Strona 1 z 1

Kroniki Rzeczypospolitej

PostNapisane: 09 lut 2014, 20:37
przez August Medycejski
Kroniki Rzeczypospolitej Obojga Narodów,

czyli wierny zapis dokonań królów i braci szlacheckiej.

Obrazek

Dawniejsze wydarzenia zebrano i zapisano w Dziejach Korony i Litwy.

Re: Kroniki Rzeczypospolitej

PostNapisane: 09 lut 2014, 20:47
przez August Medycejski
Kroniki
listopad i grudzień 2013 roku


Dnia 21 listopada 2013 roku arcybiskup gnieźnieński i biskup wileński, książę siewierski i warmiński, prymas Obojga Narodów ogłosił w Katedrze na Wawelu wybór Augusta Medycejskiego, swojego bratanka, na króla Polski i wielkiego księcia Litwy. Książę Bari i Salty został wybrany jednogłośnie i jednomyślnie przez Brać Szlachecką Rzeczypospolitej zgromadzaną na polu elekcyjnym pod Warszawą. Na polu elekcyjnym stawili się między innymi: jejmość Aleksandra Zamoyska, jejmość Emilia Radziwiłłówna apo Zep, książe Markos apo Zep, jegomość Karol Radziwiłł i wielu innych zacnych przedstawicieli szlachty. Książę August Medycejski, do czasu swej elekcji piastujący funkcję kanclerza wielkiego na dworze króla Karola Józefa Radziwiłła, po elekcji przyjął imiona Augusta Ludwika.

Dnia 22 listopada 2013 roku król- elekt powołał swym dekretem kancelrię królewską dla lepszej organizacji Rzeczypospolitą. Kanclerzem wielkim został mości Karol Radziwiłł, poprzednik króla- elekta na tronie, a kuratorem wielkim jejmość Aleksandra Zamoyska. Buława hetmańska pozostała w ręku jegomości Aleksandra Trzaski- Chojnackiego. Król- elekt zdecydował się, że szlachta powinna sama obrać odpowiednią osobę na urząd podskarbiego, tedy korzystając jeszcze z okazji, że szlachta była zgromadzona na konfederacji w Kijowie, król- elekt zaproponował osobę eminencji prymasa Wawrzyńca Medycejskiego. Szlachta przyjęła tą personę na urząd.

Dnia 07 grudnia 2013 roku odbyło się Inthronizare Augustus Ludvikus Secundus w Katedrze na Wawelu. Ceremonii dokonał eminencja prymas Wawrzyniec Medycejski, a na ceremonii prócz szlachty Obojga Narodów zjawili się również: jego świątobliwość patriarcha Pius III, jej królewska mość królowa Skarlandu Eleonora, jego królewska mość król Surmeński Viktorjos Paulosigos, jego królewska mość król Niderlandów Albert, a także następca tronu Agurii książę Piotr Konstanty Petrowicz- Kataloński. Król po koronacji odznaczył najwybitniejszych obywateli i gości.

Dnia 28 listopada 2013 roku, jeszcze przed koronacją, król- elekt zwołał do Warszawy sejm ordynaryjny. Sejm zajął się zorganizowaniem Izby Zasłużonych, miejsca, w którym przechowywana jest pamieć o tych, którzy odeszli z Rzeczypospolitej, a swą pracą przysłużyli się do jej rozkwitu. Pomysłodawcą był marszałek sejmowy i wielki mistrz zakonu krzyżackiego Andream von Salza.

Dnia 30 listopada 2013 roku sejm przyjął traktat z Niderlandami.

Dnia 03 grudnia 2013 roku król- elekt August Ludwik II ogłosił sejmowi zamiar pobrania się z królową Skarlandu Eleonorą, jego kuzynką. Następnego dnia eminencja prymas Wawrzyniec Medycejski przedstawił sejmowi kontrakt małżeński. Pomysł został oprotestowany przez jejmość Aleksandrę Zamoyską i nieprzychylnie przyjęty przez jegomości kanclerza Karola Radziwiłła. Ostatecznie królowa Eleonora wyszła za księcia Markosa apo Zep, następcę tronu surmeńskiego.

Sejm przyjął natomiast ważną konstytucję o Litwie. Na jej czele, jako uszy, oczy i usta królewskie stanął książę Kurlandii, który odpowiadał za swoją działalność przez sejmikiem litewskim i mości królem. Sejmik litewski obrał na pierwszego księcia Kurlandii jejmość Aleksandrę Zamoyską dnia 11 stycznia 2014 roku, którą król August Ludwik II postanowił uczcić nadaniem przywileju kurlandzkiego. Zgodnie z nim, każdy wybrany książę- elekt Kurlandii otrzymywał będzie od króla herb złożony z herbu Kurlandii, a w miejscu sercowym z herbu wybranego szlachcica. Herb podawany będzie do publicznej wiadomości, co świadczyć będzie o monarszej akceptacji na urzędzie.

Re: Kroniki Rzeczypospolitej

PostNapisane: 26 lut 2014, 09:39
przez August Medycejski
Kroniki
stycznia i lutego 2014 roku


Mmarszałek sejmu walnego Andream von Salza zwołał do Warszawy sejm ordynaryjny dnia 12 stycznia. Sejm ten zajął się sprawami gospodarki. Pierwsza konstytucja, jaką uchwalił, dotyczyła wynagrodzeń za funkcje publiczne oraz finansowanie Kościoła. Prymas Rzeczypospolitej, jako książę siewierski oraz warmiński, otrzymał łączny dochód z tychże księstw w wysokości 4.000 denarów miesięcznie. Autorem konstytucji był Mikołaj Zawilichowski, królewski rezydent skarbu (zastępca podskarbiego wielkiego), który później mianowany został na miejsce jego eminencji Wawrzyńca Medycejskiego podskarbim wielkim. Sejm zajął się również sprawami pobudzenia życia gospodarczego Rzeczypospolitej. Po długiej i burzliwej dyskusji wypracowano kompromis. Konstytucja o ziemiaństwie autorstwa Mikołaja Zawilichowskiego położyła podstawy pod gospodarkę folwarczną. Sejm styczniowy nie zajął się sprawą finansowania żołnierzy oraz wojsk prywatnych, zapoczątkował natomiast dyskusję ogólną braci nad przyszłym kształtem i zasadami gospodarki. Jej moderatorem i inicjatorem był Mikołaj Zawilichowski.

Luty był miesiącem, w którym w Warszawie odbyło się wiele spotkań zagranicznych dygnitarzy. Jako, że Rzeczpospolita Obojga Narodów była państwem prezydencji w ramach Rady Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa, dnia 01 lutego do Warszawy przybyli delegaci z całego niemal Vaarlandu na zaproszenie króla Augusta Ludwika II. Z Republiki Francuskiej przybył prezydent Jean- Pierre Lavendier, z Rzeczypospolitej Eskwilińskiej -prezydent Tomasz Anter, z Wielkiej Polondii - gubernator Malcher E. Naw. Do końca lutego nie pojawiła się delegacja Królestwa Nordii. Na posiedzeniu Rady poruszono temat integracji gospodarczej i współpracy na polu dyplomacji, niestety w połowie lutego aktywność delegatów spadła, co spowodowane było ogólnym kryzysem aktywności wewnątrz tych państw.

Dnia 01 lutego do Warszawy przybyła również królowa Eleonora, królowa Skarlandu i kuzynka króla Augusta Ludwika II. Królestwo Skarlandu, nie będące w Radzie, pod panowaniem królowej Eleonory pragnęło odbudować więzi z pozostałymi państwami kontynentu. Król August Ludwik pozostawał przychylny tym planom królowej, jako, że sam również chciał pokoju dla całego regionu. Efektem spotkania było spisanie nowego traktatu uznaniowego kończącego historię długich napięć na linii Walencja- Warszawa. Król August Ludwik dla uczczenia swej kuzynki wyprawił na jej cześć ucztę na Zamku Królewskim. Dnia następnego, przed jej odjazdem, wręczył jej złoty diadem na pamiątkę. Sejm przyjął traktat 07 lutego, natomiast królowa Eleonora ratyfikowała go 09 lutego po przyjęciu przez Kortezy Generalne. Projekt traktatu spotkał się ze sprzeciwem jednego delegata Kortezów i zagorzałego wroga Rzeczypospolitej - Norberta de Catalana, dla równowagi darzonego przez króla i naród szlachecki Rzeczypospolitej wzgardą.

Tymczasem sejm walny zakończył swe obrady 16 lutego, przenosząc kwestię odnowienia unii polsko- litewskiej na następne posiedzenie (zgodnie z planami, miał zająć się tą sprawą na styczniowym posiedzeniu). Szlachta rozjechała się do swych dworów.

Luty to szczególnie aktywny miesiąc dla Litwy. Sejmik przyjął dwa niezwykle ważne lauda. Pierwsze mówiło o podziale administracyjnym. Zgodnie z jego zapisami Litwa została podzielona na cztery województwa (wileńskie, trockie, nowogródzkie i żmudzkie) oraz domenę wielkoksiążęcą. W razie potrzeby z ziem wielkoksiążęcych sejmik zyskał prawo wydzielenie innych województw. Godność wojewody nadawana miała być za wybitne zasługi i być godnością honorową. Drugie laudum mówiło o miastach książęcych i królewskich. Rangę miast królewskich przyznano miastom wojewódzkim oraz Rydze, rangę miast książęcych wszystkim miastom w domenie wielkoksiążęcej.

Dnia 23 lutego, w wigilię królewskich urodzin, król August Ludwik wydał edykt, w którym nagrodził mości Mikołaja Zawilichowskiego godnością wojewody wileńskiego, a jejmość Aleksandrę Zamoyską godnością wojewodziny nowogródzkiej. Mości Pan Podskarbi honor ten otrzymał za aktywną pracę w kancelarii królewskiej, a jejmość Zamoyska za pracę na rzecz Wielkiego Xięstwa.

Re: Kroniki Rzeczypospolitej

PostNapisane: 27 kwi 2014, 09:47
przez August Medycejski
Kroniki
marca i kwietnia 2014 roku


Marzec i kwiecień to dwa miesiące, w których aktywność w Rzeczypospolitej zaczęła zamierać. Na forum nie pojawiali się ani starzy, ani nowi obywatele. W kraju zapanował marazm i stagnacja.

Dnia 04 marca marszałek sejmu Andream von Salza zwołał do Warszawy kolejny sejm ordynaryjny, który zająć miał się kwestią odnowienia unii polsko- litewskiej oraz lenn królewskich. Projekt dokumentu odnawiającego unię został zaproponowany przez księżnę kurlandzką Aleksandrę Zamoyską dnia 08 marca, a opublikowany w Dzienniku Ustaw dopiero 13 kwietnia. Sejm, którego posłowie całkowicie zamarli, nie zajął się do końca kwietnia drugą ze spraw.

Pogłębiający się okres ciszy na forum, spowodował, że jegomość Kazimierz Sobolewski postanowił ponownie wywołać w Rzeczypospolitej gwar i radość. Zaproponował bliżej nieokreślone reformy, nadania urzędów etc. etc. Jego działania spełzły na niczym. Ciekawym jest, że dnia 01 marca jegomość Sabatowski powołany został na urząd prywatnego sekretarza królewskiego. Od chwili swojej nominacji nie zrobił nic, co byłoby związane z jego urzędem.

Dnia 27 kwietnia król August Ludwik II odwołał wszystkich członków kancelarii królewskiej i ogłosił nabór na wolne stanowiska. Kanclerz Karol Radziwiłł już od dłuższego czasu przejawiał brak zainteresowania krajem, podskarbi Mikołaj Zawilichowski stwierdził, ponoć w obecności Kazimierza Sabatowskiego, że nie zamierza przez pewien czas brać aktywnego udziału w życiu mikronacji, co było niezwykle smutną wiadomością dla króla obdarzającego mości Zawilichowskiego licznymi honorami, godnościami i urzędami w dowód szacunku i uznania.

O ile poprzednie miesiące okazały się dla Litwy szczególnie aktywne, o tyle marzec i kwiecień przyniosły ze sobą ciszę. 14 marca księżna kurlandzka Aleksandra Zamoyska zwołała posiedzenie stanów litewskich, na którym dopiero 21 kwietnia stawił się tylko jeden obywatel Wielkiego Xięstwa Marckos apo Zep.

Dnia 30 kwietnia skończyła się także polsko-litewska prezydencja w Radzie Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa. Czas prezydencji nie był najbardziej udanym ani dla Rady, ani dla Rzeczypospolitej. Przede wszystkim dlatego, że wielu z delegatów nie brało udziału w obradach. Delegacja Królestwa Nordii w ogóle nie pojawiła się w Warszawie, mimo licznych zaproszeń ze strony króla Augusta Ludwika II. Prezydent Francji Jean-Pierre Lavandier co prawda zjawił się w Warszawie, ale bez większego zainteresowania brał udział w obradach. Szczególną aktywnością wykazywała się jedynie delegacja Rzeczypospolitej Eskwilińskiej na czele z prezydentem Tomaszem Anterem.

Rada nie przedsięwzięła żadnych wiążących decyzji, co było niemożliwe przy braku zainteresowania ze strony państwa członkowskich, które borykały się z własnymi problemami aktywnościowymi (Eskwilinia, Francja, Wielka Polondia).

Re: Kroniki Rzeczypospolitej

PostNapisane: 03 lip 2014, 18:33
przez August Medycejski
Kroniki
maja i czerwca 2014 roku


Maj i czerwiec to miesiące, w których Rzeczpospolita prawie całkowicie zamarła. Na Sejmie rozpoczęła się dyskusja nad likwidacją państwowości Korony i Litwy.

Dnia 17 maja król August Ludwik II przedstawił Sejmowi projekt konstytucji, która likwidowała Rzeczpospolita. Dawała ona czas królowi na zawiadomienie wszystkich głów państw, z którymi Rzeczpospolita utrzymywała oficjalne stosunki dyplomatyczne, o upadku kraju. Zawartość forum i stron miała zostać zarchiwizowana. W trakcie obrad pojawiły się głosy sprzeciwu (jegomość król- senior Karol Radziwiłł), do których przyłączyli się inni posłowie. Pojawiły się pomysły unii z inną mikronacją (Królestwem Surmeńskim, Księstwem Sarmacji), a także konfederacji wolnych państw (idea jego ekscelencji Tomasza Antera). Sejm nie przyjął żadnej z propozycji, król odwołał projekt konstytucji likwidacyjnej i zwołał konferencję w Wilnie.

Konferencja w Wilnie wyznaczona została na 21 czerwca. Do udziału w niej zaproszono Królestwo Skarlandu, Królestwo Ispanii, Królestwo Agurii, Królestwo Zjednoczonych Niderlandów, Trizondal, Wielką Polondię, Królestwo Hasselandu, Państwo Kościelne Rotria (jako obserwatora), Zjednoczone Królestwo Brytanii i Dominiów, Federację Mikrosławii oraz wiele, wiele innych państw. Na zaproszenie odpowiedziało siedem państw.

Tematem konferencji była konfederacja państw, jako środek przeciwko niskiej aktywności. Zgodnie z ideą jego ekscelencji Tomasza Antera, która popierana była przez króla Augusta Ludwika II, konfederacja miała być związkiem krajów dysponujących wspólnym serwerem, forum oraz centralnymi władzami. Pomysł ten spotkał się z oporem najaktywniejszych delegacji Królestwa Agurii oraz Królestwa Skarlandu, a także jednorazowo ze strony delegacji Królestwa Ispanii. Jego królewska mość Piotr II Konstanty, król Agurii, zaproponował projekt rady kontynentalnej, która miałaby zastąpić nie działającą już Radę Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa. Pomysł ten spotkał się z aprobatą Rzeczypospolitej Obojga Narodów i Królestwa Skarlandu.

Dnia 21 czerwca król zwołał także do Wilna Sejm. Czerwiec to miesiąc, w którym pojawił się na forum jegomość Kazimierz Sabatowski oraz jegomość król- senior Karol Radziwiłł, którzy zaoferowali swoje usługi w dziele odbudowy Rzeczypospolitej.

Dnia 07 czerwca jego świątobliwość Leon II mianował jego eminencję Franciszka Ferdynanda von Habsburga nowym arcybiskupem gnieźnieńskim oraz biskupem wileńskim. Król przywrócił szlachectwo jego eminencji.

Czerwiec to miesiąc, który tchnął nową nadzieję w Rzeczpospolitą. Niestety upadek Rzeczypospolitej Eskwilińskiej, Wielkiej Polondii i Republiki Francuskiej stał się faktem.