Kronika

[August Medycejski]

Mości Państwo!

Z pewnością godnym jest i chwalebnym, aby historię Rzeczypospolitej spisywać i przechowywać. Podczas aktualizacji strony Obojga Narodów zauważyliśmy, że widnieje tam możliwość dodawania newsów. Niestety dostępu do tej strony broni hasło, które, mamy taką nadzieję, zna książę Makros. Chcielibyśmy, aby po każdym miesiącu zapisywać w tychże newsach wszystko, co zdaniem Braci Szlacheckiej jest godne zapamiętania i uwiecznienia. Co Mości Państwo o tym sądzicie? Nawet, jeśli Mości Książę nie zna hasło, bądź mu się gdzieś ono zapodziało, sadzimy, że pomysł jest godny realizowania choćby przez forum.

[Marek Wiktorowicz]

Wasza Królewska Mość,

Pomysł świetny! A hasła oczywiście nie pamiętam, ale umiem go odzyskać

[August Medycejski]

W takim razie z niecierpliwością czekamy

A oto propozycja pierwszego wpisu:

Kroniki
listopada i grudzienia 2013

Dnia 21 listopada 2013 roku arcybiskup gnieźnieński i biskup wileński, książę siewierski i warmiński, prymas Obojga Narodów ogłosił w Katedrze na Wawelu wybór Augusta Medycejskiego, swojego bratanka, na króla Polski i wielkiego księcia Litwy. Książę Bari i Salty został wybrany jednogłośnie i jednomyślnie przez Brać Szlachecką Rzeczypospolitej zgromadzaną na polu elekcyjnym pod Warszawą. Na polu elekcyjnym stawili się między innymi: jejmość Aleksandra Zamoyska, jejmość Emilia Radziwiłłówna apo Zep, książe Markos apo Zep, jegomość Karol Radziwiłł i wielu innych zacnych przedstawicieli szlachty. Książę August Medycejski, do czasu swej elekcji piastujący funkcję kanclerza wielkiego na dworze króla Karola Józefa Radziwiłła, po elekcji przyjął imiona Augusta Ludwika.
Dnia 22 listopada 2013 roku król- elekt powołał swym dekretem kancelrię królewską dla lepszej organizacji Rzeczypospolitą. Kanclerzem wielkim został mości Karol Radziwiłł, poprzednik króla- elekta na tronie, , a kuratorem wielkim jejmość Aleksandrę Zamoyską. Buława hetmańska pozostała w ręku jegomości Aleksandra Trzaski- Chojnackiego. Król- elekt zdecydował się, że szlachta powinna sama obrać odpowiednią osobę na urząd podskarbiego, tedy korzystając jeszcze z okazji, że szlachta była zgromadzona na konfederacji w Kijowie, król- elekt zaproponował osobę eminencji prymasa Wawrzyńca Medycejskiego. Szlachta przyjęła ten personę na urząd.
Dnia 07 grudnia 2013 roku odbyło się Inthronizare Augustus Ludvikus Secundus w Katedrze na Wawelu. Ceremonii dokonał eminencja prymas Wawrzyniec Medycejski, a na ceremonii prócz szlachty Obojga Narodów zjawili się również: jego świątobliwość patriarcha Pius III, jej królewska mość królowa Skarlandu Eleonora, jego królewska mość król Surmeński Viktorjos Paulosigos, jego królewska mość król Niderlandów Albert, a także następca tronu Agurii książę Piotr Konstanty Petrowicz- Kataloński. Król po koronacji odznaczył najwybitniejszych obywateli i gości.
Dnia 28 listopada 2013 roku, jeszcze przed koronacją, król- elekt zwołał do Warszawy sejm ordynaryjny. Sejm zajął się zorganizowaniem Izby Zasłużonych, miejsca, w którym przechowywana jest pamieć o tych, którzy odeszli z Rzeczypospolitej, a swą pracą przysłużyli się do jej rozkwitu. Pomysłodawcą był marszałek sejmowy i wielki mistrz zakonu krzyżackiego Andream von Salza.
Dnia 30 listopada 2013 roku sejm przyjął również trakat z Niderlandami.
Dnia 03 grudnia 2013 roku król- elekt August Ludwik II ogłosił sejmowi zamiar pobrania się z królową Skarlandu Eleonorą, jego kuzynką. Następnego dnia eminencja prymas Wawrzyniec Medycejski przedstawił sejmowi kontrakt małżeński. Pomysł został oprotestowany przez jejmość Aleksandre Zamoyską i nieprzychylnie przyjęty przez jegomości kanclerza Karola Radziwiłła. Ostatecznie królowa Eleonora wyszła za księcia Markosa apo Zep, następcę tronu surmeńskiego.
Sejm przyjał natomiast ważną konstytuję o Litwie. Na jej czele, jako uszy, oczy i usta królewskie stanął książę Kurlandii, który odpowiadał za swoją działalność przez sejmikiem litewskim i mości królem.
Sejmik litewski obrał na pierwszego księcia Kurladii jejmość Aleksandrę Zamoyską dnia 11 stycznia 2014 roku, którą król August Ludwik II postanowił uczcić nadaniem przywileju kurlandzkiego. Zgodnie z nim, każdy wybrany książę- elekt Kurlandii otrzymywał będzie od króla herb złożony z herbu Kurlandii, a w miejscu sercowym z herbu wybranego szlachcica. Herb podawany będzie do publicznej wiadomości, co świadczyć będzie o monarszej akceptacji na urzędzie.

Może coś ważnego przegapiliśmy?

[Aleksandra Zamoyska]

Wszędzie mi wypominają... a ja to tak w dobrej wierze...

[August Medycejski]

Wszędzie mi wypominają... a ja to tak w dobrej wierze...

Vox populi, vox Dei

[August Medycejski]

A oto propozycja kolejnego wpisu Czy jest coś ważnego, co powinno zostać dodane? Może w tym teksie znajdują się jakieś błędy?

Kroniki
stycznia i lutego 2014 roku

Mmarszałek sejmu walnego Andream von Salza zwołał do Warszawy sejm ordynaryjny dnia 12 stycznia. Sejm ten zajął się sprawami gospodarki. Pierwsza konstytucja, jaką uchwalił, dotyczyła wynagrodzeń za funkcje publiczne oraz finansowanie Kościoła. Prymas Rzeczypospolitej, jako książę siewierski oraz warmiński, otrzymał łączny dochód z tychże księstw w wysokości 4.000 denarów miesięcznie. Autorem konstytucji był Mikołaj Zawilichowski, królewski rezydent skarbu (zastępca podskarbiego wielkiego), który później mianowany został na miejsce jego eminencji Wawrzyńca Medycejskiego podskarbim wielkim. Sejm zajął się również sprawami pobudzenia życia gospodarczego Rzeczypospolitej. Po długiej i burzliwej dyskusji wypracowano kompromis. Konstytucja o ziemiaństwie autorstwa Mikołaja Zawilichowskiego położyła podstawy pod gospodarkę folwarczną. Sejm styczniowy nie zajął się sprawą finansowania żołnierzy oraz wojsk prywatnych, zapoczątkował natomiast dyskusję ogólną braci nad przyszłym kształtem i zasadami gospodarki. Jej moderatorem i inicjatorem był Mikołaj Zawilichowski.

Luty był miesiącem, w którym w Warszawie odbyło się wiele spotkań zagranicznych dygnitarzy. Jako, że Rzeczpospolita Obojga Narodów była państwem prezydencji w ramach Rady Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa, dnia 01 lutego do Warszawy przybyli delegaci z całego niemal Vaarlandu. Z Republiki Francuskiej przybył prezydent Jean- Pierre Lavendier, z Rzeczypospolitej Eskwilińskiej -prezydent Tomasz Anter, z Wielkiej Polondii - gubernator Malcher E. Naw. Do końca lutego nie pojawiła się delegacja Królestwa Nordii. Na posiedzeniu Rady poruszono temat integracji gospodarczej i współpracy na polu dyplomacji, niestety w połowie lutego aktywność delegatów spadła, co spowodowane być mogło ogólnym kryzysem aktywności wewnątrz tych państw.

Dnia 01 lutego do Warszawy przybyła również królowa Eleonora, królowa Skarlandu i kuzynka króla Augusta Ludwika II. Królestwo Skarlandu, nie będące w Radzie, pod panowaniem królowej Eleonory pragnęło odbudować więzi z pozostałymi państwami kontynentu. Król August Ludwik pozostawał przychylny tym planom królowej, jako, że sam również chciał pokoju dla całego regionu. Efektem spotkania było spisanie nowego traktatu uznaniowego kończącego historię długich napięć na linii Walencja- Warszawa. Król August Ludwik dla uczczenia swej kuzynki wyprawił na jej cześć ucztę na Zamku Królewskim. Dnia następnego, przed jej odjazdem, wręczył jej złoty diadem na pamiątkę. Sejm przyjął traktat 07 lutego, natomiast królowa Eleonora ratyfikowała go 09 lutego po przyjęciu przez Kortezy Generalne. Projekt traktatu spotkał się ze sprzeciwem jednego delegata Kortezów i zagorzałego wroga Rzeczypospolitej - Norberta de Catalana, dla równowagi darzonego przez króla i naród szlachecki Rzeczypospolitej wzgardą.

Tymczasem sejm walny zakończył swe obrady 16 lutego, przenosząc kwestię odnowienia unii polsko- litewskiej na następne posiedzenie (zgodnie z planami, miał zając się tą sprawą na styczniowym posiedzeniu). Szlachta rozjechała się do swych dworów.

Luty to szczególnie aktywny miesiąc dla Litwy. Sejmik przyjął dwa niezwykle ważne lauda. Pierwsze mówiło o podziale administracyjnym. Zgodnie z jego zapisami Litwa została podzielona na cztery województwa (wileńskie, trockie, nowogródzkie i żmudzkie) oraz domenę wielkoksiążęcą. W razie potrzeby z ziem wielkoksiążęcych sejmik zyskał prawo wydzielenie innych województw. Godność wojewody nadawana miała być za wybitne zasługi i być godnością honorową. Drugie laudum mówiło o miastach książęcych i królewskich. Rangę miast królewskich przyznano miastom wojewódzkim oraz Rydze, rangę miast książęcych wszystkim miastom w domenie wielkoksiążęcej.