Ogród Botaniczny w Warszawie

[Henryk Mikołaj Hrychowicz]

Pohutukawa
Gatunek rośliny z rodziny mirtowatych. Pochodzi z Nowej Zelandii, ale rozprzestrzenił się także w Australii i Afryce Południowej. Ze względu na bardzo twarde drewno jest nazywana drzewem żelaznym. Osiąga do 20 metrów wysokości, o szerokiej koronie i powyginanych gałęziach. W uprawie zazwyczaj prowadzone jako krzew. Liście ma naprzeciwległe, skórzaste, ciemnozielone, o długości do 10 cm. Od spodniej strony jasnoszare, owłosione. Kwiaty ma szczotkowate o barwie karminowej, bardzo liczne pręciki do 4 cm długości.

[Henryk Mikołaj Hrychowicz]

Magnolia Drzewiasta
Gatunek drzewa należący do rodziny magnoliowatych. Magnolia ta rośnie w Ameryce Północnej. Sprowadzona została do Europy na początku XVIII wieku. W Polsce jest czasami sadzona, jako roślina ozdobna. W swoim naturalnym środowisku osiąga wysokość do 30 metrów. Koronę ma o pokroju stożkowym. Liście bardzo duże (25–30 cm), o owalnym kształcie z zaostrzonym wierzchołkiem. Górna część blaszki ciemnozielona, spodem jaśniejsze i miękko owłosione. Jesienią przebarwiają się na żółto lub brązowo. Kwiaty z wyglądu przypominają kwiaty tulipanowca. Podobnie, jak u wszystkich magnolii brak zróżnicowania na kielich i koronę. Kwiaty o średnicy około 10 cm składają się przeważnie z 9 płatków i lekko pachną. Zewnętrzne płatki są zielone, wewnętrzne zielonożółte. W środku kwiatu liczne pręciki i słupki. Zakwita później niż inne magnolie, bo dopiero pod koniec maja lub z początkiem czerwca.

[Henryk Mikołaj Hrychowicz]

Magnolia Purpurowa
Gatunek drzewa należący do rodziny magnoliowatych. Magnolia ta rośnie na stanowiskach naturalnych na Dalekim Wschodzie. W Polsce jest sadzona jako roślina ozdobna i jest jednym z częściej hodowanych gatunków magnolii. Dorasta do 4 metrów wysokości. Koronę ma zwartą, szerokości ok. 4 metrów. Liście duże (10 – 15 cm długości), jasnozielone, o owalnym kształcie. Kwiaty tej magnolii przypominają kwiaty tulipana. Są to najintensywniej wybarwione kwiaty wśród wszystkich odmian magnolii. Składają się z 6-8 płatków i osiągają do 12cm średnicy. Wyrastają bezpośrednio na wierzchołkach pędów. Lekko pachną. Magnolia purpurowa zakwita bardzo obficie w maju, równocześnie z rozwojem liści. Czasami pojedyncze kwiaty zakwitają jeszcze przez całe lato, aż do zimy.

[Henryk Mikołaj Hrychowicz]

Dawidia Chińska
Występuje w zachodnich Chinach, gdzie osiąga wysokość do 20 metrów. W młodości ma pokrój stożkowaty, z czasem zaokrąglający się. Pień ma prosty, u starszych okazów pokryty łuszczącą się korowiną barwy cynamonowej. Liście szerokoowalne, ząbkowane, z czerwonymi ogonkami do 16 centymetrów długości, sercowate u podstawy, wiosną mają barwę brązową, następnie zielenieją, a jesienią przebarwiają się na żółto. W maju tworzą się gęste, zwisłe, główki do 2 centymetrów średnicy, składające się z niepozornych kwiatów z czerwonopurpurowymi pręcikami. Każdy kwiatostan jest otoczony przez parę białych, do 20 centymetrów długości podsadek i to właśnie ten zadziwiający twór decyduje o jej nieprzepartym uroku.

[Henryk Mikołaj Hrychowicz]

Dąb Czerwony
Gatunek drzew z rodziny bukowatych. Pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej, w której jest najpospolitszym gatunkiem dębu. W Polsce jest gatunkiem introdukowanym, sprowadzony przez leśników jako gatunek pielęgnacyjny i ochronny. Osiąga wysokość do 25 metrów. Pień ma masywny i gruby, ale dość nisko nad ziemią rozgałęziający się na grube konary. Kora ciemnoszara, do 40 lat gładka, potem płytko spękana. Liście duże, u podstawy szerokoklinowate, z obu stron po 4 pary prawie równoległych do siebie klap bocznych, grubo ząbkowanych, ostro zakończonych; z wierzchu ciemnozielone, od spodu jasnozielone, jesienią jaskrawoczerwone. Mają długość do 25 cm i szerokość do 15 cm. Dąb czerwony jest bardzo efektowny, gdy jego liście stają się jesienią pomarańczowe i czerwone. Bardzo trudno i powoli ulegają rozkładowi utrudniając wegetację roślinom runa leśnego.

[Henryk Mikołaj Hrychowicz]

Orzech Czarny
Gatunek drzewa należący do rodziny orzechowatych. Występuje naturalnie w Ameryce Północnej w środkowej i wschodniej części Stanów Zjednoczonych. W Polsce jest rzadko uprawiany, czasami dziczeje i uważany jest za gatunek lokalnie zadomowiony. Dorasta do 35 metrów wysokości. Korę ma szarą lub czarniawą, głęboko bruzdowaną. Pędy są miękko owłosione i mają brązową barwę. Pąki są aksamitne i jasnoszare. Liście ma długie na 30-60 cm. Są złożone z 10-23 listków o długości 6-12 cm. Listki są podłużnie jajowate, zaokrąglone u nasady, o ostrym wierzchołku, drobno piłkowane. Młode listki są obustronnie gruczołowato owłosione, starsze tylko od spodu. Wydzielają słaby zapach. Ogonek liściowy jest bardzo drobno owłosiony. Owoce ma kuliste pestkowce średnicy 3-5 cm. Zewnętrzna okrywa zielona, silnie aromatyczna. Łupina nasiona twarda, gruba, bruzdowana i czarnobrązowa. We wrześniu i październiku dojrzałe orzechy spadają z drzewa.

[Henryk Mikołaj Hrychowicz]

Kasztan Japoński
Gatunek drzew z rodziny bukowatych. Naturalnie występuje w Japonii, w Polsce rzadko uprawiany jako roślina ozdobna. Dorasta do 10 metrów wysokości, o rozłożystej, szerokiej koronie. Korę ma matową, o szarym zabarwieniu. U młodych roślin gładką, u starszych podłużnie spękaną. Młode pędy pokryte są białawym owłosieniem, utrzymującym się do zimy. Liście eliptyczne bądź lancetowate do 17 cm długości i 5 cm szerokości. U nasady sercowate z ościstymi wyrostkami. Owoce - orzechy są skryte w zielonej, kolczastej okrywie, z której każda zawiera po 2 - 3 kasztany.

[Henryk Mikołaj Hrychowicz]

Leszczyna Turecka
Gatunek klasyfikowanego w zależności od systemu do rodziny brzozowatych lub leszczynowatych. Występuje Europie południowo-wschodniej i Azji Mniejszej od Kaukazu po Himalaje. Dorasta do 20 metrów. Koronę ma szeroką i zaokrągloną szerokości 8-15 metrów. Szerokostożkowatą lub jajowatą, ze smukłym, dobrze zaznaczonym wierzchołkiem. Kora tej leszczyny jest jasnobrązowa, o szarym odcieniu, u dojrzałych drzew mocno korkowa. Liście są skrętoległe, szerokojajowate, ciemnozielone, jesienią złocistożółte. Długości 8-12 cm i prawie takiej samej szerokości. Z przodu krótko zaostrzone, na brzegach podwójnie ząbkowane lub wrębne. Owoc - orzechy zebrane po kilka, każdy otoczony frędzelkowatą okrywą owocową. Do 2 cm długości. Łupina gruba i twarda. Owoce dojrzewają od września do października. Są bardzo pożywne. Zawierają 60% tłuszczu, 15% białka i 7% cukru.

[Henryk Mikołaj Hrychowicz]

Olsza Japońska
Gatunek drzew należący do rodziny brzozowatych. Pochodzi z Azji Wschodniej, występuje w Chinach, Japonii, Tajwanie oraz na Półwyspie Koreańskim. Drzewo dorasta do wysokości 25 metrów. Koronę ma symetryczną i stożkowatą. Kora drzewa jest matowa, szara o gładkiej powierzchni. Liście są wąskie, eliptyczne lub lancetowate do 12,5 cm długości i 5 cm szerokości. Ciemnozielone i zaostrzone, z charakterystycznym żółtym nerwem głównym i siedmioma parami nerwów bocznych. Owoce to szyszeczkowaty zdrewniały owocostan do 2 cm długości, zawierający liczne nasiona.

[Henryk Mikołaj Hrychowicz]

Skrzydłorzech Kaukaski
Gatunek drzewa z rodziny orzechowatych. Występuje na Zakaukaziu w Armenii, Azerbejdżanie, Gruzji, Rosji oraz w północnej Turcji i Iranie. W Polsce sadzony jest w parkach i ogrodach. Dorasta do wysokości 35 metrów. Zwykle jest wielopniowe, a starsze osobniki najczęściej otoczone są odroślami korzeniowymi. Kora ma barwę szarobrązową. Na starszych pędach jest spękana. Młode pędy nieznacznie owłosione. Liście nieparzystopierzaste o długości do 45 cm, składające się z około 19 (11-27) listków, długości 5-11 cm i szerokości 2-4 cm. Górna strona liści ciemnozielona i błyszcząca, dolna matowozielona z kępami białych włosków pod nerwem głównym. Listki środkowej pary są największe. Jesienią przebarwiają się na żółto. Kwiaty rozdzielnopłciowe, zebrane w kotki o długości do 50 cm. Żeńskie dłuższe od męskich.