Nominato cavaliere Degno Michał F. Lubomirski-Lisewicz

[Adriano Vittorino]

W Pałacu Książęcym od rana zaczęła się krzątanina i gorączkowe przygotowania.
Jego Książęca Mość Adriano Vittorino przybył wczoraj z Rzeczypospolitej.
Dziś swój ważny dzień przeżywa Dostojny Minister gdyż dopełniają się dziś formalności nadania mu tytułu kawalera.
Pusta od dawna sala tronowa powoli się zapełnia. Zerkający z portretów przodkowie i dawni władcy dawno nie widzieli takiego tłumu gości.
Jest też i bohater wydarzenia Pan Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz.
Otwierają się drzwi. Herold na całe gardło ogłasza przybycie:

– Jego Książęca Mość Adriano Vittorino, z Bożej Łaski, miłościwie nam panujący Książę Urbino!
- Jej Książęca Wysokość Beata Adrianna, Księżniczka Urbino, hrabina Lunano!

Książę zajmuje miejsce na tronie. Zaczyna się uroczystość.

- Niech wystąpi ten, który ma być ustanowiony kawalerem - zaczął Książę Jegomość.

[Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz]

Usłyszawszy wezwanie, ubrany w odświętny strój Michał wystąpił spośród ludzi i zbliżył się w kierunku Jego Książęcej Mości. Ukłonił się w pasie i rzekł uroczyście:

- Oto jestem.

[Adriano Vittorino]

- Czego pragniesz?

[Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz]

- Miłosierdzia Bożego i Waszego.

[Adriano Vittorino]

- Drogi bracie, każdy, kto chce być kawalerem, musi być wielkodusznym, wolnie urodzonym, szczodrym, doskonałym i mężnym. Zanim jednakże uczynisz ślubowanie swego stanu, usłysz z należną rozwagą zasady reguły.
Taką zaś jest reguła stanu rycerskiego: odważnie walczyć w obronie wiary katolickiej, wdowy i sieroty wspierać w potrzebie, unikać wojen niesprawiedliwych, nie domagać się niesłusznego żołdu, stoczyć pojedynek w obronie każdego niewinnego, stawać na turnieje dla ćwiczeń rycerskich a nie dla pustej sławy, miłość w sercu nosić, prawdę sercem i usty wyznawać, żyć nienagannie wobec Boga i ludzi na tym świecie. Jeżeli zaś będziecie przestrzegać tych zasad rycerskiej reguły, osiągniesz doczesną chwałę na ziemi a po tym życiu – chwałę niebios.

- Czy pragniesz, więc przyjąć rycerski stan w Imię Pana i spełniać wedle twej możności regułę wyjaśnioną ci według powyższego tekstu?

[Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz]

- Chcę.

[Adriano Vittorino]

Pan Michał kleknął przed Księciem. Podano mu tekst przysięgi. Wzniósł prawą rękę do góry i wyrecytował:

[Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz]

- Przyjmując z rąk księcia Urbino tytuł kawalera, przysięgam wierność Bogu, księciu oraz prawom Księstwa. Przysięgam dbać o bezpieczeństwo Księstwa i, w razie potrzeby, strzec Jego granic. Przysięgam również nigdy nie splamić honoru szlachcica Księstwa Urbino. Tak mi dopomóż Bóg.

[Adriano Vittorino]

Podano Księciu miecz

- To wyznanie niech będzie początkiem wszelkich łask Bożych tobie potrzebnych, a teraz zbliż się niech cię uderzę

Pan Michał lekko pochylił się w stronę Księcia.
Książę mieczem trzykrotnie uderzył jego ramiona poczynając od lewego.

- Mianuję cię kawalerem na cześć wszechmogącego Boga i przyjmuję do grona rycerskiego księstwa Urbino. Odrzuć wszelkie diabelskie pokusy, bądź czujny i wierny Chrystusowi oraz zawsze godny pochwały. Obyś nigdy nie użył miecza w niesłusznej sprawie i ran nikomu nie zadał.

[Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz]

- Niechaj się tak stanie.