Twierdza Ryga

[Miguel de Catalan]

Z pierwszymi promieniami słońca żołnierze podeszli do śpiącego Michała który oparty był przy drzewie i obudzili go. Julia nadal stała tam na murach. W końcu przyszedł Karl ubrany w lekka zbroję i trzymał w ręku łuk i strzałę na której coś było owiniętego. Wymierzył pod nogi Michała i wystrzelił. Strzała pofrunęła i wbiła się w ziemie. Namiestnik spokojnie pochylił się i oderwał kartkę. Rozwinął ją. I przeczytał. Pobladł trochę i zmarszczył brwi. Skierował swój wzrok ku murom i Karlowi, przemierzył go wzrokiem i udał się do namiotu dowodzenia. W środku czekali wszyscy dowódcy i oficerowie. Michał przeczytał im treść wiadomości.:

Jest szansa na pokojowe i bez krwawe zakończenie sytuacji. Jeśli RON dotrzyma warunków jakie stawiam to nic nikomu się nie stanie.
Po pierwsze: odstąpić od murów, zaprzestać ostrzału.
Po drugie: dać wolną drogę do brzegu gdzie czekać będzie statek co mnie zawiedzie do Szwecji.
Po trzecie: nie gonić mnie na wodach które do Rzeczpospolitej nie należą, dać mi czas na ucieczkę ( 1 godzinę)
Jeśli nie dotrzymacie któregoś z warunków do czasu mojego wejścia na statek to Julia zginie.
jest w otoczeniu pięciu żołnierzy którzy mają broń palną i trzymają ją na celu, Ja natomiast mam przy sobie nóż. Proszę mnie nie zmuszać abym musiał podejmować kroki.
PS. Jeśli dziś do godziny 14 dostanę to co chcę to odprawie wojska które przybyły ze Szwecji i Estonii. Mapę okolicy z ustawienie wojsk podeślę niedługo. Chyba że warunki zostaną spełnione.

Panowie sprawa jest poważna. Nie mam ochoty igrać z życiem Julii. To teraz sprawa prywatna choć dotyczy państwa też. Ja nie chce mieć krwi mojej żony. I chyba nikt nie chce. Jakoś sobie poradzę, chce tylko ją odzyskać. Potem go gońcie na kraniec świata. Ale nie róbcie nic co jej zagrozi, bo nie daruję tego.

[Aleksander Trzaska-Chojnacki]

Taką decyzję może podjąć tylko Jego Królewska Mość lub Wielmożny Hetman Wielki.
Na czas odpowiedzi wstrzymam ostrzał

Taką odpowiedź odesłano Karlowi

[Karl Jungbauer]

Karl zgodził się i również wstrzymał ogień, do wieczora. Dziś wojska przybędą zatem najlepiej byłoby aby decyzja zapadła zanim Szwedzi i Estończycy zaatakują.

[Aleksander Trzaska-Chojnacki]

Szanowny Panie Karl Jungbauer
Proponuję przedłużyć rozejm. Bez zgody władz wyższych nie pozwolę W.Panu opuścić Rygi.
Pod rygę podchodzi piechota i artyleria, więc wojsk szwedzkich się nie obawiam.
Na wszystkie strony zostały rozesłane podjazdy więc wojska wroga nie przejdą niepostrzeżenie.

Przypominam, że w tej chwili mogę W. Pamu zagwarantować, życie i że zostanie postawiony przed obliczem Jego Królewskiej Mości. Tam będzie mógł Szanowny Pan wyłuszczyć swoje argumenty.

[Aleksander Trzaska-Chojnacki]

Pod Rygę dotarła piechota i artyleria i natychmiast zajęły stanowiska dotąd obsadzone przez jazdę.
Kawaleria cofnęła się do odwodu.

Wszyscy posili się, ale cały czas byli w gotowości bojowej.
Hetman wydał rozkaz, że ogień można otworzyć jak pierwsi zaczną strzelać buntownicy.
Wszyscy czekali na rozkazy od Króla.

[Hubert Szablarczyk - Hrychowicz]

Fregaty z eskadry pościgowej poczęły stopniowo dołączać do windawskich brygów. Wieść o jungbauerskich zamiarach dotarła na „Łunę” gołębiem i tą też drogą została przekazana dalej. Na brygach kończyła się żywność, wrogich okrętów zaś ni widu, ni słychu...

[Henryk Mikołaj Hrychowicz]

Rankiem do obozu rozłożonego pod Rygą dotarł ledwo żywy goniec hetmana, któren cała noc gnał jeno konie na postojach zmieniając. Słaniając się na nogach ze zmęczenia kazał budzić hetmana polnego jako ma pilna wiadomość. Tako uczyniono.

Wasza Wielmożność Panie Hetmanie

Doszło do nas pismo Jego Królewskiej Mości polecające wypuścić z twierdzy łotrzyka Karla Jungbauera, co by oszczędził panią Julię von Rokuszewską. Tedy polecam przekazać co król gwarantuje mu wolna drogę by mógł iść precz, ale twierdzę może opuścić jeno z 20 zbrojnymi reszta ma złożyć broń. Jeśli onego warunku nie spełni może pan czynić co potrzeba by twierdzę zdobyć, pardonu żadnemu z buntowników nie dając. Takoż od morza okręty nasze maja ostrzelać twierdzę czem tylko na pokładach mają. Takież polecenie nasze proszę przesłać kapitanowi Szablarczykowi Hrychowiczowi flotą naszą dowodzącemu.

Z poważaniem
Henryk Mikołaj Groc Hrychowicz
Hetman Wielki

[Johann von Koppenberg]

Do obozu wojsk litewskich przyjechał konno Johann von Koppenberg. szukał i rozglądał się za Namiestnikiem Michałem, albo hetmanem Polnym. Wreszcie znalazł Michała Potockiego i porozmawiał z nim.
- Proszę wypuście Karla, on jest niewinny, był niepoczytalny, nie atakujcie, darujcie, nic nie zrobił, porozmawiam z nim. Przekonam. Nie karz go za postępy i działania twojej Zony która zdradziła ciebie i uciekła do niego a teraz udaje. Chcecie niewinnego dobrego Chłopaka karać i atakować, niszczycie dobre imię. To potwarz. Oszustwo. Manipulacja mająca na celu ataki na Szwedów i ich dobre imię nikomu nic nie zrobili. Winni mogą być szlachcice, Polacy i Litwini. On był dobry, ambitny, posłuszny rozkazom i wiernie służył królowi szwedzkiemu i polskiemu. Kto powiedział że królowi który obecnie panuje. Nie wiadomo, Nie przysięgał mu wierności. Może to błąd. Ale wasz nie jego.
Potem udał się z biała chorągiewką i rogiem. Dął w róg i pomachał białym kolorem. Wyszedł Karl na mur i poczęli rozmawiać.
- Karl przyjacielu proszę możesz odejść dali ci szansę. Skorzystaj.!...

[Miguel de Catalan]

Moja żona jest ofiarą ambicji i serca Karla. I to on jest winny. On ma się poddać. Ma ją oddać, wychodząc. Nie ma przebaczenia za to oc zrobił, niech mu bóg wybaczy jego podstępy i intrygi.

[Karl Jungbauer]

Na mury wszedł Karl za nim szli strzelcy z nabitymi karabinami.
- Mam odpowiedź dla Michała, Hetmana, Króla czy kogo tam jeszcze kto chce.
Za obrazę mojej osoby i imienia tak wcześniejszą jak i dzisiejszą, pomówienia, upokorzenie w walce, ataki na moją osobę i na twierdze, złe zachowanie wobec środowiska, otoczenia, żony i samą osobę pana Michała Potockiego. Nie mam zamiaru przepraszać. Odejdę z tego fortu albo razem z Julią i 100 żołnierzy na miejsce stacjonowania wojsk Szwedzko-Estońskich a potem do Szwecji przez Inflanty, albo odejdę sam ale Michał Julii nie spotka, nie zatrzyma bo Ona odejdzie do Pana.!! Decyzja jest wasza i proszę mądrze wybrać. Daje jedną szansę i mniej niż 15 minut. Każdy wasz ruch inny niż odpowiedź zbliży ją do śmierci a może i moje i co wam po tym, jeśli nas nie będzie to to dalszego sensu nie ma. A tylko dojdzie do tego że was lub i siebie Michał znienawidzi.!
Czy na tym wam zależy.?!