Strona 1 z 1

Buddyjska sztuka sakralna i śpiew

PostNapisane: 24 lis 2017, 17:08
przez August Medycejski
Do Japonii buddyzm przybył głównie z Chin i Korei. Do dziś stanowi główne, obok rodzimego szintoizmu, wyznanie mieszkańców wysp.

Jak to często bywało z buddyzmem, szybko dostosował się do nowych warunków. W Japonii wykształciło się wiele nowych, oryginalnych szkół z własną sztuką sakralną i śpiewem. Jako przykład może posłużyć ten materiał, w którym zaprezentowano przykłady zaczerpnięte ze szkoły Shugendou — synkretycznej sekty łączącej elementy rodzime oraz taoistyczne.



W Japonii bardzo popularny jest buddyzm ezoteryczny szkoły Shingon. Centralną postacią jest Budda Wajroczana, który reprezentuje Oświecenie. Oto przykład sztuki i energetyzującego śpiewu tej grupy. Na filmie bardzo często pojawia się gniewna postać Aczali, który traktowany jest jak budda, choć faktycznie według buddyjskiej kosmologii należy do tzw. niebiańskich królów. Jego twarz wyraża nieustępliwość, oderwanie od świata pokus i zażartą wytrwałość w dążeniu do Oświecenia.



Na koniec zaprezentowany zostanie koreański śpiew powiązany z kultem Buddy Amitabhy, który w amidystycznych szkołach buddyzmu (również w Japonii) uchodzi za istotę o tak dużym współczuciu, że wyzwala z cierpienia każdego, kto wzywa jego imienia. Najczęściej jest to mantra, którą tłumaczy się jako Chwała Buddzie Amitabhie, w wersji koreańskiej Namu Amita Bul.