przedkładam mój osobisty projekt rewaloryzacyjny w stosunku do Ustawy z dn. 5.08.2011 r. ws. tytułów szlacheckich. Otóż. Uważam, że ustawa tamta, onegdaj uchwalona, stoi w sprzeczności z podstawową zasadą, dotyczącą podziału tytularnego między szlachtę a arystokrację. Uznaliśmy bowiem w niej, że najniższe szczeble hierarchicznej drabiny są arystokratycznymi, co stoi w sprzeczności ze stanem faktycznym bądź również etykietą, która od dawien dawna była praktykowana. Powołując się zatem na takowe przesłanki, otwieram debatę nad projektem.
Ustawa Sejmu Walnego
Rzeczpospolitej Obojga Narodów
z dnia 27 czerwca, Roku Pańskiego Dwutysięcznego Dwunastego,
spisana za panowania Jego Królewskiego Majestatu Franciszka Ferdynanda I
„O tytułach szlacheckich i arystokratycznych”.
Art. 1
Niniejsza ustawa jest prawną regulacją związaną z tytułami szlacheckimi, arystokratycznymi i honorowymi w Rzeczpospolitej Obojga Narodów.
Art. 2
Tworzy się niniejszym tytuły szlacheckie wraz z przysługującą tytulaturą, począwszy od najniższego:
1. Kawaler (Imć Pan)
2. Baronet (Waszmość Pan)
3. Baron (Jaśnie Pan)
4. Burgrabia (Wielmożny Pan)
5. Hrabia (Jaśnie Wielmożny Pan)
6. Margrabia (Jego Wielmożność)
Art. 3
Tworzy się niniejszym tytuły arystokratyczne wraz z przysługującą tytulaturą, poczynając od najniższego:
1. Książę (Jego Książęca Mość)
2. Wielki Książę (Jego Wielkoksiążęca Wysokość, Jego Wyskość)
3. Arcyksiążę (Jego Arcyksiążęca Wysokość, Jego Wysokość)
Art. 4
Ustanawia się niniejszym tytuł monarszy Króla Polski przysługujący wyłącznie władcy Rzeczpospolitej (Jego Królewska Mość, Jego Królewski Majestat, Jego Miłość, Najjaśniejszy Pan, Jaśnie Panujący, Miłościwie Panujący, Jego Wysokość).
Art. 5
Tworzy się niniejszym tytuły honorowe, wraz z przysługującą tytulaturą:
1. Król Senior (Jego Królewska Wysokość, Jego Wysokość)
2. Wicekról – (Jego Królewska Wysokość, Jego Wysokość)
Art. 6
Wszystkie tytuły szlacheckie, arystokratyczne i honorowe nadaje Król Polski, władca Rzeczpospolitej Obojga Narodów w drodze Dekretu Królewskiego.
Art. 7
Tytułów szlacheckich, arystokratycznych i honorowych pozbawić może Król Polski lub Sąd Najwyższy, na mocy prawomocnego wyroku.
Art. 8
Tytuły szlacheckie i arystokratyczne może otrzymać każdy obywatel Rzeczpospolitej Obojga Narodów oraz gość zagraniczny, w uznaniu zasług położonych dla Rzeczpospolitej. Wniosek o przyznanie tytułu szlacheckiego lub arystokratycznego może złożyć obywatel z godnością Arcyksięcia, Wielkiego Księcia lub Księcia oraz z godnościami honorowymi.
Art. 9
Tytuł honorowy Króla Seniora przysługuje wyłącznie władcy Rzeczpospolitej który abdykował.
Art. 10
Tytuł honorowy Wicekróla przysługuje magnatowi, któremu Jego Królewska Mość przekaże część swoich uprawnień w drodze królewskiego rozporządzenia. Tytuł może być również nadawany Regencji sprawującej władzę, jeśli w jej powołaniu zostanie to uwzględnione wraz z określeniem kompetencji.
Art. 11
Dla podniesienia wartości i znaczenia tytułów oraz prestiżu osób zaszczyconych tymi tytułami, wraz z tytułem szlacheckim lub arystokratycznym nadawany jest majątek ziemski oraz herb (podczas pierwszej nobilitacji) wedle woli i uznania Jego Królewskiej Mości. Zaznacza się również, że istnieje system erygowania ziemskiego, polegający na podniesieniu statusu ziemi oddanej szlachcicowi we władanie stosownym dekretem monarszym. Proces erygowania ziemskiego opisano w załączniku ustawicznym nr 1.
Art. 12
Tytuły arcyksiążęce zarezerwowane są dla członków Domu Panującego Rzeczpospolitej Obojga Narodów, chyba że Król postanowi inaczej.
Art. 13
Tracą moc prawną wszystkie przepisy regulujące kwestię tytułów szlacheckich, arystokratycznych i honorowych w Dzienniku Ustaw Rzeczpospolitej.
Art. 14
Ustawa wchodzi w życie z dniem uchwalenia przez Sejm Walny i podpisania przez Króla Polski.
/-/
ANEKS nr 1
Do "Ustawy o tytułach szlacheckich i arystokratycznych"
ws. erygowania ziemskiego.
Art. 1
Przez erygowanie ziemskie rozumie się podniesienie wartości i statusu ziemi lennej zgodnie z otrzymanym tytułem szlacheckim lub arystokratycznym.
Art. 2
Król Polski, wydający nobilitację, zobowiązany jest określić status przyznanej w lenno ziemi, zakładając jednakże możliwość odstąpienia od zasady erygowania ziemskiego, co odnotowane musi zostać w królewskim dekrecie nobilitacyjnym.
Art. 3
Osoba, która otrzymała nadanie lenne od króla wraz z tytułem szlacheckim, zobowiązana jest do złożenia hołdu lennego monarsze według następującej roty:
"Ja (imię, tytuł i nazwisko), przysięgam Jego Królewskiemu Majestatowi (imię monarchy), z Bożej łaski i woli Narodu królowi polskiemu, wielkiemu księciu litewskiemu, ruskiemu, pruskiemu, żmudzkiemu, mazowieckiemu, kijowskiemu, wołyńskiemu, podolskiemu, podlaskiemu, inflanckiemu, smoleńskiemu, siewierskiemu i czernihowskiemu etc. etc. etc. wiernie służyć , gdzie mnie Jego Królewska Miłość raczy obrócić albo posłać, we wszystkich państwach, wszędzie wiernym, posłusznym być zwierzchności, której mie ziemię nadawszy poruczuć będzie raczył, Jego Możności strzec i pożytek mnożyć, a w tych rzeczach, na których mie w posługi Jego Królewskiej Mości obstalowano, zawżdy wiernie i mężnie się stawić, jako wiernego i cnotliwego sługę zależeć będzie. Tak mi Pan Bóg pomóż w Trójcy Świętej Jedyny."
Art. 4
Osoba, która otrzymała nobilitację z rąk monarszych, zobowiązana jest złożyć przysięgę wierności w tej samej formie.
Art. 5
Osoba nobilitowana dekretem królewskim zobowiązana jest do złożenia przysięgi wierności do 7 dni od otrzymania nominacji. W przeciwnym razie, dekret ulegnie unieważnieniu.
Art. 6
Król Polski w drodze swojego postanowienia ma możliwość dodatkowego nadania ziemskiego, niezwiązanego z rangą tytułu, lub całkowitego odebrania ziemi, zmiany jej zarządcy etc.
Art. 7
Władca danej ziemi z ramienia monarchy, odpowiedzialny jest za ustalenie wraz z ministrem kompetentnym ds. polityki wewnętrznej ilości folwarków i wsi, znajdujących się w obrębie terytorium chyba, że owa ilość określona zostanie w dekrecie monarchy. Za każdy folwark, wieś i inną dochodową jednostkę gospodarczą zarządca ziemski otrzymuje wynagrodzenie, obciążone podatkiem określonym odrębnymi przepisami. Każde powołanie jednostki gospodarczej lub militarnej musi zostać ustalone zarówno z ministrem kompetentnym do spraw polityki wewnętrznej, jak i Hetmanem Wielkim (w przypadku powoływania obiektów militarnych).
Art. 8
Za każde powołanie jednostki militarnej lub gospodarczej w obrębie swojej ziemi, zarządca zobowiązany jest uiścić opłatę zgodną z ustawicznym taryfikatorem, określonym odrębnymi przepisami.
Art. 9
Król Polski ma możliwość odstępstwa od zapisów niniejszego aneksu nobilitacyjnego w uzasadnionych przypadkach.
Art. 10
Aneks staje się prawomocny z chwilą podpisania Ustawy o tytułach szlacheckich i arystokratycznych oraz po złożeniu podpisu monarchy.
/-/
Co Wysoka Izba sądzi
?
