Rzeczpospolita Obojga Narodów

W środę rano wyruszono do majątku Solec Kujawski, gdzie pan Sebastian pokazywał Królowi swój najnowszy nabytek - miasteczko Solec Kujawski, z którego to jest wielce dumny, Jako iż jest to najstarsze miasto na północy Kujaw.
Wysłuchano mszy w "Białym" kościele, oraz złożono kwiaty pod pomnikiem Konfederata Warszawskiego. Król zobaczył ratusz miejski, gdzie wielce wylewnie powitali go rajcy miejscy wraz z wójtem.



Następnie pojechano do Otorwa i Przyłubi, gdzie mieszczą się słynne wiatraki i zatrzymano się na posiłek w Wypaleniskach - wsi znanej z pięknej ludowej architektury, gdzie lud był wielce rad że sam Króla Jegomość, wraz z całym dworem odwiedził ich, wszak małą, miejscowość.

Po odpoczynku w Wypaleniskach skierowano się w kierunku majątku Murowaniec. Do samego Murowańca wjechano od strony Drzewiec. Pokazano Królowi rozległe lasy za miejscowością, w których zorganizowano krótkie polowanie. Zwierzyny było wiele - pan von Tauer kazał wcześniej już swym ludziom ją nagonić. Upolowano trzy jelenie i dzika.



Po polowaniu udano się do zamczyska w Murowańcu ufundowanego przez Króla. Zobaczył on efekt działań pana Sebastiana na zamku, a ten prezentowa się wspaniale. Wieczorem urządzono ucztę trwającą aż do północka, na której między daniami znalazło się i miejsce dla upolowanej dzisiejszego dnia zwierzyny. Po tym wszystkim dostojnicy udali się do swych komnat, aby odpocząć po wyczerpującym dniu.

W czwartek o poranku nadszedł czas pożegnania. Pan Sebastian von Tauer w dowód wdzięczności ofiarował Królowi Markowi Pawłowi I wspaniałą zbroję husarską, pięknie wykończoną i inkrustowaną szczerym złotem, tarczę metalową, na podobieństwo kałkana wykonaną, a także kopię husarską wraz z proporcem. Zaoferował także Jego Królewskiej Mości eskortę aż do dóbr pana Ivana.

O godzinie 18.00 w wielkiej komnacie zamku Bydgoskiego rozpoczął się bal hetmański. Gdy muzyka zaczęła grać, tańcząc chodzonego do sali "wpłyneli" goście. Ogrom szlachty z województwa inowrocławskiego wziął udział w balu swego nowego wojewody, ale także z innych części Rzeczypospolitej zjawili się goście. Po tańcu otwierającym bal, pan Sebastian zaczął przemawiać:
- Drodzy goście! Nasz Król raczył nagrodzić nas, tu zgromadzonych licznymi ziemiami i tytułami. Radujmy się z tego, oraz miejmy nadzieję, że stanie się to początkiem zwiększenia naszej aktywności, bo to przecież my tworzymy wspaniałość naszej ojczyzny, nie zapominajmy o tym. Nadchodzi elekcja, która decydujące znaczenie mieć będzie dla rozwoju naszej ojczyzny. Wybierzmy mądrze nowego monarchę, dzięki któremu zwiększy się chwała naszej ojczyzny.
Chciałem też, abyście panowie przyjęli moje podziękowania - gdy przybyłem do Rzeczypospolitej ponad rok temu, nie sądziłem, że znajdę tu tylu przyjaciół i stanie się ona moim miejscem w mikroświecie. Jak się okazało, mieszkańcy Rzeczypospolitej są ludźmi ponadprzeciętnymi oraz otwartymi na nowych mikronautów. Późniejna swej drodze także spotkałem wielu wielkich ludzi, którzy do Rzeczypospolitej przybyli później niż ja, a teraz są wśród nas i także chcą budować potęgę Polski i Litwy. Dziękuję raz jeszcze wam wszystkim.
Po tych słowach, trochę nie składnych, bo i wypowiadanych w wielkich emocjach, pan hetman dał znak, do wzniesienia toastu ku czci zgromadzonych, a następnie goście zaczęli wznosić swe własne toasty. Po tym muzyka, która umilkła na przemówienie pana von Tauera znów zaczęła grać, wniesiono potrawy, a szlachcice jęli jeść, pić, tańczyć i weselić się.

Wielmożny Panie Hetmanie. Przybywam by złożyć podziękowanie za okazaną pomoc, gdy niedawno pojawiłem się w Rzeczpospolitej. Wiele jeszcze potrzeba mi się uczyć od Waszmości, a także od pozostałych szlachetnych obywateli Najjaśniejszej. Przybyłem także z gratulacjami za zwycięstwo w ostatniej potyczce turnieju oraz w związku z otrzymaniem urzędu Wojewody inowrocławskiego przez Wielmożnego Pana von Tauer. Z tej okazji korzystając pragnę złożyć Panu Hetmanowi podarunek. To jest ogier z mojej stajni w Borysowie, zwie się Ruben.