Wysoka Izbo.
Prezentujemy pod debatę i późniejsze - mamy nadzieję - głosowanie, niegdysiejszy Dekret Królewski z Mocą Ustawy, który jednak proponujemy w formie Ustawy. Otwieramy nad nim debatę i zachęcamy do aktywnego udziału.
Ustawa Sejmu Walnego
Rzeczpospolitej Obojga Narodów
z dnia 28 lutego, Roku Pańskiego Dwutysięcznego Dwunastego,
spisana za panowania Jego Królewskiego Majestatu Franciszka Ferdynanda I
„O sądownictwie i organach ściagania”.
Art. 1
Sąd Najwyższy, w myśl Konstytucji Rzeczpospolitej Obojga Narodów jest organem władzy sądowniczej na terenie całego kraju.
Art. 2
Sąd Najwyższy jest naczelnym jednoinstancyjnym organem kompetentnym do rozstrzygania sporów i jurysdykcji sądowniczej na terenie Rzeczpospolitej.
Art. 3
Sąd Najwyższy spełnia również rolę Trybunału Konstytucyjnego, Trybunału Stanu oraz Prokuratury Generalnej.
Art. 4
Sąd Najwyższy jest organem władzy sądowniczej I instancji. Organem odwoławczym od wyroków Sądu Najwyższego jest Król.
Art. 5
Sędziego Najwyższego oraz sędziów powołuje w myśl art. 17 pkt. 1, Król Rzeczpospolitej w swoim dekrecie. Nieokreślonym przez Konstytucję, zaś ustanowionym w niniejszej Ustawie minimalnym wykształceniem do spełnienia roli sędziego i możliwości działania z ramienia Sądu Najwyższego, rozumie się tytuł naukowy magistra uzyskany na Katedrze Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wyjątkiem jest funkcja Prezesa Sądu Najwyższego, kiedy to minimalne obowiązkowe wykształcenie rozumiane w myśl zapisu niniejszej Ustawy stanowi o tytule doktora habilitowanego Katedry Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Art. 6
Tryb odwoławczy w stosunku do Sędziów Sądu Najwyższego reguluje Konstytucja Rzeczpospolitej.
Art. 7
Przewodniczącego przewodu sądowego oraz skład orzekający wyznacza Prezes Sądu Najwyższego.
Art. 8
Prezes Sądu Najwyższego ma prawo do powołania Wiceprezesa i powierzenia mu obowiązków zgodnych ze swoimi założeniami.
Art. 9
Prezes Sądu Najwyższego ma prawo wystąpić z wnioskiem o powołanie lub odwołanie ze sprawowanej funkcji sędziego tylko w uzasadnionych wypadkach do Króla Rzeczpospolitej.
Art. 10
Prawa i kompetencje sędziów:
a) Sędziowie orzekają zgodnie z obowiązującym w Rzeczpospolitej prawem.
b) Sędziowie w sposób nieskrępowany wyrażają swoje zdanie co do materiału przeprowadzonego przed obliczem sądu.
c) Sędziowie są chronieni immunitetem sędziowskim, który gwarantuje im swobodę praw i obowiązków. Organem, który może uchylić immunitet sędziemu na wniosek Prezesa lub Sejmu jest Król. Immunitet może zostać uchylony tylko gdy powstaje podejrzenie jawnego łamania prawa przez sędziego.
d) Sędziowie spełniają rolę prokuratorów. Mają prawo do wystawienia nakazu aresztowania na okres nie dłuższy, niż 3 dni od jego ogłoszenia. Nakaz aresztowania wystawiany jest tylko wtedy, gdy istnieje podejrzenie popełnienia przestępstwa. O przedłużeniu aresztu decyduje Prezes Sądu Najwyższego, uzasadniając swoją decyzję. W trakcie trwania aresztu, odpowiedni sędzia-prokurator, który wystawił nakaz aresztowania, zobowiązany jest złożyć w terminie nie późniejszym niż 3 dni, do Kancelarii Sądu Najwyższego Akt Oskarżenia i popierające go dowody.
e) Sędziowie upoważnieni są do korzystania z wszelakich innych uprawnień, przewidzianych Konstytucją lub innymi Ustawami.
Art. 11
Sąd Najwyższy rozpatruje sprawy w każdej dziedzinie życia kraju.
Art. 12
Prezes Sądu Najwyższego zobowiązany jest do przedstawienia wykładni prawa, gdy zostanie złożony o to wniosek. Wnioski o wykładnię powszechnie obowiązującego prawa mają prawo złożyć: Król, Kanclerz Wielki Koronny, Kanclerz Wielki Litewski, Marszałek Sejmu Rzeczpospolitej w imieniu Sejmu Walnego lub 3 obywateli niezrzeszonych.
Art. 13
Sędziowie-prokuratorzy mają obowiązek do nadzorowania działalności zgodnej z prawem przez urzędników i instytucja państwowe. W razie dostrzeżenia jakichkolwiek wątpliwości, sędzia-prokurator zobowiązany jest poinformować o tym Sąd Najwyższy, po czym ma prawo zawiesić na czas określony nie dłuższy niż 3 dni daną instytucję/obywatela w swoich obowiązkach wynikających z pełnionego urzędu podejrzanego o wykroczenie. W czasie zawieszenia instytucji/obywatela sędzia-prokurator zobowiązany jest przedstawić dowody dotyczące wykroczenia i zaprezentować Akt Oskarżenia w Kancelarii Sądu Najwyższego.
Art. 14
Kancelaria Sądu Najwyższego jest miejscem przeznaczonym do składania wniosków, skarg, zażaleń i pism urzędowych etc., wszystkich organów państwowych i cywilnych w Rzeczpospolitej.
Art. 15
Sąd Najwyższy wydaje Wyroki, Orzeczenia oraz Postanowienia i wszystkie inne akty prawne, nie zastrzeżone dla innych organów.
Art. 16
Wyroki i Orzeczenia Sądu Najwyższego podlegają 3 dniowej apelacji do organu apelacyjnego. Po 3 dniach od niezłożenia apelacji ulegają uprawomocnieniu.
Art. 17
Postanowienia Sądu Najwyższego stają się prawomocne po 2 dniach od ich ogłoszenia.
Art. 18
Wszelkie inne akty, wydane przez Sąd Najwyższy podlegają bezterminowej apelacji.
Art. 19
Organem apelacyjnym w założeniu niniejszej Ustawy jest Król Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Król ma prawo ponownie rozpatrzyć sprawę a następnie podtrzymać, zmienić lub uchylić wcześniej wydane postanowienia.
Artykuł derogacyjny
Tracą moc wszelkie przepisy prawne niezgodne z treścią niniejszej Ustawy oraz te, które określają szczegółowo działalność Sądu Najwyższego i nie są zgodne z zasadami prawa:
1. Lex posterior derogat legi priori.
2. Lex posterior generalis non derogate legi priori speciali.
3. Lex specialis derogat legi generali.
4. Lex prospicit non respicit.
5. Lex retro non agit.
6. Ignorantia legis non excusat.
7. Dura lex, sed lex.
Art. 20
Ustawa Sejmu Walnego wchodzi w życie z chwilą jej uchwalenia przez Sejm Walny i podpisania przez Króla Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
.
.
