Rzeczpospolita Obojga Narodów

Zamek Pokuć

Warownia w Kołomyi powstała około 1398 roku, podówczas wyposażony w dwie małe baszty z bramą zaporzystą. W roku 1411 Król Polski Władysław Jagiełło przekazał zamek w zastaw Aleksandrowi, wojewodzie Wołoszczyzny. Do Korony Polskiej powrócił on wraz z całym Pokuciem w 1436. Wówczas to został rozbudowany i wzmocniony jako strażnica nadgraniczna, ale po przeniesieniu Kołomyji na nowe miejsce był już od miasta oddalony. W roku 1531 zamek najechał Piotr, wojewoda wołoski, a po nim Tatarzy, niszcząc go znacznie. Odbudowany, stał się największą warownią Pokucia. Za panowania Marek Paweł I zamek wraz z Kołomyją wszedł w posiadanie Mikołaja Godziemby Hrychowicza. Nowy właściciel obsadził go wojskiem i opatrzył działami.

Pokucki Regiment Piechoty Polsko - Węgierskiej

Zaciąg do regimentu odbywa się z pośród Huculi zamieszkujących Pokucie.

- Żołnierze Regimentu Piechoty Pokuckiej! Wasze szkolenie dobiegło końca, zdobyliście umiejętności i wiedzę niezbędną do pełnienia służby. Dzisiaj otrzymacie znak pod którym będziecie ją pełnić. Oczekuję, iż z dumą będziecie służyć pod tym sztandarem, broniąc nie tylko zamku i Pokucia, które powierzam waszej opiece, ale i bez wahania oddacie życie w obronie Rzeczpospolitej jeśli przyjdzie taka potrzeba. Strzeżcie chorągiew regimentu, którą wam przekazuję i noście ją wysoko, na chwałę Hrychowiczów i całego rycerstwa.
Sygnaliści grają "hejnał wojska", następnie poczet wraz z chorążym zajmuje miejsce na czele regimentu, a żołnierze dokonują przemarszu przed swoim dowódcą.

Zadaniem regimentu jest obrona Zamku Pokuć, udzielenie ogniowego wsparcia jeździe, obrona umocnionych obozów i taborów. Poszczególne roty regimentu mają charakter przede wszystkim strzelniczy. W składzie rot nie ma pikinierów, a przed atakiem jazdy osłoną jest artyleria. W odróżnieniu od piechoty autoramentu cudzoziemskiego nie stosuje się kontrmarszu lecz tzw. napad ogniowy . Dzięki temu roty regiment dysponują wyższą wydajnością/intensywnością ogniową niż piechota autoramentu cudzoziemskiego przy kontrmarszu. Do walki roty regimentu ustawiają się w 6 szeregów, stosując taktykę podwójnej linii polegającą na tym, że pierwszy szereg przyklękał, drugi stoi. Po oddaniu salwy obydwa wycofują się do tyłu, a ich miejsce zajmuje szereg 3 i 4. Po nich 5 i 6, a w tym czasie szereg 1 i 2 ładował broń. W razie potrzeby manewr zostaje powtórzony. Po takim napadzie ogniowym żołnierze zarzucali arkebuzy bądź rusznice na plecy i biegiem, z szablami w dłoniach atakują przeciwnika. Żołnierzy regimentu przyuczono też do minimalizowania strat własnych od ognia przeciwnika przez przypadanie do ziemi w czasie, gdy przeciwnik oddaje salwę. Żołnierze regimentu opanowawszy sztukę musztry i umiejętności w zakresie taktyki pola są w pełni gotowi do działań, które regimentowi przypisano.

Dzisiaj nad ranem na zamek Pokuć przybył hetman wielki Sebastian von Tauer.
Celem wizyty jest inspekcja zamku i stacjonującego tu regimentu piechoty.

Poszczególne roty regimentu ustawione przed zamkiem, prezentując broń, powitały
hetmana na pokuckim zamku. Po zakończeniu oficjalnej części powitania, Hrychowicz zaprosił
Imć Pana Hetmana von Tauera
na komnaty zamku co by mógł po tak długiej podróży z Warszawy nie co odpocząć.

Około południa hetman wielki przeprowadził wizytację murów zamkowych, arsenału i koszar na zamku rozlokowanych. Po czym przeprowadził przegląd broni i barwy (umundurowania) żołnierzy regimentu, po zakończeniu którego roty regimentu ruszyły w pole, prezentując posiadane umiejętności
i poziom swego wyszkolenia.

Gościem na zamku Pokuć był podówczas jeszcze hetman wielki, a dziś Jego Królewska Mość Sebastian January I. W trakcie swego pobytu dokonał on inspekcji stojącego tu pułku wojsk Hrychowicza, wysoko oceniając
walory i umiejętności żołnierzy.


Po zakończonej inspekcji Hrychowicz zaprosił swego nadzwyczajnego gościa na ucztę wydaną z okazji jego wizyty na zamku, a bateria artylerii Pokuckiego Regimentu Piechoty Polsko-Węgierskiej na cześć gościa, oddała ze wszystkich dział salwę honorowa.