Rzeczpospolita Obojga Narodów

Tak, Panie, w świecie realnym tak właśnie jest Tam, aby Poseł polski dotarł do RPA musi przygotować podróż, wsiąść na samolot i polecieć. A u nas wystarczy inny adres w przeglądarce. Staram się być praktyczny i patrzeć realnie - nikt o tę akredytację nie będzie występował, bo się nie opłaca w to bawić po prostu

Jednak traktaty uznaniowe przewidują zapis, w którym misja danego kraju prowadzona jest tylko przez akredytowanego ambasadora. Dlatego albo poseł będzie wykonywać swoje zadanie "podłączony" pod akredytację ambasadorską i będący podeń komendą podczas misji, albo będzie musiał osobiście o ową akredytację zabiegać. Można po prostu dodać, że ów poseł działa na zlecenie i reprezentując urząd Ambasadora, przez co ów Ambasador ponosi odpowiedzialność za jego działania i po prawnym problemie .

Najjaśniejszy Panie, w moim założeniu - i myślę, w założeniu Jego Arcyksiążęcej Wysokości również - posła wysyłamy, kiedy nie ma ambasadora, doraźnie, aby załatwił na przykład traktat uznaniowy. Potem mianujemy ambasadora.

Kwestii posłów nasze traktaty wcale nie regulują. Po cóż mu więc akredytacja?

Franciszek Ferdynand I napisał(a):Owszem, jednakże prawo dyplomatyczne ogólnie przyjęte stanowi, że każdy człowiek sprawujący misję i reprezentujący interesy państwa na obczyźnie, do pełnienia swoich obowiązków wymaga politycznej akredytacji, będącej poświadczeniem zgody władz na jego misję. Tak przynajmniej wiem, że stanowi protokół dyplomatyczny .

Osobiście uważam, że kwestia akredytacji jest ważna. Dlaczego? Z prostej przyczyny, czyli zwyczajnej grzeności państwa, wobec państwa

Eminencjo,
w takim razie należy ów postulat zamieścić w Traktacie. Prawo musi być jasne i przejrzyste dla wszystkich .