Pałac Potockich

[Anna Ostrogska]

- Już, już odpowiadam. Zajęta była jedzeniem śniadania.
Ludwiku oczywiście że możesz mówić do mnie Pani, Pani Anno, Anno. I także zgadzam się na przejażdżkę. To kiedy ruszamy.? Dajcie mi czas się przebrać, przygotujcie konie i ja zejdę już gotowa na dół, na dwór.

[Ludwik Potocki Catalan]

- Dobrze. Ja gotowy jestem. Osiodłam konie.

Proponuję parę białych, pięknych koni.
[Ludwik wyszedł]

[Eugenia Ostrogska]

Ach te nasze dzieci. Dorosłe... Michale proponuję ponownie obgadać pewne rzeczy na osobności, prywatności.

[Miguel de Catalan]

Myślę, że nie ma takiej potrzeby. Proszę zobaczyć wiadomość. Dominiku do ciebie także ją wysłałem. Myślę, że to roztropne i dobre rozwiązanie.

[Eugenia Ostrogska]

Ja Zgadzam się.

[Dominik Ostrogski]

Tylko nie zapomnij o majątku. Który obiecałeś..
I umowa stoi. Zatem ja myślę że termin dzisiejszy pasuje.

[Miguel de Catalan]

Mnie na pewno. Zatem postanowione.
Dzisiaj wielka uczta u nas. Idę poinformować kucharzy.

[Miguel de Catalan]

Uczta powoli się zaczynała jednak wszyscy czekali na Józefa Wilhelma, oraz na Ludwika i Annę. Michał kazał stawiać potrawy na stół.



Zaczęto siadać do stołu. Trwały rozmowy w przyjemnej przyjaznej atmosferze.

[Józef Wilhelm Potocki]

Do pałacu przybył Józef, lekko zdyszany wkroczył do sali, przywitał się z rodziną z gośćmi i zasiadł do stołu.

[Ludwik Potocki Catalan]

Do stołu podszedł także i Ludwik który przygotował odświętny strój na dzisiejszą ucztę. (Obiado-kolację).