Uczta z okazji 12-lecia Rzeczypospolitej

[Henryk Mikołaj Hrychowicz]

Bardzo dziękuję Waszej Królewskiej Mości za okazane uznanie i przyznane odznaczenie. Gratuluję wszystkim wyróżnionym w dniu dzisiejszym. Dwanaście lat, trudno uwierzyć że tak szybko płynie czas.

[Miguel de Catalan]

Droga Pani Aldono, jeśli zmęczyły panią już te bale, tańce możemy wstąpić do mojego Pałacu miejskiego tutaj w Warszawie. Mieści się on nie daleko. Będziemy mogli nawet pójść na pieszo, oczywiście możemy przejechać ten odcinek moją karetą jeśli Pani zechce.
W Pałacu będziemy mogli odpocząć, i odzyskać siły na jutro.

[Samuel Radziwiłł]

Do Zamku wszedł powolnym krokiem wojewoda miński. Rozejrzał się wokoło i ruszył przed siebie ku monarsze. Ukłonił się przed Majestatem i rzekł: Wybacz Najjaśniejszy Królu, żem sie spóznił, lecz ta nieprzewidywalna choroba jaką jest realioza tak mnie osłabiła, iż musiałem opuścić pole elekcyjne. Oto prezent od litewskij szlachty. W tym momencie wyciągnął swe dłonie w których trzymał...

[Miguel de Catalan]

Piękny hełm.

[Katarzyna Radziwiłłówna]

Droga Pani Aldono, jeśli zmęczyły panią już te bale, tańce możemy wstąpić do mojego Pałacu miejskiego tutaj w Warszawie. Mieści się on nie daleko. Będziemy mogli nawet pójść na pieszo, oczywiście możemy przejechać ten odcinek moją karetą jeśli Pani zechce.
W Pałacu będziemy mogli odpocząć, i odzyskać siły na jutro.

Panie Michale jestem wielce szczęśliwa i radosna. Dziękuję za propozycję.
Skorzystam. Nie musimy jechać, możemy się przejść przy blasku księżyca.
(Tylko proszę wziąć coś dla obrony, nigdy bowiem nie wiadomo kiedy człowiek zostanie napadnięty nocą. )

[Miguel de Catalan]

- Oczywiście. Dziękuję za taki zaszczyt. Szablę mam na zewnątrz.
Przy mnie, nic Pani nie grozi.
Michał spojrzał w stronę Szanownego Michała Franciszka, który popijał sobie miód i zajadał się soczystymi kawałkami mięs. . Potem pożegnał się ze wszystkimi gośćmi. Jednak nigdzie nie widział swojego syna.

[Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz]

Michał Franciszek, pożegnawszy się z Panem Kanclerzem oraz Panną Aldoną, odprowadził ich wzrokiem. Dementuje jednakże, jakoby objadał się mięsem i opijał w piątek. Jadł on tymczasem śledzie i insze ryby, a także soczyste jabłka.

[Miguel de Catalan]

Rzeczywiście. Pomyliłem Michała z innym gościem który siedział z boku. Przepraszam.
(rzeczywiście czuć było od pana śledziem )

[Aleksandra Potocka]

Do sali wkroczyła Aleksandra, ukłoniła się Królowi i udała się do rodziców.
Wyborne wino tu mają ojcze nieprawdaż?

[Józef Wilhelm Potocki]

Otóż to!