam przed wiekami wielki majątek ziemski, Babeccy z Babca, Dobrosielscy, Obrębscy, Radeccy,Rożewscy, Wieliccy, Pawlikowscy, Moraczewscy i Mirczewscy. ChomątoW polu czerwonym chomąto (jarzmo złote) w lewo skos, w klejnocie nad hełmem w koronie takie samo godło. Nieznane są średniowieczne pieczęcie przedstawiające herb Chomąto. Herb najbardziej rozpowszechniony wśród rodzin pruskich. Umieszczony jest na epitafium kanonika warmińskiego Bartłomieja Boreschowa z roku 1426; pierwsza znana zapiska sądowa wymieniająca ten herb pochodzi dopiero z 1547 r. (F. Piekosiński, Heraldyka polska wieków średnich, Kraków 1899, s. 249-250). Rodziny przynależne do herbu: Bocheński, Bochliński, Bolemiński, Bolimiński, Buchwal(ł)dzki, Chomicz, Cicholewski, Ciecholewski, Cygenberg (Cygiemberg), Czadliński, Czechłowski, Dębicki, Knibawski, Knybawski, Krzybawski, Krzykowski, Lamsdorf, Maricius (nobilitacja), Orlewski, Orłowski, Orłowski-Cygiemberg, Paraziński, Sadliński, Schaffter, Suchostrzycki, Sudliński, Sumowski, Szadliński, Topoliński, Ulkowski, Wulkowski, Zaleski
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch
-
-
- Zmarły
-
- Posty: 2325
- Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
- Medale: 11
-
-
-
-
kuchnie na wymiar kalwaria zebrzydowska
Powrót do Katedra Historii
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość
|
|