Zamek Jazłowiec
Warownia powstała już w XIV wieku. Położona na wąskim, wydłużonym cyplu wysokiego wzgórza, otoczona z trzech stron pętlą rzeczki Olchowiec. Kolejni właściciele rozbudowywali ją, wzbogacając o kolejne umocnienia i bastiony. W południowo - zachodnim narożu dziedzińca zbudowano wielką wieżę o czterech kondygnacjach, z których dwie mieściły kazamaty, a trzecia przejazd bramny z renesansowym portalem, w którego szczycie umieszczono inskrypcję fundacyjną i herby. Czwarta kondygnacja budowli, z wielką izbą miała charakter mieszkalny. Do bramy prowadził most na filarach, na ostatnim odcinku zwodzony. W czasie kolejnej przebudowy zamku w latach 1575-1607 powstały w twierdzy budynki mieszkalne, kaplica, półkolista basteja i podzamcze otoczone murem. Aleksander Koniecpolski w latach 1649-1658 znacznie rozbudował owo podzamcze. Od strony wschodniej odcinek jego muru flankowały dwie kwadratowe baszty, południowa z furtą zwaną bramą Nowosiółecką. Od południa umieszczono w murach półkolistą, otwarty do wnętrza basteję, zaś od zachodu podzamcze rozciągało się wzdłuż cypla i zamykał je mur poprzeczny, również ujęty narożnymi basztami.
W czasie wojen kozackich, wojskom Chmielnickiego nie udało się zdobyć Jazłowca. Wojska tureckie dysponujące doskonałą artylerią zdobyły zamek dwukrotnie w 1672 i 1676 roku. W 1684 r. Jan III Sobieski rozpoczynając kampanię na Podolu, odbił Jazłowiec z rąk Turków. Po odzyskaniu Kamieńca przez Rzeczpospolitą Jazłowiec stracił swoje militarne znaczenie, ale zachował miano drugiej po Kamieńcem warowni na Kresach.
Warownia powstała już w XIV wieku. Położona na wąskim, wydłużonym cyplu wysokiego wzgórza, otoczona z trzech stron pętlą rzeczki Olchowiec. Kolejni właściciele rozbudowywali ją, wzbogacając o kolejne umocnienia i bastiony. W południowo - zachodnim narożu dziedzińca zbudowano wielką wieżę o czterech kondygnacjach, z których dwie mieściły kazamaty, a trzecia przejazd bramny z renesansowym portalem, w którego szczycie umieszczono inskrypcję fundacyjną i herby. Czwarta kondygnacja budowli, z wielką izbą miała charakter mieszkalny. Do bramy prowadził most na filarach, na ostatnim odcinku zwodzony. W czasie kolejnej przebudowy zamku w latach 1575-1607 powstały w twierdzy budynki mieszkalne, kaplica, półkolista basteja i podzamcze otoczone murem. Aleksander Koniecpolski w latach 1649-1658 znacznie rozbudował owo podzamcze. Od strony wschodniej odcinek jego muru flankowały dwie kwadratowe baszty, południowa z furtą zwaną bramą Nowosiółecką. Od południa umieszczono w murach półkolistą, otwarty do wnętrza basteję, zaś od zachodu podzamcze rozciągało się wzdłuż cypla i zamykał je mur poprzeczny, również ujęty narożnymi basztami.
W czasie wojen kozackich, wojskom Chmielnickiego nie udało się zdobyć Jazłowca. Wojska tureckie dysponujące doskonałą artylerią zdobyły zamek dwukrotnie w 1672 i 1676 roku. W 1684 r. Jan III Sobieski rozpoczynając kampanię na Podolu, odbił Jazłowiec z rąk Turków. Po odzyskaniu Kamieńca przez Rzeczpospolitą Jazłowiec stracił swoje militarne znaczenie, ale zachował miano drugiej po Kamieńcem warowni na Kresach.
Załoga Zamku :
12 Rota Piechoty Polsko-Węgierskiej
4 Bateria Artylerii Średniej
6 Bateria Artylerii Średniej