Ewangelie

[Aleksander Trzaska-Chojnacki]

29 grudnia

22 A gdy się wypełniły dni oczyszczenia jéj według zakonu Mojżeszowego, przynieśli go do Jeruzalem, aby go stawili Panu,
23 Jako napisano jest w zakonie Pańskim: Że wszelki mężczyzna otwierający żywot, świętym Panu nazwany będzie.
24 A iżby oddali ofiarę, wedle tego, co jest powiedziano w zakonie Pańskim, parę synogarlic, albo dwoje gołąbiąt.
25 A oto był człowiek w Jeruzalem, któremu imię Symeon, a ten człowiek sprawiedliwy i bogobójny, oczekiwający pociechy Izraelskiéj, a Duch Święty był w nim.
26 I odpowiedź był wziął od Ducha Świętego, że nie miał oglądać śmierci, ażby pierwéj oglądał Chrystusa Pańskiego.
27 I przyszedł w duchu do kościoła: a gdy wwodzili dzieciątko Jezusa rodzicy jego, aby za nie uczynili wedle zwyczaju zakonnego,
28 On téż wziął je na ręce swoje i błogosławił Boga i mówił:
29 Teraz puszczasz sługę twego, Panie! w pokoju według słowa twego,
30 Gdyż oczy moje oglądały zbawienie twoje.
31 Któreś zgotował przed oblicznością wszystkich narodów:
32 Światłość na objawienie poganów i chwałę ludu twego Izraelskiego.
33 A ojciec jego i matka dziwowali się temu, co o nim mówiono.
34 I błogosławił im Symeon i rzekł do Maryi, matki jego: Oto ten położon jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą.
35 I duszę twą własną przeniknie miecz, aby myśli z wiela serc były objawione.

Łk 2,22-35

[Hubert Szablarczyk - Hrychowicz]

Ciekawe to tak prędkie powtórzenie praktycznie tego samego czytania. Ale może i warto do niego wrócić, bo bogatsze one niż się by mogło zdawać.

[Aleksander Trzaska-Chojnacki]

Dzisiaj też mamy powtórzenie

[Aleksander Trzaska-Chojnacki]

30 grudnia

36 I była Anna prorokini, córka Phanuelowa, z pokolenia Aser, ta była bardzo podeszła w leciech, a siedm lat żyła z mężem swym od panieństwa swego.
37 A ta była wdową aż do lat ośmdziesiąt i czterech, która nie odchadzała z kościoła, postami i modlitwami służąc we dnie i w nocy.
38 Ta téż onéjże godziny nadszedłszy, wyznawała Panu i powiadała o nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia Izraelskiego.
39 A gdy wykonali wszystko według zakonu Pańskiego, wrócili się do Galilei, do Nazareth, miasta swego.
40 A dziecię rosło i umacniało się pełne mądrości, a łaska Boża była w niem.

Łk 2,36-40

[Aleksander Trzaska-Chojnacki]

31 grudnia

1 Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo.
2 To było na początku u Boga.
3 Wszystko się przez nie stało; a bez niego nic się nie stało, co się stało.
4 W niem był żywot, a żywot był światłością ludzi.
5 A światłość w ciemnościach świeci, a ciemności jéj nie ogarnęły.
6 Był człowiek posłany od Boga, któremu na imię było Jan.
7 Ten przyszedł na świadectwo, aby dał świadectwo o światłości, aby przezeń wszyscy wierzyli.
8 Nie był on światłością; ale iżby świadectwo dał o światłości.
9 Była światłość prawdziwa, która oświeca wszelkiego człowieka na ten świat przychodzącego.
10 Na świecie był, a świat jest uczyniony przezeń, a świat go nie poznał.
11 Przyszedł do własności, a swoiż go nie przyjęli.
12 A ilekolwiek ich przyjęli go, dał im moc, aby się stali synami Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego.
13 Którzy nie ze krwie, ani z woléj ciała, ani z woléj męża, ale z Boga się narodzili.
14 A Słowo ciałem się stało i mieszkało między nami, (i widzieliśmy chwałę jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca), pełne łaski i prawdy.
15 Jan świadectwo daje o nim i woła, mówiąc: Ten był, o którymem powiadał: Który po mnie przyjść ma, stał się przedemną; bo był pierwszy niż ja.
16 A z pełności jego mychmy wszyscy wzięli, i łaskę za łaskę.
17 Albowiem zakon przez Mojżesza jest dan, łaska i prawda przez Jezusa Chrystusa się stała.
18 Boga żaden nigdy nie widział; jednorodzony Syn, który jest na łonie Ojcowskiem, on opowiedział.

J 1, 1-18

[Hubert Szablarczyk - Hrychowicz]

To się podzielę przekładem na rymy:

Słowo na początku, u Boga, Bogiem było,
A nic, jeśli nie z nim, się nie uczyniło.
W nim to był Żywot, w Żywocie Światłość ludzi,
A Światłość niezaćmiona - zawżdy się przebudzi.
Był Posłaniec Boży, a Bóg był mu łaskawy,
Świadectwo zesłan dawać jako prorok prawy;
Świadectwo o Światłości, aby w Nią wierzyli.
Nie on był Światłością, choć go z Nią mylili.
Była Światłość prawa, która oświecała
Każdego, co posłany był w granice ciała.
Było także Słowo, które świat ziściło,
A świat Go nie poznał, choć po nim chodziło;
Przyszło do swych włości, ale nie przyjęte,
Poszło między marnych - dla nich było Święte.
Usłyszawszy Słowo, odpowiedź swą dali:
Każdy z nas Syn Boga, który Ojca chwali;
Nie z krwi, ni z pożądania, ni z mężowej woli
Wzięli my się, ale z Niebieskich Pokoi!
A Słowo przybyłe, cielistym się stało,
Zaczym między cielistymi zamieszkało.
Jego chwałę, Spośród Miriad Jedynego,
My oglądaliśmy - Słowo Łaskawego.

[Maurycy Orański]

Skąd Waść ten przekład wyjął?

[Hubert Szablarczyk - Hrychowicz]

...z szuflady...

[Maurycy Orański]

Zaprawdę zacną zawartość ma Waścina szuflada

[Aleksander Trzaska-Chojnacki]

1 stycznia

16 I przyszli, kwapiąc się i naleźli Maryą i Józepha i niemowlątko położone we żłobie.
17 A ujrzawszy, poznali słowo, które im było powiedziano o dzieciątku tem.
18 A wszyscy, którzy słyszeli, dziwowali się temu, i co do nich pasterze mówili.
19 Lecz Marya te wszystkie słowa zachowywała, stósując w sercu swojem.
20 I wrócili się pasterze, wysławiając i chwaląc Boga ze wszystkiego, co słyszeli i widzieli, jako im powiadano jest.
21 A gdy się spełniło ośm dni, iżby obrzezano dzieciątko, nazwano jest imię jego Jezus, które było nazwano od Anioła, pierwéj niźli się w żywocie poczęło.

Łk 2, 16-21