Strona 1 z 1

Zarządzenie Ministerialne o organizacji stałych Sił Książęcy

PostNapisane: 10 sty 2018, 20:06
przez Stanisław von Tauer
Zarządzenie Ministerialne o organizacji stałych Sił Książęcych
z dnia II XII MMXVII


Obrazek


Stanisław von Tauer,
Minister Księstwa Urbino,
Na podstawie Dekretu o Siłach Książęcych z dnia XIV VIII MMXVII


Articolo 1. O podziale w stałych Siłach Książęcych
Stałe Siły Książęce, to jest zawodowa armia Księstwa Urbino, podzielone są na trzy struktury, o odmiennych obowiązkach i organizacji, wymienione poniżej:
- Gwardia Książęca, której włoska nazwa brzmi "Guardia Ducale", podlegająca bezpośrednio Rodzinie Książęcej. Szczegółowe obowiązki i organizacja tej jednostki opisane zostały w Articolo 2.,
- Korpus Muszkieterów (Corpo dei Moschettieri), którego obowiązki i organizacja zostały określone w Articolo 3.
- Dywizja Ekspedycyjna (Divizone di Spedizione), której powinności i organizacja opisane są w Articolo 4

Articolo 2. O obowiązkach i organizacji Gwardii Książęcej
Zgodnie z Dekretem o Siłach Książęcych z dnia XIV VIII MMXVII członkowie tego elitarnego oddziału mają chronić życie Książąt Urbino i Ministra Księstwa. Oprócz tego wyszczególnia się następujące powinności tego oddziału: eskortować podczas podróży Ich Książęce Mości, bronić Rodzinę Książęcą podczas zamieszek i w przypadku wojny, a w przypadku zagrożenia, któremu sama Gwardia nie jest w stanie podołać, ewakuować Książąt i Ministra z dala od tegoż zagrożenia. Gwardia ma także pełnić funkcję reprezentacyjne i honorowe, wykonywać wyroki sądu odwoławczego. Gwardia Książęca jest pieszą formacją, jednakże w przypadku gdy do pełnienia swoich obowiązków potrzebne będą Gwardii konie, Korpus Muszkieterów (patrz. Articolo 3. ) ma obowiązek użyczyć jej swoich wierzchowców. Gwardia Książęca ma liczyć 200 żołnierzy i mieć zapewnione własne kwatery w Mieście Urbino, możliwie jak najbliżej Pałacu Książęcego, lub w samym Pałacu. W jej szeregi mogą wstąpić tylko sprawdzeni żołnierze, którzy wcześniej odbyli służbę w innych oddziałach, zdolni, o nieskalanej opinii, gotowi swe życie poświęcić za Książąt. O przyjęciu czy wydaleniu do/z Gwardii decyduje Rodzina Książęca poprzez wydanie stosownego aktu prawnego. Gwardziści podlegają bezpośrednio Książętom Urbino i mają wypełniać każde ich rozkazy, za wyjątkiem tych które są sprzeczne z ich obowiązkami, to jest ochroną Rodziny Książęcej etc. Zgodnie ze Statutem Księstwa Urbino w przypadku przewinienia żołnierze Gwardii Książęcej sądzeni są przez Rodzinę Książęcą. Gwardia posiada swój własny sztandar, do którego noszenia ma być wyznaczony jeden z oficerów.
Mundury Gwardii mają być w barwach narodowych Księstwa Urbino. W trakcie pełnienia funkcji reprezentacyjnych, gwardziści uzbrojeni są w krótkie miecze o prostej, esowatej gardzie, z bogato zdobionymi rękojeściami. W przypadku pełnienia funkcji ochroniarskich w skład ich uzbrojenia wchodzi broń drzewcowa, miecze i broń palna.

Articolo 3. O obowiązkach i organizacji Korpusu Muszkieterów
Korpus Muszkieterów posiada oddziały konne i piesze. Liczy on 1000 żołnierzy w Mieście Urbino i dodatkowe 1000 żołnierzy rozlokowanych poza Miastem na terenie całego Księstwa. Jego koszary znajdują się w Mieście Urbino i innych regionach domeny książęcej. Obowiązkiem żołnierzy Korpusu jest kontrola towarów importowanych i eksportowanych, obrona Księstwa w przypadku agresji państwa ościennego, pełnienie funkcji milicyjnych tj. utrzymywanie porządku publicznego, pomaganie obywatelom w miarę możliwości, a także wykonywanie wyroków sądu pierwszej instancji, strzeżenie więzień, utrzymywanie w dobrym stanie fortyfikacji obronnych,
prowadzenie śledztw w przypadku braku wiedzy o tożsamości sprawcy czynu karalnego etc.
Dowódca Korpusu podlega Rodzinie Książęcej, mającej władzę powoływania i degradowania tegoż dowódcy za pośrednictwem odpowiedniego aktu prawnego. Natomiast o powołaniu lub wydaleniu do lub z Korpusu innych jego członków decyduje tenże generał, także wydając odpowiedni akt prawny, zwany rozporządzeniem. Żołnierzem Korpusu może zostać każdy obywatel Księstwa. Zgodnie ze Statutem Księstwa Urbino w przypadku przewinienia żołnierze Korpusu Muszkieterów sądzeni są przed Rodziną Książęcą. Zaprojektowanie mundurów dla Korpusu Muszkieterów pozostawia się generałowi tejże jednostki (patrz. Articolo 5) acz zaznacza się, iż ów mundur ma się wyraźnie, kolorystycznie różnić wyglądem od uniformu Gwardii Książęcej. Uzbrojenie członka oddziału pieszego Korpusu ma być przystosowane do warunków w których walczy, jednakże i w tej sprawie pozostawia się wybór żołnierzom Korpusu.

Articolo 4. O obowiązkach i organizacji Dywizji Ekspedycyjnej
Zadaniem Dywizji Ekspedycyjnej, liczącej 800 żołnierzy jest walka w konfliktach poza granicami kraju, wspieranie sojuszników Księstwa, uczestniczenie w międzynarodowych manewrach wojskowych i ochrona pogranicza. Ekspedycji poza Księstwo wykonać może ów oddział jedynie za zgodą Rodziny Książęcej, lecz jego przełożonym i dowódcą jest Minister Księstwa Urbino. Żołnierze tej struktury wojskowej poruszają się konno i tak samo walczą, jednakże muszą być przygotowani na ewentualną walkę pieszo i odpowiednio do niej wyszkoleni. Swe koszary i stajnie mają posiadać w dowolnej lokacji poza murami Miasta Urbino. Jednostka ta ma być wyekwipowana najlepiej ze wszystkich wojsk Księstwa; małą liczebność mają nadrabiać uzbrojeniem, dyscypliną i sprawnością. Zaprojektowanie wyglądu mundurów i herbu pozostawia się Ministrowi Księstwa Urbino.

Articolo 5. O rangach wojskowych w Siłach Książęcych
Niniejszym zmienia się nazwy i kolejność niektórych rang wojskowych w Siłach Książęcych. Od dnia opublikowania tego zarządzania są to od najwyższego:
1. generał (generale) - dowódca korpusu
2. regimentarz (commandante) - dowódca dywizji
3. pułkownik (colonnello) - dowódca pułku
4. major (maggiore) - dowódca kompanii, szwadronu bądź baterii
5. porucznik (tenente) - zastępca majora
6. sierżant (sergente) - dowódca pocztu
7. szeregowy (serial) - najniższy stopień wojskowy, podlega sierżantowi.

Articolo 6. O strukturze Sił Książęcych - rozwinięcie Articolo 1
Trzy oddzielne człony, na które podzielone są stałe Siły Książęce, mają także oddzielny podział wewnętrzny - z uwagi na dużą różnicę w liczebności tych struktur wojskowych. Korpus Muszkieterów podzielony jest na dwie dywizje - pierwszą, liczącą 1000 żołnierzy, stacjonującą w Mieście Urbino oraz drugą, posiadającą swe koszary poza stolicą Księstwa, takoż w liczbie 1000 żołnierzy. Każda z tych dywizji składa się z dwóch pułków, po 500 mężów każdy. W skład pułków zaś wchodzą kompanie bądź szwadrony, których to jest pięć w każdym pułku. Najmniejszymi strukturami w Korpusie Muszkieterów są poczty - liczą one od trzech do pięciu żołnierzy i przynależą do kompanii bądź szwadronu.
Natomiast Gwardię Książęcą uznaje się za pułk - nie oznacza to jednak że dowodzący nią pułkownik musi wypełniać rozkazy wyższych rangą wojskowych z innych formacji - chociażby Korpusu Muszkieterów, gdyż pułkownik Gwardii Książęcej podlega tylko Książętom Urbino. Tak samo jest z dowódcą Dywizji Ekspedycyjnej, który choć nie podlega bezpośrednio Rodzinie Książęcej, traktowany jest na równi z generałem Korpusu.
Gwardia Książęca podzielona jest na trzy plutony dowodzone przez majorów. Porucznicy są ich zastępcami. Dalszy podział jest analogiczny jak w Korpusie Muszkieterów.
Z kolei trzeci człon, Dywizją Ekspedycyjna, jak sama nazwa wskazuje, jest samodzielną dywizją i składa się z dwóch pułków. Dalszy podział także analogiczny jak w Korpusie Muszkieterów.

Articolo 7.
Siły zbrojne Księstwa Urbino odwzorowują armię zachodnioeuropejską z siedemnastego wieku ze wszystkimi tego konsekwencjami.


Articolo 8.
Traci moc Zarządzenie Ministerialne o ustanowieniu rang wojskowych z dnia X X MMXVII.



Postanawiam, iż Zarządzenie wejdzie w życie w dniu ogłoszenia.

(-) Stanisław von Tauer,
Minister Księstwa Urbino