Inowrocławski zamek stał w północno zachodnim krańcu obwarowanego miasta. Jak wiele warowni miejskich w pewnym okresie stracił znaczenie militarne i stał się rezydencją starostów. Wygląd zamku jest mało poznany, jednak przyjmuje się, że w średniowieczu miał kształt nieregularnego czworoboku z głównym budynkiem w postaci wieży mieszkalno-obronnej od zachodniej strony założenia. Od miasta oddzielony był fosą i przynajmniej jedną linią murów. W narożu z zamkiem fortyfikacje miejskie posiadały podwójną linię murów. Brama wjazdowa prowadziła od wschodu. W XV wieku utworzono od wschodu ciągnący się do klasztoru franciszkanów przygródek z kilkoma budynkami, otoczony fosą z drewnianym mostem. Był on stale rozbudowywany do XVI wieku. Mieścił m.in. piekarnię, spichlerz oraz basztę drewniana oblepioną gliną. Po renesansowej przebudowie wieża mieszkalna zyskała nowe wnętrza. Piwnica posiadała 2 izby pozostałe kondygnacje po 3. Dwie pierwsze służyły za magazyny i więzienie, dwie wyższe pełniły funkcje mieszkalne i reprezentacyjne. Drugi budynek ("dom nowy") postawiono przy północnym murze. Na terenie warowni podobnie jak na przygródku, stało też kilka drewnianych parterowych budynków gospodarczych.
Garnizon:
Regiment Piechoty Cudzoziemskiego Autoramentu rodu von Tauer
http://rzeczpospolitaobojganarodow.pl/g ... /1list.png
